تحقیق پیرامون معماری پایدار ۱۷ ص (قابل ویرایش)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۲۰ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏۴
‏معماری ‏پایدار
‏معماری ‏پایدار ‏یکی از جریان های مهم ‏معماری ‏معاصر است؛ جریانی ‏که عکس العملی منطقی در برابر مسائل و مشکلات به وجود آمده عصر صنعت به شمار می ‏رود. همانگونه که می دانیم با انقلاب صنعتی و پیشرفت های فنی- تکنولوژیکی در عرصه ‏معماری‏، ‏معماری ‏بومی اقصی نقاط دنیا ‏که با توجه به طبیعت و محیط پیرامون خود شکل می گرفت و همساز با اقلیم سر برمی ‏افراشت، به دست فراموشی سپرده شد. ‏معماری ‏مدرن نیز که زاده این ‏تحولات بود، به طور کل بستر شکل گیری ‏معماری ‏را نادیده گرفت. ‏پیشرفت های عظیم تکنولوژی استخراج نفت و سایر ذخایر زیرزمینی نیز استفاده هر چه ‏بیشتر این منابع تجدید ناپذیر را فراهم آورد و لذا با وجود منابع سوختی فراوانی که ‏در دسترس بود، تامین نیازهای گرمایشی به راحتی میسر شد.
‏دهه ۷۰ را می ‏توان دهه آگاهی یافتن از بحران های زیست محیطی نامید که عکس العمل هایی را در دنیا ‏ایجاد کرد که توسعه ‏پایدار ‏یکی از آنهاست. توسعه ‏پایدار ‏که در دهه ۷۰ مطرح شد، ‏حاصل شناخت عمیق نسبت به محیط پیرامون بوده است. از آنجا که طبق آمار، ۵۰ درصد ‏ذخایر سوختی در ساختمان ها مصرف می شود، لذا جست وجوی راه حل اساسی برای این معضل ‏بدیهی می نماید. نکته دیگر اینکه علاوه بر توجه به طبیعت، توجه به انسان نیز در اهم ‏موارد قرار گرفت. انسان مدرن که در پس جوامع صنعتی به ابزار بدل شده است، نقطه اصلی ‏توجه توسعه ‏پایدار ‏است و ‏می توان گفت که طراحی ‏پایدار ‏و توسعه ‏پایدار ‏به خاطر ابعاد انسان ‏مدارانه و انسان گرایانه ارزش و اعتباری خاص یافته اند.
‏توسعه ‏پایدار، توسعه ای است کیفی و ‏متوجه کیفیات زندگی است و هدف از آن، بالا بردن سطح کیفیت زندگی برای آیندگان ‏است.
‏توسعه ‏پایدار ‏در ‏سه حیطه دارای مضامین عمیقی است: ۱ – پایداری محیطی ۲ – پایداری اقتصادی ۳- پایداری ‏اجتماعی
‏در راستای تحقق اهداف توسعه ‏پایدار، پایداری محیطی در ‏ارتباط با ‏معماری ‏اهمیت ‏زیادی دارد و مسائل زیست محیطی که آینده بشر را به خطر انداخته است، معماران را به ‏چاره اندیشی وا داشته است.
‏پایداری محیطی با هدف حفظ محیط زیست بر موارد زیر ‏تاکید دارد:
‏کاهش اتلاف و پخش انرژی در محیط
‏کاهش تولید تاثیر گذارنده ها ‏بر سلامت انسان
‏استفاده از مواد قابل بازگشت به چرخه طبیعت
‏رفع سموم ‏مواد
‏پایداری محیطی در عرصه کار معماران نیز با اهداف زیر تبیین می شود:
‏مصرف بهینه منابع انرژی
‏استفاده از مصالح تجدید پذیر
‏حفاظت و عرضه انرژی ‏و بازیافت کامل آن بدون ایجاد آلودگی
‏اصل طراحی ‏پایدار ‏بر این نکته استوار ‏است که ساختمان، جزئی کوچک از طبیعت پیرامونی است و باید به عنوان بخشی از اکوسیستم ‏عمل کند و در چرخه حیات قرار گیرد.
