تحقیق اسیدجاسمونیک

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۳۸ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏۱
‏اسیدجاسمونیک :
‏اسیدجاسمونیک ودسته های متیل آن در همه گیاهان وجود دارد. آنها دارای ویژگی های هورمونی هستند.در تنظیم رشد ونمو گیاه کمک می کند وبه نظر می رسددر پیرشدگی برگ ودر مکانیزم دفاعی علیه قارچها شرکت دارد .
‏جاسمونیک ها همانند همه هورمونهای گیاهی اثرات فعال سازی وبازدارنده دارند.اثرات رقیبانه ومخالف برروی هورمونهای دیگر نیز مشاهده شده است . مشتقات جاسمونیک شامل تجمع پروتئینهای حاصل از جاسمونیک است که در همه گونه های گیاهان آزمایش شده است.تجمع این پروتئینها می تواند در اثر تأثیر خشک سازی یا ABA‏ باشد. پروتئین های حاصل از جاسمونیک مربوط به وزن های مولکولی متفاوت ومولکول ها در اندازه های مختلف طبقه بندی شده برای ایمنی سازی است.قسمت اصلی این پروتئین ها
‏گلی کزیلات نمی شودو دارای فعل وانفعالات پروتولتیک نیست واز لحاظ متابولیکی ثابت وپایدار است. با علامت گذاری آن بوسیله میکروسکوپ الکترونی و ایمنی سازی معلوم شد که برخی از آنها در درون هسته قرار می گیرد در حالی که برخی دیگر در واکوئل یافت شد .هیچ کدام از آنها حتی در میتوکندری یافت نشد.
‏می توان بوسیله Cycloheximid‏مانع سنتز آنها شد ولی نه بوسیله .Chloramphenicol‏
Chloramphenicol‏بر پروتئینهای میتوکندریال اثر می گذارد.
‏پروتئین های حاصل از جاسمونیک در ریشه ،برگهای سفید شده وبرگهای جهش یافته جو فاقد کلروفیل وجود ندارد.
‏ولی این پروتئینها در برگهای بی رنگ وجود دارد .
‏۳
‏جاسمونیک نه تنها نسخه برداری این پروتئین ها را تنظیم می کند بلکه به میزان حرکت انتقالی گروههای مختلف mRNA‏ تأثیر دارد.برای مثال آنها تولید میزان چندین پروتئین اساسی تخلیه را کاهش می دهد .
‏جاسمونیک درست مانند ABA‏ مانع جوانه زدن نا به هنگام (زود رس)بذرهای حاوی روغن جنس کلم وlinum‏ می شود.پس از جوانه زدن آنها موجب سنتز پروتئین های ذخیره بذر همچنین سنتز چندین پروتئین مربوط به elaiosome-associated‏ می شود.
‏(Parthier 1991‏) .
‏جیبرلین :
‏تاریخچه کشف جیبرلین :
‏در سال ۱۹۲۶ گیاه شناسی ژاپنی بنام E . Kurosawa‏ یک بیماری برنج را مورد مطالعه قرار داد بنام ((بیماری مضحک نهالهای گیاهی )) که در ژاپن به این نام معروف است . در اثر بیماری این گیاهان فوق العاده سریع رشدمیکنند ،به نظر رنگ پریده (کم رنگ) می آیند و به راحتی شکسته می شوند .
‏کوروساوا متوجه شد که دلیل این ناهنجاری در گیاه وجود ماده ای است که توسط قارچهای انگلی Fusarium moliform = GA fujikurol‏) ) ترشح می شود و این ماده را ((جیبرلین )) نامید .
‏در طی دهه های ۳۰ و ۴۰ جیبرلین از گیاه جداسازی شد و توسط دانشمندان ژاپنی (Sumiki / yabbuty‏) متبلور شد . در سال ۱۹۵۶ C.A . West‏ و B.O.phinney‏ ماده جیبرلین را از جنس لوبیا و گیاهان دیگر جداسازی کردند و بدین ترتیب نشان دادند که این اجزاء تشکیل دهنده خیلی گسترده تر از قلمرو گیاهان هستند .
