تحقیق اسلام و زرتشت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۱۷ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏۱
‏منج‏ی‏ در دین زرتشت
‏اهمیت‏بررس‏ی‏ نجاتبخش‏ی‏ در ادیان، به دلیل افزایش گرایش بشر معاصر به پدیده دین است. یک‏ی‏ از علل اصل‏ی‏ ای‏ن گرایش، ارائه تصویر‏ی‏ ام‏ید بخش و ‏نوران‏ی‏ از آینده بشر، توسط ادیان آسمان‏ی‏ است.
‏محور اصل‏ی‏ بحث در مقاله حاضر، ظهور منج‏ی‏ آخر الزمان است که در متون کهن زرتشت‏ی‏ از آن به سوشیانس، یعن‏ی‏ سود دهنده و خیر خواه، تعبیر م‏ی‏‏شود. این برگزیده اله‏ی‏، زمان‏ی‏ که جهان آکنده از تباهی‏ ‏ها شود، در بخش مرکز‏ی‏ زمین ظهور خواهد کرد. سوشیانس از فرزندان زرتشت است که نطفه‏اش به شیوه معجزه‏آسای‏ی‏ در دریاچه نگهدار‏ی‏ م‏ی‏‏شود و مادر او دوشیزه‏ا‏ی‏ است از نژاد زرتشت پیامبر. این شخصیت‏اله‏ی‏‏درصفات‏و ویژگیها شباهت‏خاص‏ی‏ به زرتشت پیامبر خواهد داشت.
‏در پایان مقاله به شباهتهای‏ی‏ اشاره شده است که در متون دین‏ی‏ اسلام و زرتشت، میان حضرت مهد‏ی‏‏«عجل‏الله تعال‏ی‏ فرجه‏الشریف‏» و سوشیانس وجود دارد.
‏کلید واژه‏ها: ادیان، اسلام، زرتشت، منج‏ی‏ آخر الزمان، مهد‏ی‏، سوشیانس.
‏دل‏بستن به جهان‏ی‏ روشن و نوران‏ی‏ و خال‏ی‏ از هرگونه ظلم و ستم، تشکیل اجتماع‏ی‏ که معیارها‏ی‏ معنو‏ی‏ و انسان‏ی‏ بر آن حاکم باشد و رسیدن به جامعه‏ا‏ی‏ که در آن ستمگر‏ی‏‏وستمدیدگ‏ی‏‏و زور و زورمدار‏ی‏ بر مردم و سرنوشت آنان معنا و مفهوم‏ی‏ نداشته باشد، در پس این جهان پر هرج و مرج و آکنده از ظلم و استثمار، از آمال و آرزوها‏ی‏ دیرینه انسان بوده و هست.
‏اندیشه جامعه آرمان‏ی‏ در آثار اندیشمندان و فلاسفه بزرگ نیز مشهود است. از زمان‏ی‏ که افلاطون مدینه فاضله را پایه‏گذار‏ی‏ کرد، تا قرنها بعد که مساله مسیانیسم، (اصل اعتقاد جامعه به موعود و اینکه هر جامعه‏ا‏ی‏ در نهاد خویش، این اعتقاد را به عنوان عکس‏العمل طبیع‏ی‏ و فطر‏ی‏ دارد.)
‏مطرح گردید، جلوه‏ها‏ی‏ گوناگون اعتقاد به مساله نجاتبخش‏ی‏ و ظهور منج‏ی‏ در دوره پایان‏ی‏ زندگ‏ی‏ بشر، نزد متفکران نمودار گشت.‏
‏اندیشه نجاتبخش‏ی‏ و ظهور نجات دهنده‏ا‏ی‏ که در دوره پایان‏ی‏ این جهان، نظام‏ی‏ منطبق با قانونها‏ی‏ اله‏ی‏ برقرار سازد، در ادیان وجود داشته است و نه تنها جنبه خیال‏ی‏ ندارد، بلکه وجه‏مشترک همه ادیان اله‏ی‏ است و به تصریح ادیان، تحقق این نظام، ثمره کوشش برگزیدگان خدا و مردان حق‏ی‏ است که به زندگ‏ی‏ بشر سرگشته و وامانده، رنگ‏ی‏ نو م‏ی‏‏بخشند.
‏در دین مبین اسلام تصریح شده است که آینده از آن مستضفان است و به عقیده شیعیان، حضرت مهد‏ی‏‏«عجل‏الله تعال
‏۲
‏ی‏ فرجه‏الشریف‏» برا‏ی‏ استقرار جهان‏ی‏ آراسته به همه فضایل و عار‏ی‏ از هرگونه زشت‏ی‏ و پلید‏ی‏ پیکار ‏می‏‏کند تا به وعده اله‏ی‏ تحقق عین‏ی‏ ب‏خشد که جاء الحق و ذهق‏الباطل.
