تحقیق تنظیم کننده های رشد گیاهی ۴۰ ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۳۷ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏۱
‏تنظیم کننده های ‏رشد گیاهی
‏درک این مطلب که گیاهان چگونه رشد می کنند نه تنها برای دست اندرکاران علوم گیاهی بلکه برای عموم بیولژیست ها قابل اهمیت و توجه است. واژه هورمن ‏(Hormone‏) ریشه یونانی دارد این کلمه به معنی محرک است که نخستین بار در مبحث فیزیولوژی جانوری به کار برده شد. هنگامی که مشخص شد در گیاهان نیز مواد محرک رشد وجود دارند واژه هورمون ‏تحت عنوان هورمونهای‏ ‏گیاهی (Phytohormone‏)‏ ‏ب‏ه کار گرفته شد بررسیهای بعدی نشان داد که گروهی از مواد در گیاهان دارای نقش تنظیم کنندگی هستند به طوری که برخی از آنها اثرات تحریک کنندگی و بعضی اثرات بارندگی دارند این مواد مجموعا تحت عنوان تنظیم کننده های گیاهی یا plant growth regulators (pgr)‏ ‏ ‏نامیده می شوند ‏.
‏در تقسی‏م‏ بندی اولیه مواد تنظیم کننده رشد درون زای گیاهان به پنج گروه تقسیم شدند که شامل اکسین ها auxins ‏ ‏ژیبرلین ها (ga) Gibberellins ‏ ، سیتوکینینها (CK) cytokinins‏آبسیزیک اسید (aba) abscisic acid ‏ ‏و اتیلن Etylene‏ می باشند ‏.
‏اکسین ها و ژیبرلینها به عنوان تنظیم کننده های ‏طویل شدن سلولی،سیتوکینین ها به عنوان تنظیم کننده تقسیم سلولی، آبسیزیک اسید به عنوان یک ماده با اثرات بازدارندگی واتیلن به عنوان یک ماده فرارموثردر فرآیندهای رشد‏ ‏ونمو شناخته ‏
‏شده اند.‏مباحث مربوط به تنظیم کننده های رشد گیاهی نخستین بار در نیمه دوم قرن نوزدهم به طور جدی در فیزیولژی گیاهی وارد شد ‏.
‏در سال ۱۸۸۰ داروین در مورد اثرات نور بر گیاهان مطالعاتی انجام داد و مشاهده کرد هنگامی که نور از یک جهت بر قسمت راسی ساقه می تابد گیاه نسبت به جهت تابش نور خمیدگی پیدا می کند درحالی که اگر قسمتی از راس ساقه گیاه که در معرض نورقرارگرفته است ‏به وسیله کاغذ پوشانده شود خمیدگی ایجاد نمی گردد این پژوهشها ‏سرآغاز اولیه در ‏ارتباط با تنظیم کننده های رشد گیاهی ‏بود تنظیم کننده های رشد گیاهی مواد آلی هستند که متنوع بوده و از نظر مکانیسم عمل با ویتامین ها ، آنزیم ها و کوآنزیم ها تفاوت دارند امروزه برخی از مواد ‏تنظیم کننده رشد گیاهی به طور صنعتی تولید می شوند ماده ای از نظر فیزیولوژیکی تنظیم کننده رشد طبیعی در گیاهان محسوب می شود که حداقل دارای سه
‏۳
‏ویژگی زیر باشد :
‏محل ساخته شدن و محل اثر آن در گیاه مشخص باشد ‏.
‏اثرات فیزیولژیکی و مرفولژیکی ماده با غلظت های کم آن در گیاه ظاهر گردد ‏.
‏واکنشهایی که تحت تاثیر ماده ایجاد می شوند غیر قابل برگشت باشند ‏.
‏بنابراین تنظیم کننده رشد گیاهی ماده ای است که در بخشی از پیکر گیاه ‏
‏ساخته شده و در همان محل یا پس از انتقال در محل درگیری از بدن گیاه اثرات محسوسی را ایجاد می کند. ‏در بدن جانوران بر‏خی هورمونها در غددی که ترشحات خود را مستقیما به درون می ریزند (غدد درون ریز ) ساخته می شوند که از آن جمله می توان تیروکسین از غده تیروئید و انسولین از پانکراس و …. را نام برد در گیاهان ترکیبات مترادفی که از نظر شیمیایی متفاوت هستند تولید شوند.اختصاصی بودن اثر تنظیم کننده های رشد گیاهی مانند آنچه در جانوران وجود دارد در گیاهان دیده‏
‏ نمی شود . این تفاوتها احتمالا به علت محدود بودن تمایز در گیاهان است ‏.
‏اکسین ها
‏بیان عمومی
‏در سال ۱۸۸۰ داروین بررسیهایی را در اتباط با اثر تابش نور بر خیمدگی در بخشهای راسی گیاهی انجام داد . وی در این بررسیها ‏از کولئوپتیل و فالاریس استفاده کرد . پس از داروین فیتینگ در سال ۱۹۰۷ با بررسیهایی که با کولئوپتیل جو دو سر انجام داد مشاهده کرد که اگر قسمت راسی کولئوپتیل را قطع کرده و دوباره آن را ‏سر جای خود بگذارد و سپس آن را در معرض تابش نور یک جانبه قرار دهد راس کولئوپتیل در ادامه مراحل رشد خود به طرف جهت تابش نور خمیدگی پیدا می کند ‏به این ترتیب مشخص شد که انتقال محرک به وسیله بریدگی ایجاد شده در کولئوپتیل قطع نشده است . این بررسی در ‏سالهای ۱۹۱۳-۱۹۱۰ بوسیله بوریسن جانسن دنبال شد و نشان داد که اگر پس از قطع راس کولئوپتیل بین دو قسمت جدا شده ( راس و پایه ) یک لایه ژلوزیامیکا قرار داده شود و ‏تحت تاثیر نور یک جانبه واقع گردد باز هم خمیدگی به طرف جهت تابش نور ایجاد می شود در سال ۱۹۱۹ ‏پل‏ راس ‏کولئوپتیل را قطع کرده و آن را طوری روی پایه قرار داد که راس و پایه در یک امتداد نبودند و این بار نیز مشاهده شد که تحت تاثیر تابش یک سویه نور خمیدگی ایجاد می شود .
