تحقیق ترک های دیوار ۸ ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۹ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏مقدمه
‏پیچیدگی‏ ‏رفتار‏ ‏سازه‏ ‏های‏ ‏آجری‏ ‏مانع‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏بوده‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏روشهای‏ ‏جامعی‏ ‏برای‏ ‏تحلیلی‏ ‏خواص‏ ‏مکانیکی‏ ‏سازه‏ ‏ای‏ ‏آنها‏ ‏بوجود‏ ‏آید‏. ‏رفتارهای‏ ‏ناهمگن‏ ‏و‏ ‏غیر‏ ‏خطی‏ ‏و‏ ‏وجود‏ ‏ترکهای‏ ‏فراوان‏ ‏از‏ ‏یک‏ ‏سو‏ ‏و‏ ‏صفحه‏ ‏ای‏ ‏بودن‏ ‏اجزا‏ ‏سازهای‏ ‏از‏ ‏سوی‏ ‏دیگر‏ ‏پیچیدگی‏ ‏خاصی‏ ‏را‏ ‏ایجاد‏ ‏کرد‏ ‏که‏ ‏جز‏ ‏با‏ ‏روشهای‏ ‏اجزای‏ ‏محدود‏ ‏نمیتوان‏ ‏از‏ ‏وضعیت‏ ‏تنشها‏ ‏اطلاعاتی‏ ‏بدست‏ ‏آورد‏.‏شکست‏ ‏دیوارهای‏ ‏برشی‏ ‏و‏ ‏عرضی‏ ‏اصلی‏ ‏ترین‏ ‏حالتهای‏ ‏شکست‏ ‏میباشند‏. ‏زیرا‏ ‏در‏ ‏ساختمانهای‏ ‏آجری‏ ‏سقف‏ ‏بر‏ ‏دیوارها‏ ‏تکیه‏ ‏دارد‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏سقوط‏ ‏دیوارها‏ ‏احتمال‏ ‏در‏ ‏هم‏ ‏فروریختن‏ ‏کل‏ ‏ساختمان‏ ‏میباشد،‏ ‏بنابر‏ ‏این‏ ‏ناپایداری‏ ‏دیوارها‏ ‏را‏ ‏میتوان‏ ‏به‏ ‏منزله‏ ‏ناپایداری‏ ‏کلی‏ ‏دانست‏.‏شکستهای‏ ‏برشی‏ ‏و‏ ‏خمشی‏ ‏حالتهای‏ ‏اصلی‏ ‏شکست‏ ‏دیوارهای‏ ‏برشی‏ ‏میباشند‏. ‏دیوارهای‏ ‏میان‏ ‏قاب‏ ‏در‏ ‏مقایسه‏ ‏با‏ ‏دیوارهای‏ ‏مجزا‏ ‏و‏ ‏پایه‏ ‏ها‏ ‏دارای‏ ‏شکل‏ ‏پذیری‏ ‏بیشتری‏ ‏هستند‏. ‏مقاومت‏ ‏و‏ ‏ظرفیت‏ ‏اتلاف‏ ‏انرژی‏ ‏یک‏ ‏قاب‏ ‏توام‏ ‏با‏ ‏میانقاب‏ ‏بسیار‏ ‏بیشتر‏ ‏از‏ ‏یک‏ ‏قاب‏ ‏خالی‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏لذا‏ ‏در‏ ‏یک‏ ‏قاب‏ ‏حاوی‏ ‏دوار‏ ‏داخلی‏ ‏،‏ ‏حتی‏ ‏علیرغم‏ ‏افزایش‏ ‏نیروها‏ ‏به‏ ‏علت‏ ‏افزایش‏ ‏سختی‏ ‏،‏ ‏پایداری‏ ‏در‏ ‏مقابل‏ ‏زلزله‏ ‏بیشتر‏ ‏است‏ .