گزارش کارآموزی مراحل داشت و برداشت گندم (آفات، بیماری‌ها و علف های هرز ۲۷ ص
گزارش کارآموزی مراحل داشت و برداشت گندم (آفات، بیماری‌ها و علف های هرز ۲۷ ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۲۹ صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
۲
۱
گــزارش کــارآمــوزی
واحد گرگان
مهندسی کشاورزی ـ زراعت و اصلاح نباتات
مکان: گمیشان، مرکز خدمات کشاورزی گمیشان
موضوع: مراحل داشت و برداشت گندم (آفات، بیماری‌ها،
علفهای هرز و …)
تغذیه گندم
مسالهی اساسی تغذیه گندم در دیمزارها، تنظیم مقدار کود بر اساس رژیم رطوبتی قابل انتظار در منطقه رشد گیاه میباشد. در شرایط بارندگی محدود، ضرورتاً بایستی مصرف کودهای شیمیایی را به اندازهای محدود نمود که موجب گیاهسوزی نشده و گیاه با استفاده از رطوبت موجود، بتواند از کود استفاده نموده و عملکرد مناسب را تولید نماید. به عبارت دیگر از به هم خوردن تعادل حساس و بحرانی بین رشد رویشی و زایشی در شرایط کمبود رطوبت باید جلوگیری کرد.
از طرف دیگر وقتی بارندگی در حد مطلوب است، باید مواد غذایی را به اندازهای مصرف کرد که گیاه قادر به استفاده کامل و مفید از آن در شرایط مطلوب رطوبتی باشد. اغلب خاکهای مناطق خشک و نیمهخشک بطور طبیعی دارای ذخیره پتاسیم زیادی هستند و این مقدار برای زراعت دیم معمولاً کافی است. برعکس، ذخیره فسفر خاک برای عملکرد رضایت
۲
۱
بخش کافی نیست و باید بر اساس تجزیه خاک و توصیه مناطق فسفر خالص را قبل و یا موقع کاشت مصرف کرد تا استفاده از آن در مراحل اولیه باعث تحریک رشد و استقرار خوب گیاه و نفوذ بهتر ریشه شده و پیشرسی محصول افزایش یابد.
فسفر در ازدیاد مقاومت گیاه نسبت به خشکی موثر است. مصرف کودهای ازته در غلات دیم، حتی در شرایطی که حاصلخیزی خاک خوب باشد، مفید خواهد بود. زمان مطلوب مصرف کودهای ازته متغیر بوده و بستگی به پراکنش بارندگی دارد و بهتر است بر اساس آزمون خاک و توصیه مناطق، ازت خالص (به صورت ۳/۲ در پاییز در موقع کاشت و در صورت اطمینان از بارندگیهای بهاره ۳/۱ آن را در بهار به صورت سرک) مصرف نمود.
مهمترین آفات مزراع گندم در منطقه گمیشان
شته سبز گندم: Sitobion avenae (Fab)
خانواده: Aphidae
مشخصات، زیستشناسی، خسارت و کنترل
طول بدن ۸/۲-۲ میلیمتر و طول شاخک در شتههای بیبال برابر و یا بیشتر از طول بدن است. کورنیکول در انتهای آزاد خود قدری عریض میشود. دم به خوبی رشد کرده و ۳/۲ طول کورنیکول را دارد. رنگ شته سبز ملایم یا سبز مایل به زرد میباشد. کورنیکولها و شاخکها سیاه، دم روشن، پاها زرد و انتهای ران، ساق و پنجه پا دودی رنگ است.
شتههای کامل بالدار دارای سر و سینه قهوهای مایل به قرمز، شکم سبز با ۶-۵ لکه جانبی تیره میباشد. بقیه اعضاء از نظر رنگ تفاوتی با بیبالها ندارند. این شته در همه نقاط مهم گندمخیز کشور فعالیت دارد. به عبارت دیگر، از منطقه گرم اهواز تا مناطق سردسیر شهرکر و خلخال و از مناطق مرطوب مازاندران و گرگان تا مناطق خشک سیستان و بلوچستان وجود دارد. این شته روی گرامینههای اهلی و وحشی زندگی نموده و خسارت
۳
۱
زایی میکند و علاوه بر جوانهها و برگها به دانهها نیز حمله کرده و در بین شتهها، بیشترین خسارت را وارد میسازد شته سبز گندم ناقل بیماری ویروس موزاییک جو نیز میباشد.
