تحقیق تاریخچه و سیرتحول مخابرات در ایران ۱۳۸ ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..DOC) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۱۲۷ صفحه

 قسمتی از متن word (..DOC) : 
 

‏۱
‏به نام خدا
‏تاریخچه و سیرتحول مخابرات در ایران
‏مقدمه :
‏امروزه با توجه به نقش انکار ناپذیر و حساس ارتباطات در توسعه ملی جوامع و الزاماً‏ ‏ برنامه ریزی‏‌‏ها و سرمایه گذاری های کلان و قابل ملاحظه در این بخش وظیفه ی متولیان مخابرات کشور ، جنبه حیاتی و ملی به خود گرفته است . اهمیت اطلاعات و ایجاد حرکت جهانی برای رسیدن به اطلاعات و گذر از شکاف دیجیتالی ، کشورهای جهان سومی را برآن داشته تا تلاش خود را در سطح ملی برای همگانی شدن اطلاعات توسعه دهند .
‏حوزه ی IT‏ ‏،حوزه ی بسیارگسترده ای ست که مقوله های فنی‏ و مهندسی مخابرات، رایانه، شبکه‏‌‏های اطلاع رسانی ،‏ ‏اینترنت،شهرها و پارک های اینترنتی و تمامی شؤون ارتباطی مخابراتی و اطلاعاتی را دربرمی گیرد.ازاین روی ، مخابرات ایران،درسال های اخیر،همپای دنیا ، گام های موثری دراین عرصه برداشته که سیاستگذاران این عرصه،کارنامه خوبی را ارائه نموده اند ، به گونه ای که تلاش بخش ارتباطات کشور نشان از یک توسعه ی قابل ملاحظه در برنامه های اول تا سوم و ادامه آن نیز در برنامه ی چهارم توسعه دارد .
‏ ‏ ‏ ‏سیر تحول و توسعه ی مخابرات کشور در گذر زمان (سال ۱۲۳۶ لغایت ۱۳۸۵ )‏ 
‏مخابرات در ایران همچون دیگر نقاط جهان با نصب اولین خط تلگراف در سال ۱۲۳۶ هجری خورشیدی یعنی چهارده سال بعد از موفقیت مورس ، بین تهران ‏و چمن سلطانیه در نزدیکی زنجان (‏اردوگاه تابستانی ناصرالدین شاه ) تحقق یافت . دو سال بعد خط تلگراف سلطانیه به سمت زنجان و تبریز و جلفا امتداد یافت و به شبکه ی تلگرافی روسیه پیوست . توسعه ی تلگراف بسیاری از شهرها را سال به سال در نوردید ، تا اینکه ایران در سال ۱۲۴۸ به عضویت اتحادیه بین المللی تلگراف درآمد . اداره تلگراف در سال ۱۲۵۵ به وزارت تلگراف ‏ ‏ارتقاء یافت .
‏۲
‏مرحله ی دوم توسعه فناوری مخابرات با نصب تلفن آغاز می شود . اگر چه اولین خط تلفن در حدود دوازده سال پس از اختراع آن ، یعنی سال ۱۲۶۹ در تهران راه اندازی شد ، اما گسترش شبکه تلفن در‏ ‏سرزمین پهناور ایران از سال ۱۳۲۰ شروع گردید .
‏در سال ۱۲۶۹ بین دو ایستگاه ماشین دودی و شهــــرری ارتباط تلفنی برقرار شد ، بعد از آن بین کامــــرانیه ( شمیران ) و عمارت سلطنتی وزارت جنگ ( تهران ) و سپس مقر ییلاقی شاه ( سلطنت آباد) و عمارت سلطنتی تهران ارتباط تلفنی دایر شد ، در آبان ماه ۱۳۰۵ تلفن جدید برروی ۲۳۰۰ رشته کابل آماده بهره برداری شد ، در مرداد ۱۳۰۸ به موجب مصوبه ای ، رسیدگی به امور تلفن که در دست شرکتها بود ، به وزارت پست و تلگراف واگذار و نام آن وزارتخانه به وزارت پست و تلگراف و تلفن تبدیل گردید . دو سال بعد سهام شرکت های تلفن برای دولت خریداری و شرکت سهامی تلفن ایران تأسیس‏ ‏شد.پس از شهریور ۱۳۲۰ همزمان با خر‏وج نیروهای متفقین از کشور ایران‏، خطوط تلفن جدید ( کاریر) که توسط آنان در ایران تأسیس شده بود ، خریداری گردید .