‏در‏ ‏طراحی‏ ‏دیوارهای‏ ‏برشی‏ ‏چون‏ ‏پهنای‏ ‏دیوارهای‏ ‏آجری‏ ‏کم‏ ‏و‏ ‏بیش‏ ‏مساوی‏ ‏ارتفاع‏ ‏دیوار‏ ‏و‏ ‏گاهی‏ ‏بیشتر‏ ‏است‏ ‏لذا‏ ‏نمیتوان‏ ‏جابجایی‏ ‏جانبی‏ ‏دیوار‏ ‏را‏ ‏صرفا‏ ‏ناشی‏ ‏از‏ ‏خمش‏ ‏دانست‏ ‏بلکه‏ ‏برش‏ ‏میتواند‏ ‏سهم‏ ‏زیادی‏ ‏داشته‏ ‏باشد‏. ‏همچنین‏ ‏در‏ ‏طراحی‏ ‏دیوارهای‏ ‏برشی‏ ‏آجری‏ ‏مسلح‏ ‏،‏ ‏وقوع‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏دو‏ ‏نوع‏ ‏لغزش‏ ‏افقی‏ ‏یا‏ ‏قائم‏ ‏به‏ ‏عواملی‏ ‏نظیر‏ ‏مقدار‏ ‏سربار،‏ ‏نسبت‏ ‏بعدی‏ (‏ارتفاع‏ ‏به‏ ‏طول‏) ‏و‏ ‏نسبت‏ ‏مقاومت‏ ‏برشی‏ ‏درزهای‏ ‏افقی‏ ‏به‏ ‏قائم‏ ‏بستگی‏ ‏دارد‏ ‏و‏ ‏تعیین‏ ‏دقیق‏ ‏ان‏ ‏بسیار‏ ‏مشکل‏ ‏است‏.‏با‏ ‏استقرار‏ ‏کمرکش‏ ‏در‏ ‏دیوار‏ ‏میتوان‏ ‏از‏ ‏نسبت‏ ‏بعدی‏ ‏دیوار‏ ‏کاست‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏نتیجه‏ ‏بر‏ ‏کارایی‏ ‏میلگردهای‏ ‏افقی‏ ‏افزود‏.‏شرط‏ ‏آن‏ ‏که‏ ‏کمرکش‏ ‏بتواند‏ ‏جلوی‏ ‏ترک‏ ‏قطری‏ ‏اصلی‏ ‏را‏ ‏سد‏ ‏کند‏ ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏مقاومت‏ ‏خمشی‏ ‏لازم‏ ‏برخوردار‏ ‏باشد‏. ‏تحقیقات‏ ‏نشان‏ ‏میدهد‏ ‏که‏ ‏وجود‏ ‏درزهای‏ ‏قائم‏ ‏بر‏ ‏سختی‏ ‏و‏ ‏مقاومت‏ ‏اثری‏ ‏کاهنده‏ ‏دارد‏ ‏اما‏ ‏درز‏ ‏افقی‏ ‏عمدتا‏ ‏سختی‏ ‏و‏ ‏مقاومت‏ ‏ترک‏ ‏قطری‏ ‏را‏ ‏کم‏ ‏میکند‏ ‏و‏ ‏بر‏ ‏مقاومت‏ ‏شکست‏ ‏کنج‏ ‏تاثیر‏ ‏چندانی‏ ‏ندارد‏.‏در‏ ‏طراحی‏ ‏ساختمانهای‏ ‏بادبندی‏ ‏شده‏ ‏تاثیر‏ ‏میانقابها‏ ‏بر‏ ‏سختی‏ ‏را‏ ‏باید‏ ‏در‏ ‏نظر‏ ‏گرفت‏ ‏ولی‏ ‏میتوان‏ ‏مقاومت‏ ‏میانقاب‏ ‏را‏ ‏نادیده‏ ‏گرفت‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏مقاومت‏ ‏بادبند‏ ‏اکتفا‏ ‏کرد،‏ ‏اگر‏ ‏بخواهیم‏ ‏مقاومت‏ ‏میانقاب‏ ‏را‏ ‏هم‏ ‏در‏ ‏نظر‏ ‏بگیریم‏ ‏،‏ ‏به‏ ‏زحمت‏ ‏میتوان‏ ‏مقاومت‏ ‏این‏ ‏قابها‏ ‏را‏ ‏بطور‏ ‏قطعی‏ ‏برآورد‏ ‏کرد‏ ‏زیرا‏ ‏اولا‏ ‏وجود‏ ‏بادبند‏ ‏باعث‏ ‏بریدگی‏ ‏میانقاب‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏ثانیا‏ ‏در‏ ‏دوره‏ ‏های‏ ‏مکرر‏ ‏بارگذاری‏ ‏میانقاب‏ ‏رفتاری‏ ‏کاهنده‏ ‏دارد‏ ‏و‏ ‏رفتار‏ ‏آن‏ ‏با‏ ‏قاب‏ ‏بادبنددار‏ ‏فرق‏ ‏میکند‏.‏بناهای‏ ‏باستانی‏ ‏بر‏ ‏خلاف‏ ‏ساختمانهای‏ ‏روستایی‏ ‏یا‏ ‏شهری‏ ‏آجری‏ ‏و‏ ‏خشتی‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏زلزله
