دانلود تحقیق میراث های بزرگ معماری ایران
تحقیق میراث های بزرگ معماری ایران
دانلود تحقیق با موضوع میراث های بزرگ معماری ایران،
در قالب word و در ۳۷ صفحه، قابل ویرایش، شامل:
مقدمه
تاریخچه معماری معاصر ایران
نخست تحولات اولیه در دوره قاجاریه
دوم، تحولات در دوره ناصر الدین شاه
سوم، دوره رضاخان
بررسی آثار دو معمار معاصر ایرانی
الف- فرهاد احمدی
مجتمع فرهنگی سینمایی دزفول
ب- سید هادی میرمیران
سیر تحول و ویژگی های معماری میرمیران
بنای مجموعه فرهنگستان های ایران
بنای مجموعه ورزشی رفسنجان
بنای کتابخانه ملی ایران
بنای موزه ملی آب ایران
مقدمه تحقیق:
ایران دارای میراث بزرگ معماری است. از زمان ساخت کهن ترین بنای مهم معماری ایران یعنی زیگورات چغازنبیل که در حدود ۱۲۵۰ سال قبل از میلاد مسیح بنا گردیده تا آستانه دوره معاصر ایران، دوره ای به مدت بیش از ۳۰۰۰ سال در پشت سر ماست. در تمامی این مدت زمان طولانی ، همواره و پیوسته، یک فعالیت قوی و مهم معماری در این کشور وجود داشته و آثار بسیار زیاد و با ارزشی را در گوشه و کنار این سرزمین به وجود آورده است. این آثار سهم بزرگی در شکل دادن و پیشبرد معماری جهان در دوره های مختلف تاریخ به عهده داشته اند.
تاریخ معماری ایران را اصولاً می توان به دو بخش اصلی، معماری قبل و بعد از اسلام تقسیم کرد .
دین اسلام که در حدود ۱۴۰۰ سال پیش در ایران مستقر گردید، با توجه به جهان بینی خاص خود آثار معماری بعد از اسلام ایران را تحت تاثیر قرار داد و به آن کیفیّت جدیدی بخشید، لکن به هرحال پیوند محکمی بین این دو بخش معماری ایران بر قرار گردید. این هر دو بخش معماری ایران، چه بخش قبل از اسلام که دو دوره درخشان طولانی و چندین صد ساله هخامنشی و ساسانی را در بر می گیرد ،و چه بخش بعد از اسلام که حداقل تا زمان صفوی یعنی در یک دوره هزار ساله سیر تکاملی ممتدی داشته است، به عنوان قسمت های پر اهمیت تاریخ معماری برشمرده می شوند.
اگر چه معماری ایران بعد از دوره صفوی یعنی از حدود چهارصد سال قبل نتوانسته جایگاه برجسته خود را در معماری جهان حفظ کند و در واقع از این زاویه سیر نزولی داشته است، لکن به رغم این سیر نزولی باز هم آثار بسیار با ارزش معماری در این سال ها تا شروع دوره معماری معاصر ایران بوجود آمده است . بدین ترتیب زمانی که معماری معاصر ایران آغاز گردید، ثروت معماری ۳۰۰۰ ساله فوق العاده با ارزش و تقریباً بدون انقطاعی را با تعداد بسیار زیاد آثار در پشت سر خود داشت و طبیعی بود که بدان توجه داشته باشد.