‏طراحی ‏پایدار ‏همانگونه که ذکر شد، ‏طراحی است مردمی و لذا کیفیت فضاهای داخلی ساختمان اهمیت ویژه ای می یابند. حال این ‏سئوال مطرح است که کیفیت خوب چگونه حاصل می آید؟ بدون تردید کیفیت مطلوب بدون توجه ‏به طبیعت، نورگیری مناسب فضاها و تهویه مطبوع فراهم نمی آید. در ضمن از آنجا که
‏۵
‏پایداری و ماندگاری خود ساختمان به عنوان یک پدیده مد نظر است، لذا ساختن با کیفیت ‏بالا و استفاده از مصالحی با قابلیت ماندگاری طولانی نیز باید در نظر گرفته شود. ‏رسیدن به چنین شرایطی با استفاده از مدیریت کارآمد و به کار گیری آخرین تکنولوژی ها ‏صورت می گیرد. دستیابی به استانداردهای بالای کیفیت، امنیت و آسایش که در واقع ‏سلامت انسان ها را تامین می کند از مهمترین اهداف ‏معماری ‏پایدار ‏است. در ضمن اینکه این ‏نکته را نباید نادیده گرفت که بهره گیری از تجربیات گذشتگان در بهبود کیفیت ‏معماری، راهگشای دستیابی به ‏طراحی ‏پایدار ‏خواهد ‏بود.
‏بهبود کیفیت ‏معماری ‏در طراحی ‏پایدار ‏در راستای نیل به یک ‏هدف صورت می گیرد و آن هم آسایش است. نکته مهمی که در این نوع ‏معماری ‏مورد توجه قرار می ‏گیرد، آن است که تمامی عوامل دخیل در آسایش، مرتبط با هم و به صورت یک سیستم واحد ‏در نظر گرفته می شود. آنچه زیرمجموعه آسایش در معنای عام آن قرار می گیرد عبارتند ‏از: آسایش، آرامش، امنیت، ایمنی و سلامت. آنچه به تفصیل پیرامون طراحی ‏پایدار ‏گفته شد، نشان دهنده ‏نوعی نگرش به ‏معماری ‏است ‏که بر چند نکته اساسی اشاره دارد:
‏۱- کیفیت گرایی ۲- توجه به آینده ۳- توجه به محیط،
‏لذا طراحی ‏پایدار ‏یک سبک ‏فرمال نیست و برگرفته از شرایط زودگذر و هیجانات آنی نیست، بلکه در بطن خود واجد ‏مفاهیم عمیقی است که پیوند دهنده انسان، طبیعت و ‏معماری ‏است.
‏چارلز جنکز در آخرین فصل کتابش این مسئله را خاطر نشان می‌سازد که نابودی زمین توسط ما منجر به نابودی ۲۷۰۰۰ گونه زیستی در یکسال می‌شود یعنی هفتاد و چهار انقراض در یک روز و یا سه نابودی در یک ساعت! مدارک جدیدتری براساس مجله تایم مورخ ۳۱ ژانویه ۲۰۰۰، این تعداد را بالاتر نشان می‌دهد یعنی صدها انقراض در یک روز! گرم شدگی کره زمین، نازک شدن لایه ازن بعلت استفاده از انواع آلاینده ها، افزایش آلودگی محیط زیست و انقراض گونه‌های زیستی همه و همه با هم می‌آمیزند تا ضرورت بوم شناسی و مسائل زیست محیطی را برای آینده قابل پیش‌بینی گردانند. بطوریکه پیشی گرفتن خاکستری در برابر جهان سبز آینده، قابل تأمل ترین مسئله قرن حاضر به شمار‏ می‌‏آید.
‏در این میان توسعه به عنوان یکی از بزرگترین عوامل تغییر محیط زیست و به تبع آن ساخت و ساز که جزو صنایع بزرگ در استخدام نیروی انسانی (صدها هزار کارگران ساختمان و فنون مربوطه)، باعث از بین بردن زمین‌های کشاورزی، فرسایش خاک و آلوده کننده محیط زیست و به مخاطره انداختن سلامتی و بهداشت مردم است و بر بحران انرژی دامن‏ می‌‏زند. بحرانی که در اواسط دهه ۱۹۶۵ با افزایش میزان آلودگی محیط زیست هشداری به جهانیان محسوب شد، سبب تشکیل گروههای طرفدار محیط زیست که از حامیان محیط زیست در جهان بودند گردید و مفهوم گسترده ای تحت عنوان پایداری را پی گیری نمود.