‏ ‏های‏ ‏مخرب‏ ‏تاب‏ ‏مقاومت‏ ‏ندارند،‏ ‏دارای‏ ‏مقاومت‏ ‏بیشتری‏ ‏در‏ ‏برابر‏ ‏نیروهای‏ ‏زلزله‏ ‏هستند‏ ‏که‏ ‏با‏ ‏تحمل‏ ‏خساراتی‏ ‏پایداری‏ ‏کلی‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏حفظ‏ ‏می‏ ‏کنند‏.‏گنبدها‏ ‏به‏ ‏دلیل‏ ‏شکل‏ ‏پوسته‏ ‏ای‏ ‏شان‏ ‏از‏ ‏مقاومت‏ ‏بالایی‏ ‏برخوردارند‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏از‏ ‏دست‏ ‏دادن‏ ‏بخشی‏ ‏از‏ ‏تکیه‏ ‏گاه‏ ‏براحتی‏ ‏میتوانند‏ ‏تنشها‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏مجدد‏ ‏توزیع‏ ‏کرده‏ ‏،‏ ‏پایدار‏ ‏بمانند‏.
‏موقعیت‏ ‏ترک‏ :
‏ترکهای‏ ‏عمیق‏ : ‏این‏ ‏ترکها‏ ‏گاهی‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏دائمی‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏می‏ ‏آید‏ ‏و‏ ‏دلیل‏ ‏آن‏ ‏نشست‏ ‏مرتب‏ ‏پی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏صورت‏ ‏،‏ ‏بودن‏ ‏ساکنان‏ ‏در‏ ‏ساختمان‏ ‏خطرناک‏ ‏است‏.
‏ترکهای‏ ‏ثابت‏ :‏ ‏معمولا‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏نشست‏ ‏پی‏ ‏،‏ ‏تحرک‏ ‏ساختمان‏ ‏کم‏ ‏می‏ ‏شود‏. ‏این‏ ‏پدیده‏ ‏بر‏ ‏اثر‏ ‏قطع‏ ‏رطوبت‏ ‏و‏ ‏فشرده‏ ‏شدن‏ ‏سطح‏ ‏زیر‏ ‏پیش‏ ‏می‏ ‏اید‏. ‏در‏ ‏نتیجه‏ ‏،‏ ‏شکست‏ ‏و‏ ‏افت‏ ‏دیوارها‏ ‏و‏ ‏اسکلت‏ ‏بنا‏ ‏نیز‏ ‏متوقف‏ ‏،‏ ‏و‏ ‏حالت‏ ‏ترک‏ ‏ثابت‏ ‏می‏ ‏شود‏.
‏موی‏ ‏ترکهای‏ ‏معمولی‏ :‏ ‏این‏ ‏ترکها‏ ‏در‏ ‏اثر‏ ‏افتهای‏ ‏کوچک‏ ‏در‏ ‏اسکلت‏ ‏بنا‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏واسطه‏ ‏نیروها‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏مواردی‏ ‏به‏ ‏علت‏ ‏نوع‏ ‏مصالح‏ ‏اندود‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏می‏ ‏ایند‏. ‏رطوبت‏ ‏،‏ ‏انقباض‏ ‏و‏ ‏انبساط‏ ‏حاصله‏ ‏در‏ ‏مقابل‏ ‏خشک‏ ‏شدن‏ ‏سطوح‏ ‏مرطوب‏ ‏،‏ ‏باعث‏ ‏ایجاد‏ ‏ترکهای‏ ‏مویی‏ ‏می‏ ‏شود‏.
