تحقیق تعریف و معنای مسئولیت کیفری ( ورد)
تحقیق تعریف و معنای مسئولیت کیفری ( ورد)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۱۳ صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
مقدمه:
از جمله مسائل مشکل و با اهمیت حقوق جزا مسئولیت کیفری است، این مسئله با توجه به اهمیتی که در سیستم قضایی ( زیرا فعلی تا زمانی که شخص از جهت قانونی مسئولیت کیفری نداشته باشد به هیچ وجه نمی توان حتی با وجود عناصر سه گانه و مجازات او را تعقیب نمود) و نقشی که این مسئله در تعین مجازات و سایر عکس العمل های اجتماعی نسبت به مجرمین دارد دانشمندان علوم کیفری را متوجه نموده که باید مسئله مسئولیت کیفری از دیدگاههای علمی و بر مبنای سایر علوم انسانی مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد.( قسمت های کتاب دوره حقوق جزای عمومی کیفری، کتابخانه گنج دانش، جلد سوم، صفحه ۲۷ و ۲۸، چاپ اول، دکتر مرتضی محسنی مسئولیت طرح مسئله.)
وقتی فردی به ارتکاب فعل یا ترک فعلی مبادرت می کند، که طبق قانون جرم شناخته شده است، این اعمال یا با قصد مجرمانه صورت می گیرد، و یا نحوه عمل قصد را مشخص می سازد، یا با خطای کیفری ممزوج می گردد، که در این مورد قانون بزهکار را از نظر جزایی مسئول می شناسد و او را مستوجب مجازات یا حسب مورد اقدامات تأمینی می داند این مسئله ظاهر ساده در عمل با مسائل دیگری پیوند می خورد که در ادامه آنها را بررسی می کنیم ( کتاب
زمینه حقوق جزای عمومی، دکتر رضا نور بها، کتابخانه گنج و دانش، و نشر داد آفرین چاپ ۲۱، صفحه ۱۸۷.)
تعریف و معنای مسئولیت کیفری بزهکار:
مسئولیت در لغت به معنی مؤلف بودن به انجام دادن امری است و مسئول کسی است که تعهدی در قبال دیگری به عهده دارد که اگر از ادای آن سر باز زند، از او بازخواست می شود.( قسمت های کتاب. ح. ج. ع. جلد دوازدهم، دکتر محمد علی اردبیلی، نشر میزان صفحه ۷۴.)
در یک جمع بندی کلی می توان مسئولیت کیفری یا جزایی را چنین تعریف کرد:
مسئولیت جزایی عبارت است از انتساب فعل یا ترک فعل مجرمان به شخص یا اشخاصی که با انجام بزه به قوانین جزایی خواه به عنوان مباشرین و خواه به عنوان شرکاء و معاونین به عمد یا خطا تجاوز کرده اند و توان تحمل بار مجازات یا احتمالاً اقدامات تأمینی و تربیتی را در قبال فعل یا ترک فعل خود دارند.( کتابخانه گنچ و دانش، نشر داد آفرین، جلد ۲۱،صفحه ۱۸۷.)
ماهیت واقعی و علمی مسئولیت کیفری:
با پیدایش علوم اجتماعی و انسانی تغیرات فراوان دیگری در مفهوم مسئولیت بوجود آمد، دانشمندان علوم کیفری نظریات کاملاً جدیدی در مورد مسئولیت ابراز داشتند، از نظر آنان هدف از مسئولیت کیفری فقط تحمیل مجازات
به مرتکب نیست، آنان معتقد بودند که مسئولیت کیفری باید پایه و اساس اصلاح و باز سازی مجرم برای زندگی آینده باشد.( قسمت های کتاب، ح. ج. ع. ، مسئولیت کیفری، جلد دوم، دکتر مرتضی محسنی.)
در تکاپو های علمی اکثریت قریب به اتفاق روانشناسان و روانکاران و قضات دریافتند که در ضمیر باطن هر شخص حتی آنهایی که از نظر قوانین کیفری غیر مسئولند مقدار زیادی احساس مسئولیت وجود دارد و حتی بطوریکه (ادوار دوگرف) جرم شناس معاصر بلژیکی بیان داشته: این احساس درونی مسئولیت از نظر شخص مجرم موجب اثبات ( وجود) شخصیت و آزادی او هست (ادوارد دوگرف) اضافه می نماید، که این احساس مسئولیت در نزد افراد عادی و ناقص العقل و دیوانه نیز به نحوی از انحناء تظاهری می نماید( قسمت هایی از صفحه ۲۷ و ۲۸) مسئولیت همواره با التزام همراه است، در قلمرو حقوق کیفری محتوای این التزام تقبل آثار و عواقب افعال مجرمانه است، یعنی تحمال مجازاتی که سزای افعال سرزنش آمیز بزهکار به شمار می آید، لیکن به صرف ارتکاب جرم نمی توان بار مسئولیت را یکباره بر دوش مقصر گذاشت، سپس از او حساب خواست توانایی پذیرفتن بار تقصیر را در اصطلاح حقوق دانان قابلیت انتساب می نامند، و آن را به برخورداری فاعل از قدرت ادراک
و اختیار تعریف کرده اند، بنا بر این اگر مجرم مدرک یا مختار نباشد، مسئول اعمال خود نیست، یعنی در مقابل امر و نهی قانون گذار تکلیفی ندارد، زیرا خطاب یا امر و نهی قانون گذار متوجه کسانی است که دستورهای او را می فهمند و قدرت بر اجابت آن را دارند بدین ترتیب مسئولیت کیفری در نظام کنونی با فرض مختار بودن انسان معنی یابد.( ک. ح. ج. ع. جلد ۲، دکتر محمد علی اردبیلی نشر میزان قسمت ها از صفحه ۷۴)
عناصر تشکیل دهنده مسئولیت کیفری:
هر انسان قبل از ارتکاب جرم مقداری تفکر نموده و بخاطر هدف خاصی مرتکب جرم می گردد، بنا بر این انگیزه و هدف در تحقیق جرم نقش مؤثری دارد، همین انگیزه است که موجب پیدایش اراده مجرمانه و با نتیجه ارتکاب عمل می شود، لذا همانطور که انگیزه نشان دهنده شخصیت است به همان ترتیب عمل ارتکابی که در نتیجه این انگیزه بوجود آمده نیز نشان دهنده شخصیت است، به عبارت دیگر انگیزه و عمل ارتکابی دو پایه های تشکیل دهنده شخصیت کیفری می باشند و با نتیجه جدایی این دو امر از یکدیگر صحیح نبوده و به امور علمی