‏۳
‏پل ‏با ت‏کرار بررسیهای جانسن ‏–‏بویسن نشان داد که در این موارد یک ماده محرک یا هورمون دخالت دارد در تجربیات دیگری پل بین دو قسمت قطع شده راس کولئوپتیل صفحه پلاتینی قرار داد و مشاهده کرد که محرک از آن عبور نمی کند و لذا دریافت که پدیده الکتریکی در این مورد دخالت ندارد و سرانجام در آزمایش دیگری پل بین دو بخش قطع شده ‏راس کولئوپتیل لایه ای از کره کاکائو قرار داد که این بار نیز محرک عبور نمی کند و معلوم شد که ماده محرک در چربی محلول نبوده و محلول در آب است زیرا از کره کاکائو عبور نکرده ولی از ژلاتین و میکا عبور کرده است ‏.
‏در سالهای ۱۹۲۵-۱۹۲۳ soding‏ راس کولئوپتیل را قطع کرده و دوباره آن را بر جای خود قرار داد و مشاهده کرد که رشد خطی انجام می شود و اگر راس ک‏و‏لئوپتیل ‏جدا گردد و در محل خود قرار داده نشود رشد آن صورت نمی گیرد ‏.
‏در سال ۱۹۲۸ ونت حدس زد که در راس کولئوپتیل ماده ای است که محرک رشد بوده و‏ ‏در‏ ‏خمیدگی آن موثر می باشد نامبرده تعدادی مکعب ژلوژ تهیه کرده و راس کولئوپتیل یولاف جدا شده را بر روی دایره های ژلوزی قرار داد و آنها را در معرض نور گذاشت وی اظهار داشت اگر در راس کولئوپتیل ماده‏ ای باشد باید به ژلوز منتقل گرد‏ . ونت سپس مکعبهای ژلوز را از راس کولئوپتیل قطع شده جدا کرد و آنها را روی ‏پایه ای از کولئوپتیل بدون راس قرار داد و مشاهده کرد که رشد کولئوپتیل بدون راس صورت می گیرد و در اثر یک جهت بودن ژلوز بر روی ‏کولئوپتیل بدون راس کولئوپتیل راس خمیدگی نیز ایجاد می شود به این ترتیب ونت آزمایش مشهور خود را انجام داد و توانست ماده محرک را به ژلوز وارد کند و موفق به استخراج ماده محرک گردد. این آزمایش به شیمیدانهای هلندی ‏کوگل و هاگن-اسمیت این امکان را داد که در سال ۱۹۳۱ روش جداسازی و تخلیص این ماده را بدست آورند ‏.
‏در سال ۱۹۳۴ کوگل ماده موجود در راس کولئوپتیل را مشخص کرد و آنرا اکسین نامید. اکسین یک واژه یونانی است و از Auxe‏ به معنی بزرگ شدن یا رشد گرفته شده است به این ترتیب ‏ماده محرک رشد در گیاهان به نام اکسین شناخته شد و از این به بعد تجربیات بسیار زیادی در ارتباط ‏با استخراج و شناسایی این گروه از مواد در گیاهان مختلف حتی ادرار
‏۴
‏پستانداران صورت گرفته است اکسین ها گروهی از هورمونهای گیاهی هستند که باعث طویل شدن سلولهای گیاهی می گردند ا‏ین مواد طیف گسترده ای را ازنظر واکنشهای رشد و نموی در گیاهان سبب می شوند .واژه اکسین یک اصطلاح ژنریک است وبه تعدادی از مواد طبیعی اطلاق می گردد.مهمترین و فراوانترین اکسین ها در گیاهان ‏اندول استیک اسید است که بارزترین اثرات را در این گروه از هورمونهای گیاهان نشان می دهد. مهمترین اثراتی که تاکنون به هورمونهای اکسین نسبت داده شده است عبارتند از بزرگ شدن سلول گیاهی ، ‏طویل شدن ساقه گیاه ، تولید ریشه ، تولیدآوند چوبی ، افزایش رشد جوانه راسی ، جلوگیری از رشد جوانه جانبی ، تشکیل میوه ، بزرگ شدن میوه ، تشکیل گرهک در ریشه گیاهانی ‏که دارای باکترهای تثبیت کننده نیتروژن هستند ، جلوگیری از ریزش برگ، بیو سنتز پروتئین ، بیو سنتز RNA‏ و اثرات دیگر ‏.
‏مهمترین اکسین ها اندول استیک اسید است که ساختمان شیمیایی آن به صورت زیر است
‏اندول استیک اسید INDOL ACETIC ACID
‏این ماده در گیاهان فراوان بوده و در برخی از قارچها نیز وجود دارد
‏انتقال اکسین در گیاه