‏حالتهای‏ ‏ترک‏ :
‏ترک‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏شکلهای‏ ‏مختلف‏ ‏می‏ ‏توان‏ ‏آزمایش‏ ‏کرد‏. ‏نوع‏ ‏خطرناک‏ ‏و‏ ‏بدون‏ ‏خطر‏ ‏آنها‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏شکلهای‏ ‏زیر‏ ‏می‏ ‏توان‏ ‏شناسایی‏ ‏کرد‏:
‏الف‏) ‏بند‏ ‏دوقسمت‏ ‏دیوار‏ ‏را‏ ‏که‏ ‏بر‏ ‏اثر‏ ‏ترکهای‏ ‏عمیق‏ ‏از‏ ‏یکدیگر‏ ‏جدا‏ ‏شده‏ ‏اند‏ ‏،‏ ‏با‏ ‏گچ‏ ‏دستی‏ ‏طوری‏ ‏کف‏ ‏کش‏ ‏می‏ ‏کنیم‏ ‏که‏
‏ملات‏ ‏فقط‏ ‏دو‏ ‏قسمت‏ ‏جدا‏ ‏شده‏ ‏را‏ ‏پوشش‏ ‏دهد‏ ‏؛‏ ‏یعنی‏ ‏در‏ ‏ترکها‏ ‏نفوذ‏ ‏نکند‏
‏پس‏ ‏از‏ ‏خودگیری‏ ‏و‏ ‏خشک‏ ‏شدن‏ ‏ملات‏ ‏گچ‏ ‏،‏ ‏چنانچه‏ ‏از‏ ‏دیوار‏ ‏جدا‏ ‏شود‏ ‏،‏ ‏اسکلت‏ ‏در‏ ‏حال‏ ‏نشست‏ ‏و‏ ‏افت‏ ‏کامل‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏باید‏ ‏در‏ ‏مورد‏ ‏آن‏ ‏با‏ ‏احتیاط‏ ‏رفتار‏ ‏کرد‏.
‏ب‏) ‏در‏ ‏موارد‏ ‏ذکر‏ ‏شده‏ ‏در‏ ‏بالا‏ ‏،‏ ‏می‏ ‏توان‏ ‏روی‏ ‏ترک‏ ‏دو‏ ‏قسمت‏ ‏جدا‏ ‏شده‏ ‏دیوار‏ ‏را‏ ‏نوار‏ ‏کاغذی‏ ‏از‏ ‏جنس‏ ‏کاهی‏ ‏نازک‏ ‏به‏ ‏ابعاد‏ ۳۰*۳ ‏سانتیمتر‏ ‏به‏ ‏شکل‏ ‏ضربدر‏ (*) ‏با‏ ‏پونز‏ ‏نصب‏ ‏کرد‏. ‏چنانچه‏ ‏کاغذ‏ ‏پاره‏ ‏شود‏ ‏،‏ ‏شکست‏ ‏و‏ ‏نشست‏ ‏در‏ ‏ساختمان‏ ‏بسیار‏ ‏خطرناک‏ ‏می‏ ‏باشد‏. ‏در‏ ‏این‏ ‏صورت‏ ‏،‏ ‏ساختمان‏ ‏باید‏ ‏از‏ ‏سکنه‏ ‏خالی‏ ‏شود‏.
‏ج‏) ‏در‏ ‏نشستهای‏ ‏خطرناک‏ ‏،‏ ‏کلاف‏ ‏پنجره‏ ‏بر‏ ‏اثر‏ ‏نیروی‏ ‏فشار‏ ‏،‏ ‏اهرم‏ ‏و‏ ‏دفرمه‏ ‏می‏ ‏شود‏ . ‏به‏ ‏علت‏ ‏بالا‏ ‏بودن‏ ‏ضریب‏ ‏شکنندگی‏ ‏،‏ ‏شیشه‏ ‏پنجره‏ ‏ها‏ ‏ترک‏ ‏می‏ ‏خورند‏ ‏و‏ ‏می‏ ‏شکنند‏.
‏د‏) ‏در‏ ‏افتهای‏ ‏مداوم‏ ‏پی‏ ‏و‏ ‏مواقع‏ ‏سکوت‏ ‏،‏ ‏صداهای‏ “‏تک‏ ‏تک‏ ” ‏که‏ ‏حاصل‏ ‏ترک‏ ‏مصالح‏ ‏و‏ ‏بویژه‏ ‏اجرکاری‏ ‏است‏ ‏،‏ ‏شنیده‏ ‏می‏ ‏شود‏.
