تحقیق چگونه مهارت های لازم برای صحبت در جمع را کسب کنیم؟ ۲۴ ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۱۹ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏چگونه مهارت های لازم برای صحبت در جمع را کسب کنیم؟
‏در زندگی همه ما مواقعی وجود دارد که باید در حضور چند نفر راجع به ‏مسئله ای صحبت کنیم. ممکن است این صحبت در جلسه یا کنفرانسی باشد که رسمیت داشته ‏باشد و ممکن هم هست که در یک جمع خانوادگی یا در محیط کار بخواهیم برای دوستان یا ‏همکارانمان صحبت کنیم. اگر مهارت های لازم را در این زمینه داشته باشیم ، قطعاً ‏روند کار با موفقیت بیشتری انجام می شود و به نتایج بهتری می رسیم.
‏یکی از مباحث مهمی که اکثر صاحب نظران درباره آن اتفاق نظر دارند، ‏مقدمه ای است که ما برای گفتار خود انتخاب می کنیم. برخی می گویند اصل مطلب مهم است ‏و مقدمه تأثیر چندانی در روابط ندارد، در صورتی که اگر مقدمه جالب و دلنشین نباشد، ‏دنبال کردن بقیه صحبت از جانب شنوندگان چندان قطعی نیست.
‏برای پرداختن به موضوع ، در صورت امکان می توانید از داستان های کوتاه، ضرب ‏المثل ها و اطلاعات جالب دیگر برای حمایت از موضوع اصلی استفاده کنید و بر جذابیت ‏کلام و درک بهتر آن بیفزایید.
‏پس سعی کنید ‏صحبت خود را همیشه با یک ‏مقدمه آغاز کنید و سپس به اصل بحث بپردازید. ‏و اما مقدمه ؛ بسیاری ‏افراد حتی در دوران تحصیل و برای نوشتن انشاء نیز برای پرداختن به مقدمه دچار مشکل ‏می شوند، اما با توجه به نکات زیر حداقل از اصول کلی مقدمه آگاه خواهند شد:
‏- ‏مقدمه باید مختصر باشد، ‏اما در عین حال هدف از بیان آن را مشخص کند تا شنونده بداند که قرار است به چه ‏موضوعی پرداخته شود.
‏- ‏مقدمه نباید تنها اطلاعات خاصی را به ‏شنونده منتقل کند، ‏بلکه باید شنونده را جذب کند و برای پیگیری کلام ‏انگیزه لازم را در او به وجود آورد.
‏- ‏مطالب بیان شده باید مرتبط با یکدیگر ‏باشند، ‏نه این که در مقدمه به نکاتی پرداخته شود که در آخر بحث ، ‏هیچ نتیجه ای از آنها گرفته نشود.
‏- ‏در نهایت با نوع کلام خود ‏سعی کنید ‏ارتباطی میان خود و شنونده ایجاد کنید که موج مثبتی ایجاد شود و فضای دلنشین و ‏مطلوبی به بحث شما بدهد.
‏و اما در پرداختن به مطالب اصلی کلام ، ‏پس از مقدمه ، نکات زیر را در نظر داشته باشید:
‏- ‏از کلمات قابل درک و با معنی استفاده کنید.
‏- ‏القاب ، عناوین و اصطلاحات فوق تخصصی، کمکی به درک بهتر موضوع نمی‏ ‏کند. البته هنگام نیاز باید به آنها اشاره کرد.
‏اما موضوع اصلی نباید تحت الشعاع این مسئله قرار گیرد، زیرا شنونده ‏خسته می شود. برای پرداختن به موضوع ، در صورت امکان می توانید از داستان های ‏کوتاه، ضرب المثل ها و اطلاعات جالب دیگر برای حمایت از موضوع اصلی استفاده کنید و ‏بر جذابیت کلام و درک بهتر آن بیفزایید. سعی کنید حتماً از موضوع مورد نظر به ‏اندازه کافی اطلاع و آگاهی داشته باشید تا با تسلط کامل درباره آن صحبت ‏کنید.
‏- ‏به یاد داشته باشید هرچه بیشتر مطالعه کنید، بیشتر خواهید دانست و ‏هرچه بیشتر بدانید و بیاموزید، به جاهای بهتری می رسید.
‏- ‏وقتی از جنبه های گوناگون یک مسئله آگاه باشید، با اعتماد به نفس ‏بیشتری راجع به آن صحبت می کنید و این حس مثبت خود را به شنونده نیز منتقل خواهید ‏کرد.
‏با نوع کلام خود ‏سعی کنید ارتباطی میان خود و شنونده ‏ایجاد کنید که موج مثبتی ایجاد شود و فضای دلنشین و مطلوبی به بحث شما ‏بدهد.
‏- ‏با اشاره به ارزش و اهمیت موضوع ، علت انتخاب خود را در پرداختن به ‏آن بیان کنید و در صورت لزوم جزئیاتی که مرتبط با مسئله باشند را نیز تشریح کنید.
