تحقیق آثار و برکات عزادارى و گریه بر سیدالشهداء ۱۸ ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۱۸ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

۱
‏آثار و برکات ‏عزادارى و گریه بر ‏سیدالشهداء
‏آمرزش گناهان
‏ریان بن شبیب از امام ‏رضا (ع) روایت کرده که فرمود: «اى پسر شبیب ، اگر بر حسین (ع) گریه کنى تا آنکه اشک ‏چشمت بر صورتت جارى شود، خداوند گناهان کوچک و بزرگ، و کم یا زیاد تو را مى آمرزد» ۸۷
‏و نیز فرمود: «گریه کنندگان باید بر کسى همچون حسین (ع) گریه کنند ، زیرا ‏گریستن براى او گناهان بزرگ را فرو مى‏ریزد» ۸۹.
‏۵- ‏سکونت در بهشت
‏امام باقر (ع) فرمود: «هر مؤمنى که در سوگ حسین (ع) اشک دیده ریزد، به ‏حدى که بر گونه‏اش جارى گردد، خداوند او را سالیان سال در غرفه‏هاى بهشت مسکن ‏مى‏دهد» . ۹۰
‏و نیز امام صادق (ع) فرمود: «هر کس درباره حسین (ع) شعرى ‏بخواند و گریه نماید و یک نفر را بگریاند، بهشت براى هر دوى آنها نوشته مى‏شود . ‏کسى که حسین (ع) نزد او ذکر شود و از چشمش به مقدار بال مگسى اشک آید، اجر او نزد ‏خداست و براى او جز به بهشت راضى نخواهد شد» .۹۱
‏و نیز فرمود: «هر کس که در ‏عزاى حسین (ع) بگرید یا دیگرى را بگریاند و یا آنکه خود را به حالت گریه و عزا ‏درآورد ، بهشت بر او واجب مى‏شود» ۹۲.
‏۶- ‏شفا یافتن
‏یکى دیگر از آثار و برکات مجالس عزادارى حضرت سید الشهدا (ع) شفا گرفتن ‏است . به طورى که بارها دیده‏ایم و شنیده‏ایم که بعضى از عزاداران و گریه کنندگان ‏بر حسین (ع) شفا گرفته‏اند.
‏نقل است که مرجع بزرگ شیعه مرحوم آیه الله ‏العظمى بروجردى در سن نود سالگى داراى چشمانى سالم بودند که بدون عینک خطوط ریز را ‏هم مى‏خواندند و مى‏فرمودند: این نعمت را مرهون وجود مبارک حضرت ابى عبدالله الحسین (‏ع) هستم : و قضیه را چنین نقل مى‏فرمودند:
‏در یکى از سالها در بروجرد ‏بودم، به چشم درد عجیبى مبتلا شدم که بسیار مرا نگران ساخته بود . معالجه پزشکان ‏فایده‏اى نکرد و درد چشم هر روز بیشتر و ناراحتى من افزونتر مى‏گردید، تااینکه ایام ‏محرم شد. در ایام محرم آیه الله فقید ، دهه اول را روضه داشتند و دسته‏هاى مختلف هم ‏در این عزادارى شرکت مى‏کردند . یکى از دسته‏هایى که روز عاشورا به خانه آقا وارد ‏شده بود، «هیئت گِلگیرها» است که نوعاً سادات و اهل علم و محترمین هستند، در حالى ‏که هر یک حوله سفیدى به کمر بسته‏اند، سر و سینه خود را گل آلود کرده و بطور بسیار ‏رقت بار و مهیج و در عین حال با سوز و گداز فراوان و ذکرى جانسوز آن روز را تا ظهر
۳
‏عزادارى مى کنند . آقا فرمودند:
«‏هنگامى که این دسته به خانه من آمدند و ‏وضع مجلس با ورود این هیئت هیجان عجیبى به خود گرفته بود من هم در گوشه‏اى نشسته و ‏آهسته آهسته اشک مى‏ریختم و در این بین هم مقدارى گل از روى پاى یکى از همین افراد ‏گلگیر برداشته و بر روى چشمهاى ملتهب و ناراحتم کشیدم، و به برکت همین توسل، چشمانم ‏خوب شد و امروز علاوه بر اینکه متبلا به درد چشم نشدم، از نعمت بینایى کامل ‏برخوردارم، و به برکت حضرت امام حسین (ع) احتیاج به عینک هم ندارم». با اینکه همه ‏قواى جسمانى ایشان تحلیل رفته بود با این وجود تا آخرین ساعات زندگانى از بینایى ‏کامل برخوردار بودند
‏آثار و برکات عزادارى و گریه بر ‏سیدالشهداء (‏ع)‏۲
‏۱- ‏حفظ رمز نهضت حسینى
‏از ارزنده‏ترین ‏آثار و برکات مجالس عزادارى و گریه بر ابى عبدالله حسین (ع) حفظ رمز نهضت حسینى است .
‏براستى ؛ چرا در دوران منحوص سلاطین و پادشاهان جور از برپایى مجالس عزاى ‏اهل بیت (ع) به خصوص سالار شهیدان جلوگیرى مى شد؟ آیا نه این است که عزاى حسینى و ‏امامان شیعه، سبب مى شود که سخنوران و دانشمندان متعهد و انقلابى، مردم را از
۳
‏ظلم‏هاى حکومتها آگاهى دهند و انگیزه قیام آن حضرت که امر به معروف و نهى از منکر ‏است به اطلاع مردم برسد؟
‏آرى، اینگونه مجالس، آموزشگاهها و دانشگاههایى است ‏که به بهترین روش و زیباترین اسلوب مردم را به سوى دین خوانده و عواطف را آماده ‏مى‏کند و جاهلان و بى‏خبران را از خواب سنگین غفلت بیدار مى‏سازد و نیز در این ‏مجالس است که مردم ، دیانت را همراه با سیاست، از مکتب حسین بن على (ع) ‏مى‏آموزند.