‏روش‏ ‏تعمیر‏ ‏ترکها‏ :
‏همانطور‏ ‏که‏ ‏گفتیم‏ ‏،‏ ‏بر‏ ‏اثر‏ ‏نشست‏ ‏،‏ ‏ترکهایی‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏می‏ ‏آید‏ ‏که‏ ‏برخی‏ ‏از‏ ‏آنها‏ ‏مویین‏ ‏و‏ ‏ریز‏ ‏هسنتد‏ . ‏با‏ ‏خالی‏ ‏کردن‏ ‏اطراف‏ ‏آنها‏ ‏و‏ ‏با‏ ” ‏کشته‏ ‏کشی‏ ” ‏و‏ ‏کشیدن‏ ‏پنبه‏ ‏آب‏ ‏روی‏ ‏سطوح‏ ‏ترکهای‏ ‏مویین‏ ‏آنها‏ ‏گرفته‏ ‏و‏ ‏آماده‏ ‏نقاشی‏ ‏می‏ ‏شوند‏.
‏ترکهای‏ ‏نیمه‏ ‏عمیق‏ :
‏بر‏ ‏اثر‏ ‏حرکت‏ ‏پذیری‏ ‏سقف‏ ‏توفال‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏انقباض‏ ‏و‏ ‏انبساط‏ ‏رطوبت‏ ‏و‏ ‏حرارت‏ ‏حاصل‏ ‏می‏ ‏شوند‏ . ‏ترکهایی‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏می‏ ‏آید‏ . ‏این‏ ‏ترکها‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏نوک‏ ‏کاردک‏ ‏و‏ ‏ماله‏ ‏خالی‏ ‏می‏ ‏کنیم‏ ‏و‏ ‏پس‏ ‏از‏ ” ‏آماده‏ ‏کشی‏ ” ‏و‏ ‏پرداخت‏ ‏کشته‏ ‏و‏ ‏پنبه‏ ‏زنی‏ ‏،‏ ‏ترکها‏ ‏را‏ ‏می‏ ‏گیریم‏ ‏و‏ ‏آماده‏ ‏نقاشی‏ ‏میکنیم‏.
‏ترکهای‏ ‏عمیق‏ :
‏اطراف‏ ‏ترک‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏تیشه‏ ‏می‏ ‏تراشیم‏ ‏و‏ ‏سپس‏ ‏درز‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏کاملا‏ ‏خالی‏ ‏می‏ ‏کنیم‏. ‏کاربردن‏ ‏گچ‏ ‏دستی‏ ‏و‏ ‏کف‏ ‏کش‏ ‏کردن‏ ‏،‏ ‏درون‏ ‏ترک‏ ‏را‏ ‏پر‏ ‏و‏ ‏سطح‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏گچ‏ ‏آماده‏ ‏صاف‏ ‏می‏ ‏کنیم‏ . ‏سپس‏ ‏با
‏ ‏گچ‏ ‏کشته‏ ‏و‏ ‏پنبه‏ ‏اب‏ ‏،‏ ‏سوح‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏کاملا‏ ‏پرداخت‏ ‏و‏ ‏آماده‏ ‏نقاشی‏ ‏می‏ ‏کنیم‏.
‏توجه‏ ‏شود‏ : ‏چون‏ ‏سطح‏ ‏کشته‏ ‏کشی‏ ‏در‏ ‏بعد‏ ‏بیشتری‏ ‏انجام‏ ‏می‏ ‏شود‏ ‏تا‏ ‏خطر‏ ‏کپ‏ ‏کردن‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏نیاید‏ ‏،‏ ‏بابد‏ ‏اصولی‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏کاربرد‏ ‏تا‏ ‏سطح‏ ‏ترک‏ ‏از‏ ‏اطراف‏ ‏به‏ ‏شکل‏ ‏پخ‏ ‏از‏ ‏گچکاری‏ ‏و‏ ‏اندود‏ ‏برداشته‏ ‏شود‏ ‏تا‏ ‏عمق‏ ‏ترک‏ ‏در‏ ‏سطحی‏ ‏عریض‏ ‏پیوند‏ ‏شود‏. ‏به‏ ‏ا‏ین‏ ‏عمل‏ ‏اصطلاحا‏ ” ‏پرداخت‏ ‏کردن‏ ‏،‏ ‏کشته‏ ‏و‏ ‏همسطح‏ ‏کردن‏ ‏با‏ ‏زمینه‏ ‏در‏ ‏گچکاری‏ ‏قدیمی‏ ” ‏می‏ ‏گویند‏.