‏در آیین زرتشت نیز سوشیانسها رسالت تحقق بخش‏ی‏ عدالت در جهان آینده را برعهده دارند‏؛‏ زرتشت، نوید آمدن منج‏ی‏ در دوره پایان‏ی‏ جهان را داده است. دین زرتشت‏یک‏ی‏ از ادیان اله‏ی‏ است. قرآن کریم و نیز فرموده‏ها‏ی‏ پیامبراکرم‏«صل‏ی‏ الله علیه وآله‏» مؤید این مطلب است. در آیه شریفه ان الذین آمنوا و الذین هادوا و الصابئین و النصارى و المجوس و الذین اشرکوا ان الله یفصل بینهم یوم القیام‏ه‏ ‏؛‏ منظور از مجوس زرتشتیان م‏ی‏‏باشند‏؛‏ خداوند تکلیف ایمان آورندگان و پیروان را از کسان‏ی‏ که مشرک هستند، جدا م‏ی‏‏داند.
‏پیامبر اکرم‏«صل‏ی‏ الله علیه وآله‏» نیز زرتشت (مجوس)را اهل کتاب‏دانسته و فرموده‏اند: «ایشان پیامبر‏ی‏ داشتند که او را کشتند و کتاب‏ی‏ نیز داشتند که آن را سوزاندند.»
‏پورداوود‏,‏ زنده کننده زبانها‏ی‏ ایران باستان که کتاب یشت‏ها را نیز به رشته تحریر درآورده در مقدمه گاتها و سروده‏ها‏ی‏ زرتشت آورده است:
‏تحقیقا نم‏ی‏‏دانیم محل ولادت و زمان زندگ‏ی‏ زرتشت‏کجا و ک‏ی‏ بوده است؟ برا‏ی‏ اینکه، زرتشت متعلق به زمان بسیار قدیم است که دست تاریخ به آستان بلند آن نم‏ی‏‏رسد.
‏درباره عصر زرتشت، اختلاف آرا و روایات تاریخ‏ی‏ بسیار زیاد است‏بطور‏ی‏ که اقوال بین سال ۶۰۰ تا ۶۰۰۰ قبل از میلاد مسیح در نوسان است.
‏موافق روایات عامیانه زرتشتیان، زرتشت در حدود ۶۶۰ ق.م به دنیا آمد و در سال ۵۸۳ ق.م در سن هفتاد سالگ‏ی‏ بهنگام هجوم لشگر «ارجاسب توران‏ی‏‏» در آتشکده بلخ کشته شد.
‏در میان کتب زرتشتیان، گاتها یا سروده‏ها‏ی‏ زرتشت، قدیم‏ی‏‏ترین و معتبرترین آنهاست و بعد از آن، اوستا شامل دستورها و فرمانها‏ی‏ زندگ‏ی‏ است. کتاب بندهش که در قرن سوم هجر‏ی‏ نوشته شده، در مورد مساله «منج‏ی‏‏»، نظریه‏های‏ی‏ چون نظریات شیعه دارد، در حال‏ی‏ که در اوستا این موارد به چشم نم‏ی‏‏خورد.
‏بعد از گسترش اسلام در ایران، گروه‏ی‏ به دین زرتشت‏باق‏ی‏ ماندند که عده‏ا‏ی‏ از آنان به هندوستان مهاجرت کردند و عده‏ا‏ی‏ دیگر تحت‏حکومت اسلام‏ی‏ ماندند و جزیه پرداختند. ب‏ه ‏مرور زمان آداب و رسوم و خط و زبان اوستا به سبب دشوار‏ی‏ رو به فراموش‏ی‏ گذاشت تا جای‏ی‏ که فقط چند نفر به راز و رمز و خط اوستا آگاه‏ی‏ داشتند. با اوج هضت‏خاورشناس‏ی ‏، «انکتیل دو پرون‏» فرانسو‏ی‏ به هند رفت و با زحمت فراوان و خط اوستا و پهلو‏ی‏ را آموخت‏ ؛‏ حدود دویست‏سال پیش، او نخستین ترجمه اوستا را در سه جلد بزرگ به زبان فرانسه نوشت و از آن پس زرت‏شتیان هم شروع به تحقیق کردند. ‏
‏۳
‏اوستا شامل دو بخش اوستا‏ی‏ گاهان‏ی‏ و اوستا‏ی‏ جدید م‏ی‏‏باشد‏ ؛‏ لذا تحقیق پیرامون منج‏ی‏ در دین زرتشت از هر دو بخش اوستا و نیز دیگر کتب معتبر زرتشتیان انجام شده است.