‏اصطلاح پایداری (sustainable‏) برای نخستین بار در سال ۱۹۸۶ توسط کمیته جهانی گسترش محیط زیست تحت عنوان ‏(رویارویی با نیازهای عصر حاضر بدون به مخاطره انداختن منابع نسل آینده برای مقابله با نیازهایشان) مطرح شد و هرروز بر ابعاد و دامنه آن افزوده‏ می‌‏شود تا استراتژیهای مناسبی پیش روی جهانیان قرار گیرد.
‏در این جهان، معماران نیز همسو با سایر دست اندرکاران در پی یافتن راهکارهای جدیدی برای تأمین زندگی مطلوب انسان بوده اند. بدیهی است که زندگی، کار، تفریح، استراحت و
‏۵
‏.‏.. همه و همه فعالیت هایی‏ می‌‏باشند که در فضاهای طراحی شده توسط معماران صورت پذیرفته و از آنجا که نقاط ضعف و قوت یک ساختمان بر زیست بوم جهان تاثیر مستقیم خواهد داشت، وظیفه ای بس حساس در این خصوص بر عهده معماران‏ می‌‏باشد. کاربرد مفاهیم پایداری و توسعه پایدار در معماری، مبحثی به نام «معماری پایدار» آغاز نموده اند که مهترین سرفصلهایی آن با عنوان “معماری اکوـ تک”، “معماری و انرژی ـ معماری سبز” ایجاد‏ می‌‏گردد.
‏تعاریف ساخت و ساز پایدار
‏ساخت و ساز پایدار این چنین تعریف شده است: «مدیریت یک محیط پاک و سالم براساس بهره‌برداری مؤثر از منابع طبیعی و اصول اکولوژیکی» که هدف از طراحی ساختمانهای پایدار کاهش آسیب آن بر روی محیط و منابع انرژی و طبیعت است، که شامل قوانین زیر می‌باشد:
‏۱ ‏–‏ کاهش مصرف منابع غیر قابل تجدید
‏۲ ‏–‏ توسعه محیط طبیعی
‏۳- حذف یا کاهش مصرف مواد سمی و یا آسیب رسان بر طبیعت در صنعت ساختمان‌سازی
‏ب‏ن‏ابراین بطور خلاصه ساختمان پایدار را می‌توان این چنین تعریف نمودد: ساختمانی که کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محیط طبیعی پیرامون خود و در پهنه وسیع‌تر با منطقه و جهان دارد.
‏تکنیک‌های ساختمان‌سازی در یک پهنه وسیع در جهت تأمین کیفیت یکپارچه از نظر اقتصادی، اجتماعی و محیطی‏ می‌‏کوشند. بنابراین استفاده معقول از منابع طبیعی و مدیریت مناسب ساختمان سازی به حفظ منابع طبیعی محدود و کاهش مصرف انرژی کمک نموده (محافظت انرژی) و باعث بهبود کیفیت محیطی می‌شود.
‏اهدف کلی ساختمان‌های پایدار
‏•‏ بهره‌برداری مناسب از منابع و انرژی
‏•‏ جلوگیری از آلودگی هوا
‏•‏ مطابقت با محیط
‏اصول توسعه ساخت و ساز پایدار
‏برای ایجاد تعادل میان سطوح تنوع زیستی، سه اصل توسعه صنعت ساخت وساز پایدار که در جهت و حفظ تنوع زیستی در شهر باید رعایت شوند، به شرح زیر است:
‏•‏ استفاده پایدار از منابع زیستی: بدین معنا که باید دقت شود که منابع زیستی بهره‌برداری شده در سامانه‌های توسعه در کجا استفاده می‌شوند، و چگونه می‌توان آنها را پایدار نگهداشت، و از منابعی که سریعتر جایگزین می‌شوند استفاده شود. به عنوان مثال؛ از ‏چوب درختهایی باید استفاده شود که سریعتر رشد کرده و می‌توانند جایگزین شوند. همچنین از منابع متنوع استفاده کرد،‌که نوع خاصی از بین نرود، و یا مثلا مساحت جنگلها را مقدار ثابتی نگهداشت و از مقدار میعنی کمتر نشوند، و یا از گونه خاص موجودی به علت منافع اقتصادی حمایت نشوند.
‏•‏ استفاده از منابع تجدید ناپذیر: استفاده عاقلانه از منابع غیر قابل تجدید باید به طور گسترده اعمال شود. به عنوان مثال؛ استفاده از منابع فسیلی برای سوخت غیر عاقلانه است. و یا در ساختن صندلی از چوبی استفاده شود که در طبیعت از سرعت تجدید‌پذیری و جایگزینی بالاتری برخوردار است.
‏•‏ کاربرد معقول از چوب (به عنوان یک منبع تجدید ناپذیر) باعث می‌شود که به اصل منبع لطمه‌ای نخورده و امکان جایگزینی آن در طبیعت وجود داشته باشد، و حتی در نوع رنگی که در آن بکار برده می‌شود از موادی که کمتر که برای محیط زیست ضرر دارد استفاده شود.
‏۶
‏•‏ حفاظت از تنوع زیستی: از منابع زیستی به خوبی نگهداری شود،‌و مشارکت افراد جامعه در جهت بقاء و تنوع زیستی موجود الزامی باشد. طوری از سامانه استفاده شود که همه اجزاء خود حافظ مجموعه باشند. مردم به طور صحیح از منابع محیطی بهره گیرند، و به آنها آموزش داده شود که از هر محصول یا منبعی در جای خود و به صورت بهینه استفاده کنند. مثلا در مورد مبلمان شهری، استفاده صحیح از ان به مردم آموزش داده شود. و با اندک نقصی به کنار گذاشته نشوند،‌ بلکه تعمیر و یا در غیر این صورت به محصولی دیگر تبدیل و یا در نهایت مواد اولیه آن بازیافت شود. (مفیدی، مبانی مقدماتی توسعه و طراحی شهر پایدار)
‏طراحی پایدار و اصول اولیه آن
‏طراحی پایدار همکاری متفکرانه معماری با مهندسی مکانیک، برق و سازه است. علاوه بر فاکتور‌های متداول طراحی مانند زیبایی، تناسب و بافت و سایه و نور و امکاناتی که باید مد نظر قرار گیرند، گروه طراحی باید به عوامل طولانی مدت محیطی، اقتصادی و انسانی توجه نموده و اصول اولیه آنرا که به قرار زیر است، مد نظر قرار دهد:
‏•‏ درک محیط:
‏طراحی پایدار با درک از محیط آغاز می‌شود. اگر ما به امکانات محیطی که در آن هستیم آگاه باشیم می‌توانیم از صدمه زدن به آنها جلوگیری کنیم. درک محیط باعث مشخص شدن مراحل طراحی از جمله جهت قرارگیری نسبت به خورشید و چگونگی قرارگیری ساختمان در سایت و حفظ محیط پیرامون و دسترسی سیستم نقلیه و پیاده می‌گردد.
‏•‏ ارتباط با طبیعت:
‏چه ساختمان در داخل محیط شهری باشد و چه در یک محیط‌ طبیعی‌تر، ارتباط دادن طبیعی به محیط طراحی شده ‏روح و جان می‌بخشد.
‏•‏ درک روندهای موجود در طبیعت: در سیستم موجود در طبیعت زباله موجود نیست. لاشه یک موجود، غذای یک موجود دیگر می‌شود. به بیان دیگر موجب احترام بشر به نیازهای انواع گونه‌های طبیع‏ــــ‏ی‏ می‌‏گردد. رون‏ــــــ‏دهایی که باعث احی‏ـــ‏ا می‌شوند تا ضایع کردن، به بیشتر زنده م‏ــ‏اندن ما‏ می‌‏انجامند.
‏•‏ درک تأثیرات محیطی:
‏طراحی پایدار سعی در درک تأثیرات محیط از طریق ارزیابی و تحلیل سایت دارد:
‏ارزیابی انرژی مصرفی، سمیت مصالح و تکنیک‌های ساختمان سازی‏.
‏بطوریکه تأثیر منفی محیطی را می‌توان از طریق استفاده مصالح ساختمان سازی پایدار، مصالح با سمیت کمتر و مصالح ساختمانی قابل بازیافت کاهش داد.
‏•‏ روند مشارکتی طراحی:
‏طراحان پایدار، اهمیت توجه به هر نظری را می‌دانند. همکاری با مهندسین مشاور و متخصصین دیگر در مراحل اولیه طراحی صورت می‌پذیرد. طراحان همچنین به نظرات ساکنین محلی و همسایگان محلی نیز توجه می‌کنند.
‏•‏ درک مردم:
‏طراحان پایدار باید به فرهنگ و دین و نژاد مردمی که قرار است برای آنها طراحی کنند، توجه کنند.
‏بنابراین معماری پایدار ترکیبی چند ارزشی در بر دارد:
‏زیبایی شناسی، محیط، اجتماع، سیاست و بعبارتی طراحی و ساختمان سازی هماهنگ با محیط.