‏- ‏دیگران را در بحث خود وارد کنید و از نظرات آنها نیز مطلع شوید، چرا ‏که اگر تا انتهای بحث پیش بروید، امکان دارد نقاط کور و مبهمی برای شنوندگان ایجاد ‏شده باشد و آنها فرصت ابراز عقیده یا سؤال در آن موارد را نداشته باشند.
‏- ‏هرگز فکر نکنید سکوت حضار دقیقاً به معنای تأیید و همراهی با گفته ‏های شماست. حتی اگر سکوتی نیز حکمفرما شد، سعی کنید با طرح برخی سؤالات در ارتباط ‏با موضوع کلام آنها را به شرکت در بحث تشویق کنید.
‏- ‏ ‏از مکث های طولانی و توپوق زدن جدا بپرهیزید؛ زیرا این گونه موارد نه ‏تنها حاکی از عدم تسلط و آگاهی کافی شما نسبت به موضوع است، بلکه هماهنگی و ارتباط ‏میان موارد را از میان می برد و در ضمن موجب حواس پرتی شنوندگان و خارج شدن رشته ‏گفتار از دست شما می شود؛ البته این کار نیاز به تمرین دارد، اما ضروری و ممکن ‏است.
‏- ‏توجه داشته باشید حتی عامی ترین مردم نیز قادر به درک میزان توانایی ‏شما در بیان، کلام و نحوه گفتار هستند. مردم همیشه به خود افراد توجه دارند نه به ‏مدرک و درجه تحصیلی شان. پس اگر عالی ترین مدارک تحصیلی را نیز داشته باشید، اما در ‏انتقال مفاهیم و مقاصد مورد نظر خود ناتوان باشید، موفقیتی کسب نخواهید ‏کرد.
‏- ‏موارد فوق، نکاتی ساده اما مهم را به شما یادآوری می کنند که با وجود ‏ساده بودن نیاز به تمرین و صرف وقت دارند که ما امیدواریم شما نیز با رعایت آنها در ‏زندگی اجتماعی و کارهای خود، به موفقیت های روزافزون دست یابید. ‏ ‏سحر کمالی ، سایت اینترنتی تبیان
‏
‏ازدواج آری، استرس نه
‏استرس، اختاپوس عصر حاضر است. حتی اگر خیلی قدرتمند و صبور باشی! اما آیا راه ‏نجاتی وجود دارد؟با توجه به زندگی ماشینی و توسعه و پیشرفت ثانیه ای آن در جامعه ‏امروزی، وجود استرس، تبدیل به معضلی اجتناب ناپذیر گردیده است. یادآوری این نکته که ‏فشار بالای روانی ناشی از این زندگی ماشینی، همواره روی انسان اثر منفی می گذارد و ‏عواطف و احساسات او را به صورت جدی جریحه دار کرده و مانعی نامرئی برای کنترل ‏اختیارش به دست خویش می شود، بحثی است که به کرات در اغلب رسانه ها بدان پرداخته ‏شده است. به همین جهت هدف اصلی این مطلب را به بحث پیرامون «استرس مثبت» یا استرس ‏ناشی از رویدادهای شادی آور نظیر ازدواج اختصاص داده، ضمن آن که به شرح عناوینی ‏مشخص از استرس پرداخته و در ادامه، راه های مقابله با این استرس ها را عنوان خواهیم ‏نمود.
‏استرس یعنی چه؟
‏استرس حالتی است که در آن فرد مجبور به کاری می شود، یعنی هنگامی که فرد نتواند ‏فشار روانی را که بر او واقع گردیده است تحمل نماید، دچار استرس یا تنش می شود.به ‏عبارتی علمی تر، استرس، یعنی دوباره سازگار شدن فرد با شرایط و موقعیت های جدید. ‏هرجا که تغییری در زندگی روی دهد، ما با یک استرس رو به رو می شویم. ترس از عدم ‏توانایی در تحمل شرایط پیش آمده، اضطراب و نگرانی را در وجود انسان شعله ور می ‏سازد.به طور کلی می توان گفت که اضطراب و نگرانی یک حس و حالت روحی ناخوشایند از ‏نگرانی و تردید است که برای مدتی تعادل و ثبات روانی فرد را برهم می زند. استرس یا ‏هیجان و دلهره ، در تمامی حالات زندگی و البته باتوجه به ظرفیت و توان تحمل افراد ‏ممکن است به وجود آید.
‏افراد مبتلا به استرس چگونه اند؟
‏افراد مبتلا به استرس، به نظم بیش از حد، سخت کوشی و جدی بودن، بسیار پایبندند. ‏اگر قراری داشته باشند، زودتر از طرف مقابل، در محل مورد نظر حاضر خواهند شد. اگر ‏قرار باشد کاری انجام دهند، با بی قراری به استقبال آن کار می روند. غذا را سریع ‏تناول می کنند. در رانندگی، صحبت کردن، راه رفتن و در مجموع انجام کارهای روزانه،