‏گریه بر سید الشهدا (ع) و تشکیل مجالس عزاى حسینى نه تنها اساس ‏مکتب را حفظ مى‏کند، بلکه باعث مى‏گردد شیعیان با حضور در این مجالس از والاترین ‏تربیت اسلامى برخوردار شده و در جهت حسینى شدن رشد و پرورش یابند.
‏کدام ‏اجتماعى است که در عالم چنین اثرى را از خود بروز داده باشد؟ کدام حادثه‏اى است ‏مانند حادثه جانسوز کربلا که از دوره وقوع تاکنون و بعدها بدینسان اثر خود را در ‏جامعه بشریت گذارده ، و روز به روز دامنه آن وسیعتر و پیروى و تبعیت از آن بیشتر ‏گردد؟ از این رو باید گفت که در حقیقت مراسم عزادارى حافظ و زنده نگهدارنده نهضت ‏مقدس امام حسین (ع) و در نتیجه حافظ اسلام وضامن بقاى آن است .
‏تشکیل مجالس ‏عزادارى حسین، نه تنها اساس مکتب را حفظ کرده و مى‏کند بلکه به علاوه سبب آن گردید ‏که شیعیان با حضور در این مجالس از والاترین تربیت اسلامى برخوردار شده و در جهت ‏حسینى شدن رشد و پرورش یابند.
«‏موریس دوکبرى» مى‏نویسد: «اگر مورخین ما، ‏حقیقت این روز را مى‏دانستند و درک مى‏کردند که عاشورا چه روزى است ، این عزادارى ‏را مجنونانه نمى پنداشتند . زیرا پیروان حسین به واسطه عزادارى حسین مى‏دانند که ‏پستى و زیر دستى و استعمار را نباید قبول کنند . زیرا شعار پیشرو و آقاى آنان تن به ‏زیر بار ظلم و ستم ندادن است.
‏قدرى تعمق و بررسى در مجالس عزادارى حسین نشان ‏مى‏دهد که چه نکات دقیق و حیات بخشى مطرح مى شود ،در مجالس عزادارى حسین گفته مى ‏شود که حسین (ع) براى حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگى مقام و مرتبه اسلام، از جان و ‏مال و فرزند گذشت و زیر بار استعمار و ماجراجویى یزید نرفت؛ پس بیایید ،ما هم شیوه ‏او را سرمشق قرار داده از زیر دستى استعمار گرایان خلاصى یابیم و مرگ با عزت را بر ‏زندگى با ذلت ترجیح دهیم…» ۸۶.
‏۲- ‏ازدیاد محبت ‏به امام، و تنفر از دشمنان آن حضرت
‏سوزى که از دل سوخته عاشقان سیدالشهدا (ع) به چشم سرایت ‏کرده و از مجارى دو چشم آنها به صفحه رخسار وارد مى شود، مراتب علاقه و اخلاص و ‏دلبستگى به خاندان وحى و رسالت را مى‏رساند و این عمل اثرى مخصوص در ابقاى مودت و ‏ازدیاد محبت دارد
۴
.
‏گریه بر حضرت سیدالشهدا (ع) از مواردى است که هیچ انسانى ‏از فرط دلسوزى و انقلاب، طاقت بردبارى و تحمل در برابر استماع مصائب او را ندارد، و ‏این گریه و بیقرارى ، علاوه بر ازدیاد محبت و مهر و مودت، موجب کثرت تنفر و بى‏زارى ‏از دشمنان و قاتلان آن حضرت شده و موجب برائت دوستداران این خانواده از دشمنان ‏ایشان مى‏گردد.
‏بارى، گریه با آگاهى و معرفت بر امام حسین (ع) ، در واقع، ‏اعلام انزجار از قاتلان اوست و این تبرى از آثار برجسته گریه بر امام حسین (ع) است ‏زیرا مردم به ویژه افرادى که داراى شخصیت هستند از گریه کردن در برابر حوادث تا سر ‏حد امکان امتناع مى‏ورزند ، و تا شعله درونى آنان به مرتبه انفجار نرسد حاضر به ‏گریه کردن مخصوصاً در برابر چشم دیگران نیستند، این گریه و عزادارى ابراز کمال تنفر ‏در برابر تعدى و تجاوز و ستمگرى و پایمال نمودن حقوق جامعه و به ناحق تکیه زدن بر ‏مسند حکومت آنان مى‏باشد.
‏۳- ‏آشنایى با حقیقت دین و ‏نشر آن
‏یکى دیگر از آثار و برکات مجالس عزادارى سیدالشهدا (ع) ‏این است که مردم در سایه مراسم عزادارى به حقیقت اسلام آشنا شده و بر اثر تبلیغات ‏وسیع و گسترده‏اى که همراه با این مراسم انجام مى‏گیرد، آگاهى توده مردم بیشتر شده ‏و ارتباطشان با دین حنیف محکمتر و قویتر مى‏گردد . چه اینکه قرآن و عترت دو وزنه ‏نفیسى هستند که هرگز از یکدیگر جدا نمى‏شوند و این آگاهى در اقامه ماتم و مراسم ‏سوگوارى عترت رسول اکرم (ص) به خصوص امام حسین (ع) به آحاد مردم داده خواهد ‏شد.
‏آثار و برکات ‏عزادارى و گریه بر سیدالشهداء (ع)
‏سخنى پیرامون عزادارى و ‏گریه بر سیدالشهدا (ع)