‏مسلم این است که اعتقاد به ظهور نجات بخش در دین زرتشت وجود دارد‏,‏ نجات دهنده از خاندان نبوت و از فرزندان زرتشت است و اصولا شخصیت‏ی‏ اله‏ی‏ و آسمان‏ی‏ دارد و در صفات و ویژگیها به پیامبر و دین آور آغازین شبیه و جامع همه خصوصیات اوست. در اوستا م‏ی‏‏خوانیم که: «فروهرها‏ی‏ نیک توانا‏ی‏ پرهیزگاران را که ۹۹۹۹۹ تا‏ی‏ آنها از نطفه زرتشت پاسبان‏ی‏ م‏ی‏‏کنند، م‏ی‏‏ستاییم.»
‏هرمزد، سرور جهان هست‏ی‏ منتظران را به نجات دهنده‏ا‏ی‏ که خواهد فرستاد، چنین نوید م‏ی‏‏دهد: «کس‏ی‏ که در این راه با دیوان و مردمان، که به نوبه خود با او (زرتشت) مخالفت م‏ی‏‏کنند، ستیز کرده است‏ ؛‏ یعن‏ی‏ از آن مردم‏ی‏ است که به او (زرتشت) وفا دارند چنین کس‏ی‏ با دینش (وجدانش) تو را دوست، برادر یا پدر است، اهورامزدا سرور خانه، ما را نجات خواهد داد.»
‏نام منج‏ی‏ د‏ین زرتشت، سوشیانس یا سوشیانت ‏ است. این واژه در اوستا‏ی‏ گاهان‏ی‏ و اوستا‏ی‏ جدید، بصورت مفرد و جمع به کار رفته است که سودمند یا رهانندگان آیین خیر یا خیرخواهان جماعت معن‏ی‏ م‏ی‏‏شود.
… ‏از این جهت‏سوشیانس نامیده خواهد شد (یعن‏ی‏ استوت ارت) زیرا که‏ سراسر جهان ماد‏ی‏ را سود دارد. ‏
‏آنجا که زرتشت‏به پیامبر‏ی‏ برگزیده م‏ی‏‏شود و با اهورا مزدا سخن م‏ی‏‏گوید، آمده است: «ا‏ی‏ اهورا! آن راه منش نیک را که به من گفت‏ی‏[بازنما] آن راه هموار و خوب ساخته شده راست‏ی‏ که روان “سوشیانسها” از آن به سو‏ی‏ پاداش‏ی‏ که به نیک اندیشان نوید داده شد، (پاداش‏ی‏ که بخشش توست) خواهند خرامید.»
‏سوشیانس آنجا که بصورت مفرد به‏کار رفته است، نام‏ی‏ است‏برا‏ی‏ آخرین آفریده خداوند، آفریده‏ا‏ی‏ از تبار نیکان و پرهیزگاران که فروهرش ستودن‏ی‏ است سوشیانس بصورت مفرد در وا‏قع نام دیگر استوت ارت م‏ی‏‏باشد. ‏ اما سوشیانس در کاربرد جمع خود در اوستا به معن‏ی‏ نجات دهندگان، بیانگر نقش سوشیانسها در بازساز‏ی‏ جهان آینده‏است، آنان همان وظیفه‏ا‏ی‏ را به عهده دارند که زرتشت داشت، آنان از نژاد زرتشت پیامبر و از نطفه اویند. این سوشیانسها عبارتند از: هوشیدر، هوشیدرماه و سوشیانس که از نطفه زرتشت هستند.
‏بنابراین سوشیانس به معنا‏ی‏ خاص، کس‏ی‏ است که در پایان جهان ظهور خواهد کرد.
‏و آن که سوشیانس پیروزگر نام خواهد داشت و استوت ارت نیز نامیده خواهد شد، در بخش مرکز‏ی‏ زمین ی‏عن‏ی‏ خونیره سوشیانس خواهد بود.