‏روند توسعه کیفی و کمی مخابرات از مرحله تلفن مغناطیسی تا مرحله سیستم خودکار به تدریج ادامه یافت و در سال ۱۳۴۳ استفاده از شیوه ریزموج ( مایکروویو ) در مخابرات ایران آغاز و به دنبال آن در سال ۱۳۴۵ اولین کارخانه مخابراتی ایران تأسیس شد . راه اندازی و بهره برداری از ایستگاه زمینی ماهواره ای شهید قندی ( اسدآباد ) همدان و استفاده از اولین کابل ارتباطی بین شهری PCM‏ بین تهران – ‏ ‏کرج و ایجاد مرکز آموزش مخابرات اقدامات بعدی بود .
‏در سال ۱۳۴۹ مرکز تحقیقات مخابرات پایه گذاری و در سال ۱۳۵۰ شرکت مخابرات ایران با ساختاری جدید متولی توسعه و تجهیز شبکه ی مخابرات کشورگردیدوصنایع مخابراتی راه دور ایران نیزبه منظور تولید تجهیزات مخابراتی راه دور در همین سال شکل گرفت .
‏با پیروزی انقلاب اسلامی ، آغاز جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران ، مانع از توسعه فراگیر شبکه مخابرات کشور شد . با این وجود از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۶۳ ، تعداد ۳۵۱ هزار شماره تلفن در کشور دایر شد . ۱۳۰۰ روستا دارای ارتباط گردید ، ۱۰۱ شهر ارتباط
‏۴
‏ ‏بین شهری یافتند و ۴۰۸۳ دستگاه تلفن همگانی شهری و راه دور در نقاط مختلف کشور نصب شد .
‏اولین طرح آزمایش کابل نوری در مرکز تحقیقات مخابرات عملی شد و در سال ۱۳۶۴ کارخانه کابلهای مخابراتی شهید قندی یزد تأسیس و در سال ۶۸ به بهره برداری رسید . ‏ ‏در سال ۱۳۶۷ اولین کابل هم محور بین شهری از تهران به اصفهان متصل گردید . در سال ۱۳۶۸ اولین ‏مرکز سوئیچینگ دیجیتال دانشگاه تهران به بهره برداری رسید و در همین سال اولین خط کابل نوری بین شهری بین تهران – ‏ ‏کرج اجراء گردید .
‏به دنبال این تحولات در سال ۱۳۷۰ بهره برداری از اولین موج گیر ماهواره ای اینمارست شروع شد . در سال ۱۳۷۱ موافقت اصولی برای ایجاد دانشکده علمی و کاربردی مخابرات اخذ گردید . در سال ۱۳۷۲ بهره برداری از اولین موج گیریهای VSAT‏ توسط شرکت مخابرات ایران صورت گرفت . بهره برداری از مراکز SC‏ دیجیتال در هشت شهر کشور و بهره برداری از مجتمع مخابراتی انقلاب اسلامی به عنوان دومین مرکز مخابراتی ایران در تهران در همین سال آغاز شد . تحولات مهم در سال ۱۳۷۳ عبارت بودند از توسعه شبکه تلفن تهران به یک میلیون و ۹۴۵ هزار شماره منصوبه و ایجاد شبکه ی تلفن همراه در سال ۱۳۷۴، اساسنامه تأسیس شرکت سهامی مخابرات استانها به توسط مجلس شورای اسلامی تصویب ‏ ‏و در اوایل سال ۷۵ این شرکتها فعالیت خود را شروع کردند . در همین سال گسترش شبکه تلفن همراه در سطح ۳۵ شهر و طراحی یک میلیون شماره تلفن همراه ، همچنین اتصال ۹۰ شهر کشور به شبکه ارتباطات داده ها ( دیتا) و توسعه شبکه VSAT‏ به میزان ۷۰ درصد صورت گرفت ، همچنین در سال ۷۵ می توان به کسب لوح تقدیر یونسکو به دلیل ارتباط رسانی به نقاط محروم اشاره نمود .
‏در سال ۷۶ واگذاری یک میلیون و ۷۹۰ هزار شماره تلفن همراه و تولید مراکز پرظرفیت دیجیتال NEAX1‏ / ITMC‏ با فناوری ژاپن با برخورداری از دانش فناوری مخابراتی در زمینه سیگنالینگ و شبکه ISDN‏ ‏، در سال ۷۷ بهره برداری از پروژه کابل نوری آسیا ، اروپا (TAE)‏ ‏، واگذاری سرویسهای ویژه تلفن ثابت به مشترکین در سطح وسیع را می توان ذکر کرد ، از جمله تحولات سال ۷۸ می توان به دایری بیش از یک میلیون شماره تلفن ثابت ، تأمین ارتباط مخابراتی ۴۳۰۰ روستا ، اجرای بیش از ۲۵۰۰ کیلومتر کابل کشی نوری در سطح شبکه مخابراتی ، تشکیل ستاد مقابله با بحران رایانه در سال ