دانلود مقاله راز و رمز نوشتن ۶۴ ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۶۴ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏۱
‏راز و رمز نوشتن
‏نوشتن برای خواندن
‏خواندن نیمه دوم نوشت‏ن است. در آغاز خواندن شفاهی بود. آدمی نخست رمز گفتاری کلام را آفرید و سپس رمز نوشتاری آن را. به همین سبب راه تفهیم و تفاهم و اساس همه یادگیریها زمانی بس دراز زبان سمعی یعنی گفتن و شنیدن بود. هنگامی که آدمی رمز نوشتاری کلام را آفرید، تفهیم و تفاهم و یادگیری از راه زبان بصری، یعنی نوشتن و خواندن، نیز برایش امکان‏‌‏پذیر شد. در زبان بصری همان نشانه‏‌‏های زبان سمعی به صورت نشانه‏‌‏های بصری الفباء که جانشین نشانه‏‌‏های صوتی هستند، به کار می‏‌‏روند.
‏بیسواد کاربردش در تفهیم و تفاهم زبان سمعی است و با سواد هم زبان سمعی و هم زبان بصری. اگر در روزگاران بسیار دور از سخن قصه‏‌‏گو و شاعر و دانشی که سینه به سینه به ما رسیده بود و به زبان می‏‌‏آمد لذت می‏‌‏بردیم، هنوز هم لذت این خواندن شفاهی را، چه از شنیدن سخن گویندگان و چه برنامه‏‌‏های رادیو و تلویزیون و تئاتر و سینما و مانند آن نه تنها از دست نداده‏‌‏ایم، بلکه بر آن افزوده‏‌‏ایم.
‏در ادبیات شفاهی، یا خواندن از راه گوش، هنگامی که گوینده و شنونده رو در روی یکدیگر باشند، ارتباطی مستقیم میان آن دو برقرار می‏‌‏شود. برای مثال، در صحنه تئاتر این ارتباط میان بازیگر و بیننده شنونده دو جانبه است. بازیگر احساسات و معنی و مقصود نویسنده را درک کرده است و آن را بازگو و مجسم می‏‌‏کند. در همان زمان احساسات و برداشت بیننده و شنونده را هم در می‏‌‏یابد و نسبت به آنها واکنشی پیدا می‏‌‏کند و به آنها پاسخ می‏‌‏دهد. اما این به آن معنا نیست که همیشه گوینده بیان کننده احساسات و عواطف و معنی و مقصود گفته‏‌‏هائی است که شنیده است یا خوانده است. بسیاری از کتابهای مورد علاقه مردم سالهاست که به وسیله باسوادی برای گروهی بیسواد خوانده می‏‌‏شود. چه بسیار پیش آمده است که خواننده این کتابها بر حسب سواد و فهم و درک و ذوق و برداشت خویش نوشته نویسنده‏‌‏ای را برای شنوندگان ترجمه و تشریح و تفسیر کرده است که با معنی و مقصود و احساسات نویسنده تفاوتی فاحش داشته است.
‏۲
‏وقتی که نوشته به زندگی اجتماعی ما راه یافت، دیگر ارتباط گوینده و شنونده به صورتی که بیش از آن بود امکان‏‌‏پذیر نشد. هرگز نمی‏‌‏توانیم یقین داشته باشیم که آنچه خواننده می‏‌‏خواند ‏همان قصد نویسنده است. هر خواننده از آنچه می‏‌‏خواند برداشتی خاص خود دارد. نویسنده‏‌‏ای را موفق می‏‌‏دانیم که این برداشت متفاوت را تا آنجا که می‏‌‏تواند به حداقل برساند. به همین سبب است که می‏‌‏گوئیم خواندن نیمه دوم نوشتن است. نوشتن وسیله‏‌‏ای است برای فرستادن و دریافت پیام. نوشته‏‌‏ای که آسانتر خوانده شود، درست فهمیده شود، و بیشتر خوانده شود، به هدف نزدیکتر است.
‏برای اینکه به اهمیت و راز و رمز نوشتن پی ببریم، ناگزیر باید بدانیم نیمه دوم آن یعنی خواندن، چگونه صورت می‏‌‏گیرد و کمی دقیقتر و از دیدی علمی هنگام نوشتن به خواندن توجه داشته باشیم.
‏منظور از خواندن و مطالعه چیزی جز درک مطالب نوشته شده و شناخت ارزشها و معانی و مفاهیم کلمه‏‌‏ها و عبارتها و جمله‏‌‏ها و دریافت دانستنیها و معنی و مقصود و پیامی که نویسنده با رمز کلام نوشته است، نیست. قصد این است که خواننده به اندیشه‏‌‏ای که در نوشته پنهان است پی ببرد. اگر هنگامی که مشغول مطالعه هستید کتاب یا نوشته را کنار بگذارید و اندکی به آنچه سبب شده است بتوانید مطالعه کنید بیندیشید، بهتر درخواهید یافت که چگونه بنویسید.
‏هنگامی که مشغول مطالعه هستید، کاری بس پیچیده انجام می‏‌‏دهید که حاصل سالها تجربه و دانش‏‌‏اندوزی است:
‏۱- با یک نگاه واژه‏‌‏ها را باز می‏‌‏شناسید. چرا؟ چون هر یک را صدها بار پیش از آن شنیده‏‌‏اید، دیده‏‌‏اید، و شناخته‏‌‏اید. شکل آن واژه در ذهنتان به صورت آوای واژه شناخته می‏‌‏شود. زیرا با قراردادهای رمز گفتاری زبان از پیش آشنا بوده‏‌‏اید و رمز نوشتاری، که در زبان بصری به جای رمز گفتاری به کار می‏‌‏رود، برایتان بیگانه نیست و ذهنتان به آسانی کشف رمز می‏‌‏کند.
‏۲- معنی هر واژه از ذهنتان می‏‌‏گذرد. چرا؟ چون معنی آن واژه را پیش از آن می‏‌‏دانسته‏‌‏اید.
‏۳- از مجموعه معانی واژه‏‌‏هائی که خوانده‏‌‏اید معنی تازه‏‌‏ای از ذهنتان می‏‌‏گذرد. چرا؟ چون تجربه‏‌‏ها و دانشهای قبلی شما برای یافتن این معنی تازه، که در ضمیر عبارت یا جمله است، به شما کمک می‏‌‏کند تا پیام نویسنده را از مجموعه واژه‏‌‏هائی که برای بیان اندیشه‏‌‏ای بکار برده است دریابید.