تاکنون تخم زمستانگذران این شته از ایران گزارش نشده است و اعتقاد بر این است که تمام سال را به صورت زندهزایی توسط مادههای جفتگیری نکرده میگذراند و به عبارت دیگر فرم جنسی آن تاکنون در ایران دیده نشده است. در سالهای عادی این شته در اکثر مناطق کشور از مهمترین شتههاست. در این گونه سالها، اوج جمعیت سایر شتهها در مرحله ظهور برگ پرچم است، در حالی که جمعیت شته سبز گندم دیرتر از زمان ظهور خوشه به اوج میرسد. جمعیت این شته بعضی سالها و در شرایطی ویژه افزایش شدیدی نشان میدهد که در آن صورت در مواردی چارهای جز مبارزه شیمیایی نیست، ولی در عین حال این شته دشمنان طبیعی فراوانی دارد که در سراسر کشور فعال بوده و جمعیت این آفت را در سطحی قابل تحمل نگه میدارند.
سن مائورا: Eurygaster maura (L.)
خانواده: Scutelleridae
مشخصات، زیستشناسی، خسارت و کنترل
این گونه شباهت بسیاری به سن گندم دارد، ولی طول بدن، شکل و تعداد قلابهای داخل عضو تناسلی حشره کامل نر آن با سن گندم متفاوت است که در اینگونه یک جفت و داسی شکل بوده، در حالی که در سن گندم دو جفت بوده و جفت زیری راست و بدون خمیدگی و جفت رویی قدری خمیده است.
این سن در منطقه گرگان و گنبد، منطقه کلاردشت و مسیر آن به طرف مرزنآباد، سراسر نوار ساحلی دریای خزر و منطقه رودبار و بین تبریز و مرز بازرگان یافت میشود. گیاهان میزبان و شیوه خسارت تقریباً مانند سن گندم است و شدت خسارت آن نیز اگر زنبورهای پارازیتویید تخم فعال نباشد، قابل توجه خواهد بود. خوشبختانه زنبورها قادرند این آفت را دائماً تحت کنترل درآورند.
۵
۱
این حشره یک نسل در سال دارد. تابستان و زمستان را به صورت سن کامل در بلندیها و ارتفاعات اطراف، زیر بوتهها، زیر سنگها و زیر برگهای ریخته درختان به صورت دیاپوز میگذراند. در بهار به مزارع ریزش کرده، پنج مرحله پورگی را پشت سر گذاشته و پس از کامل شدن به مکانهای تابستانی و زمستانی انتقال مییابد.
خوشبختانه در زمان برداشت گندم در منطقه گرگان و گنبد حدود ۵۰ درصد از جمعیت آفت به صورت پوره دیده میشود و این خود امتیاز بزرگی در کنترل این آفت است، چون این پورهها عمدتاً از بیغذایی تلف خواهند شد. البته این پورهها بعد از برداشت گندم به طرف علفهای کشیده برگ نظیر جو.های وحشی، بروموس، پوآ و بویژه به طرف گندم بجای مانده در حاشیه مزارع و کاه وکلش داخل مزارع درو شده حرکت کرده و به تغذیه ادامه میدهند، ولی در هر صورت تعداد کثیری از این عده محکوم به فنا هستند و این خود پدیدهای است که از نقطه نظر IPM اهمیت فراوانی دارد. از طرف دیگر، میزان فعالیت دشمنان طبیعی به اندازهای است که مجال افزایشی جمعیت را به آفت نداده و آن را تقریباً زیر سطح زیان اقتصادی نگه میدارند. فعالیت مگسهای پارازیتوئید نیز امیدبخش است.
سوسک سیاه گندم: Zabrus tenebrioides (Goeza)
خانواده: Carabidae
شناسایی آفت
طول بدن حشره کامل از ۱۳ تا ۱۷ میلیمتر متغیر است. این آفت در ابتدای ظهور قهوهای رنگ بوده و به تدریج که از عمر آن میگذرد، بالپوشها سیاهرنگ میشوند. قسمت شکمی تا اواخر عمر قهوهای باقی میماند. سر حشره نسبتاً بزرگ و دارای قطعات دهانی قوی میباشد. در انتهای ساق پاهای جلو در سمت داخل دو خار دراز مشخص وجود دارد. رنگ ساق و پنجه پا قهوهای متمایل به قرمز و بالپوش دارای خطوط موازی است. تخم لارو و حشره هر دو سفیدرنگ بوده و سر لارو قهوهای، سینه متمایل به زرد و سینه اول، دوم، سوم و سایر حلقههای بدن دارای لکههای قهوهای عرضی میباشند. در انتهای بدن لارو و در آخرین حلقه شکم یک جفت استطاله دیده میشود. لارو دارای ۳ جفت پای سینه