‏۵
‏زرتشتیان قائل به ظهور سه منج‏ی‏ هستند که هریک به فاصله هزار سال از دیگر‏ی‏ ظهور خواهند کرد که به ترتیب عبارتند از: «هوشیدر»، به معن‏ی‏ پروراننده قانون، و «هوشیدرماه‏» به معن‏ی‏ پروراننده نماز و نیایش، و «استوت ارت‏» آخرین منج‏ی‏، که با آمدن او جهان نو م‏ی‏‏شود و رستاخیز ‏می ‏گردد و مردگان زنده م‏ی‏‏شوند و زندگان نیز عمر‏ی‏ همیشگ‏ی‏ خواهند داشت. چگونگ‏ی‏ زاده شدن آنان به این نحو است که سه نطفه از زرتشت در آب دریاچه کیانسه یا هامون وجود دارد که تعداد‏ی‏ فروهر از آنها نگهبان‏ی‏ م‏ی‏‏کنند. زمان تولد هریک که فرا رسد، دوشیزه‏ا‏ی‏ پانزده‏ساله برا‏ی‏ شستن سر، به آب کیانسه وارد شود و آبستن گردد. س‏ی‏ سال به پایان هزاره چهارم، یعنى هزاره زرتشت پیامبر، دختر‏ی‏ «نام‏ی‏ پد» نام در آب شستشو کند و به هوشیدر آبستن شود. س‏ی‏ سال پیش از پایان هزاره پنجم دختر‏ی‏ «وه‏پد» نام در آب شستشو م‏ی‏‏کند و هوشیدر ماه از او زاده شود. و بالاخره س‏ی‏ سال به پایان هزاره ششم دختر‏ی‏ «گواگ‏پد» نام در آب دریاچه شستشو م‏ی‏‏کند و به سوشیانس، آخرین موعود زرتشت‏ی‏، آبستن م‏ی‏‏شود. این سه دختر پانزده سال کامل دارند که باردار م‏ی‏‏شوند و پیش و پس از آبستن‏ی‏ تا هنگام تولد فرزندشان با کس‏ی‏ همبستر نشده‏اند و در زمان باردار‏ی‏، کس‏ی‏ جز خود‏شان از باردار‏ی‏ آنان آگاه نیست. ‏
‏باردار‏ی‏ مادر سوشیانس شباهت زیاد‏ی‏ به باردار‏ی‏ مادر حضرت مهد‏ی‏‏«عجل‏الله تعال‏ی‏ فرجه‏الشریف‏» دارد. مادر حضرت مهد‏ی‏‏«عجل‏الله تعال‏ی‏ فرجه‏الشریف‏» نیز دارا‏ی‏ باردار‏ی‏ پنهان بود و آثار حمل در او آشکار نبود.
‏زمینه سازان قیام منج‏ی‏ ظهور بهرام ورجاوند و پشیوتن در دین زرتشت‏ب‏ه ‏عنوان زمینه سازان قیام منج‏ی‏ مطرح گردیده است و درست‏شبیه قیام خراسان‏ی‏ و قیام معروف یمان‏ی‏ قبل از ظهور حضرت حجت‏«عجل‏الله تعال‏ی‏ فرجه‏الشریف‏» م‏ی‏‏باشد. این دو تن، زمینه را برا‏ی‏ آمدن “هوشیدر” آماده م‏ی‏‏کنند و نابسامانیها و آشوبهای‏ی‏ را که آرامش و آسایش را بر هم زده است، فرو م‏ی‏‏نشانند. خروج بهرام، مژده پایان شب سیاه و طلوع سپیده امید گروندگان راستکار و درست پیمان‏ی‏ است که سالها سرزنش بیدینان را تحمل کرده‏اند. او خواهد آمد تا دین زرتشت را سامان دهد. پشیوتن نیز یک‏ی‏ از بی‏ ‏مرگان جاودانه است که برا‏ی‏ استحکام دین زرتشت قیام م‏ی‏‏کند. قیام پشیوتن، آخرین قیام نیکمردانه‏ا‏ی‏ است که اندک‏ی‏ پیش از هزاره هوشیدر رخ م‏ی‏‏دهد و هدف او بازساز‏ی‏ دین و برپاداشتن آیینها‏ی‏ دین‏ی‏ و گسترش آموزشها‏ی‏ آن است.
‏وضعیت جهان در پایان هر یک از هزاره‏ها جهان در پایان هریک از هزاره‏ها جهان‏ی‏ است آکنده از تباهیها و پریشانیها‏ ؛‏ جهان خراب‏ی‏ که در آن، همه کس و همه‏چیز راه نابود‏ی‏ م‏ی‏‏پیماید‏ .
‏ ب‏ی‏‏سامان‏ی‏، سیه‏روز‏ی‏، نابرابر‏ی‏، نامردم‏ی‏ و… گلو‏ی‏ همه را م‏ی‏‏فشارد و این‏ ‏همه گسیختگ‏ی‏ و نابسامان‏ی‏ از نشانه‏ها‏ی‏ ظهور آنان است