‏۴
‏جیبرلین ها :
‏چون کشف جیبرلین ها در نتیجه تحقیق در مورد دلائل قد کشیدن بسیار زیاد برنجی بود که بدان قارچ گیاهی تلقیح شده ، بنابراین میزان جیبرلین همواره وابسته به طول بلندی گیاه دانسته می شود . از این رو مسلم می دانستند که کوتاهی بسیار زیاد گیاهان در اثر فقدان جیبرلین بوده وبلندی زیاد گیاه را می توان بر اثر مقدار مقدار زیاد جیبرلین دانست.
‏این واقعیت که تعداد قابل ملاحظه ای موجودات ذره بینی موجود در سبزیجات معمولی باغچه ، موجودات ژنتیکی کوتوله ای شناخته شدند که این نظریه را تایید می کرد که برخی از این موجودات ریز احتمالاً جهش های فاقد جیبرلین هستند همچنین این موجودات در ذرت حساس به جیبرلین شناخته شدند که هنوز کوچک و ریز هستند از این رو آنها را هم جهش های فاقد جیبرلین می دانستند . صفات موروثی کوتوله بودن گیاهان نخود فرنگی و ذرت در دهه ۱۹۵۰ به عنوان روش متداول جیبرلین های سنجش کننده حیاتی پذیرفته شد .
‏این نظریه که موجودات ریز ژنتیکی می توانند جهش های فاقد جیبرلین باشند توسط این کشف قوت یافت که مواد شیمیایی که مسدود کنند یا مانع بیوسنتز جیبرلین شناخته شدند (معروف به بازدارنده یا کند کننده رشد گیاه ) می توانند باعث کوچک شدن موجودات ذره بینی در خاک زراعی شود که از لحاظ ژنتیکی بلند بودند . اگرچه تلاشهای دهه ۱۹۶۰ ثابت کرد که موجودات ذره بینی گیاهی کوتاه و بلند حاوی جیبرلین مختلف ، نتایج مورد انتظار را بروز ندادند ، به نظر می رسد آنها در برخی موارد دارای حجم مشابهی از آن هستند ولی با بهره جویی از درک آنچه که واقع شده می توان شاهد بود که فنون تحلیلی خود مشکل آفرین است . بویژه نهایتاً مشخص شد که همه جیبرلین هایی موجود در گیاهانی که آنها را تولید می کنند فعال نیستند.
‏۴
‏انواع جیبرلین :
‏امروزه بیش از ۱۱۰ نوع جیبرلین مختلف ( GA1- GA2 ……….GA110‏) می شناسیم که از لحاظ شیمیایی تنها ذره ای با هم تفاوت دارند ولی از لحاظفعل و انفعالات بیولوژیکی بسیار زیاد باهم تفاوت دارند . ولی از لحاظ بیولوژیکی بسیار باهم تفاوت دارند . تقریباً ۳۰% از همه جیبرلین های شناخته شده از لحاظ بیولوژیکی فعال هستند . همه گیاهان عالی تر احتمالاً حاوی حداقل یک جیبرلین ، ولی معمولاً چند جیبرلین فعال و غیر فعال هستند که در تراکم های متفاوت وجود دارد .که به بافت مورد نظر بستگی دارد.
‏جیبرلین ها ودیترپنوئیدها از چهار واحدایزوپرنوید سرچشمه گرفته سیستم چهارحلقه ای تشکیل می دهد.بین جبرلین ۱۹ اتم کربن و ۲۰اتمی تمایز وجود دارد.بیستمین اتم کربن قسمت از چهار حلقه نسبت بلکه به زنجیر کناری (CH3‏درGH12‏وCH2OH‏درGA15‏وCHO‏درGA19‏وCOOH‏درGA28‏)تعلق دارد.
‏شماره گذاری و تصاویر توضیحی زیر نشان میدهد که ساختارهای مجزا چگونه با هم تفاوت دارند.
‏مکان های حضور جیبرلین در گیاه :
‏۱)بافت های جوان و مریستمی روینده ساقه
‏۲) سلول های نوک ریشه
‏۳) میوه های جوان