دانلود ریخته گری گریز از مرکز
ریخته گری گریز از مرکز
طرح استفاده از نیروی گریز از مرکز در ابتدا در سال ۱۸۰۹ میلادی، توسط فردی انگلیسی به نام Anthony Eckhard ارائه شد و اولین استفاده صنعتی از آن در سال ۱۸۴۸ میلادی در بالتیمور به منظور تولید لوله چدنی صورت گرفت. همگام با پیشرفت علم و صنعت از سال ۱۸۹۰ میلادی، پیشرفتهایی در روش ریختهگری گریز از مرکز آغاز گردید که در سالهای ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۸ میلادی، منجر به ساخت ماشین De- lavaud توسط De- lavaud برزیلی گردید. (شکل ۱-۲)
شکل ۱-۲ لولهریزی به روش De- lavaud
در ریختهگری گریز از مرکز، برای پر کردن قالب، علاوه بر نیروی ثقل از نیروی گریز از مرکز نیز استفاده میگردد. در این روش سطح بیرونی قطعه توسط سطح داخلی قالب شکل گرفته ولی سطح داخلی قطعه به چند صورت امکان شکلگیری دارد که خود سبب یک تقسیمبندی در روشها گردیده و به طور کلی در سه دسته زیر طبقهبندی شدهاند.
۱- ریختهگری گریز از مرکز حقیقی
۲- ریختهگری نیمه گریز از مرکز
۳- ریختهگری تحت نیروی گریز از مرکز یا قطعات گریز از مرکز شده
در ریختهگری گریز از مرکز حقیقی محور ریختهگری بر محور دوران قطعه، منطبق بوده و سطح داخلی بدون حضور ماهیچه و به واسطه نیروی گریز از مرکز شکل میگیرد. در این روش محور دوران در یکی از سه حالت افقی، عمودی و مایل میباشد که ابعاد و شکل قطعه تعیین کننده حالت صحیح آن خواهد بود. اگر طول قطعه استوانهای شکل L و قطر آن D فرض میشود، نسبت روش افقی ، روش مایل و روش عمودی به کار گرفته میشود.