‏ترک‏ ‏در‏ ‏تقاطع‏ ‏دیوار‏ :
‏دیوارها‏ ‏بر‏ ‏اثر‏ ‏نداشتن‏ ‏پیوند‏ ‏با‏ ‏هشت‏ ‏گیر‏ ‏ترک‏ ‏می‏ ‏خورند‏ . ‏در‏ ‏مواقعی‏ ‏نشست‏ ‏و‏ ‏شکست‏ ‏دیوارها‏ ‏،‏ ‏ترکها‏ ‏کاملا‏ ‏باز‏ ‏و‏ ‏رویت‏ ‏می‏ ‏شوند‏ . ‏در‏ ‏بعضی‏ ‏موارد‏ ‏،‏ ‏این‏ ‏ترکها‏ ‏بسیار‏ ‏عمیق‏ ‏هستند‏ ‏؛‏ ‏به‏ ‏طوری‏ ‏که‏ ‏می‏ ‏توان‏ ‏دست‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏درون‏ ‏آنها‏ ‏حرکت‏ ‏داد‏ ‏.‏در‏ ‏این‏ ‏حالت‏ ‏،‏ ‏چنین‏ ‏عمل‏ ‏می‏ ‏کنیم‏ :
‏۱- ‏سطح‏ ‏ترک‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏دو‏ ‏طرف‏ ‏کاملا‏ ‏با‏ ‏تیشه‏ ‏می‏ ‏تراشیم‏ ‏،‏ ‏و‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏جارو‏ ‏،‏ ‏سطوح‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏کاملا‏ ‏مرطوب‏ ‏می‏ ‏کنیم‏
‏۲- ‏چنانچه‏ ‏لازم‏ ‏باشد‏ ‏،‏ ‏کنارهای‏ ‏ترک‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏قلم‏ ‏و‏ ‏چکش‏ ‏چند‏ ‏سانتیمتر‏ ‏بازتر‏ ‏می‏ ‏کنیم‏ ‏تا‏ ‏نشست‏ ‏گچ‏ ‏با‏ ‏عمق‏ ‏بیشتری‏ ‏انجام‏ ‏شود‏.
‏۳- ‏ملات‏ ‏گچ‏ ‏تیزون‏ ‏را‏ ‏شلاقی‏ ‏در‏ ‏درون‏ ‏ترک‏ ‏می‏ ‏کوبیم‏ ‏تا‏ ‏سطح‏ ‏ترک‏ ‏کاملا‏ ‏پر‏ ‏شود‏.
‏۴- ‏پس‏ ‏از‏ ‏پر‏ ‏کردن‏ ‏ترک‏ ‏به‏ ‏شکل‏ ‏سرتاسری‏ ‏و‏ ‏کف‏ ‏کش‏ ‏کردن‏ ‏گچ‏ ‏تیزون‏ ‏،‏ ‏اندود‏ ‏گچ‏ ‏و‏ ‏خاک‏ ‏را‏ ‏اجرا‏ ‏می‏ ‏کنیم‏.
‏۵- ‏در‏ ‏صورت‏ ‏نیاز‏ ‏،‏ ‏ترک‏ ‏را‏ ‏شمشه‏ ‏گیری‏ ‏می‏ ‏کنیم‏ ‏تا‏ ‏در‏ ‏سطح‏ ‏گچکاری‏ ‏یکنواختی‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏آید‏.
‏۶- ‏با‏ ‏گچ‏ ‏آماده‏ ‏و‏ ‏سپس‏ ‏گچ‏ ‏کشته‏ ‏،‏ ‏سطح‏ ‏اندود‏ ‏را‏ ” ‏سفیدکاری‏” ‏می‏ ‏کنیم‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏پنبه‏ ‏آب‏ ‏زدن‏ ‏برای‏ ‏پرداخت‏ ‏،‏ ‏گچکاری‏ ‏را‏ ‏خاتمه‏ ‏می‏ ‏دهیم‏.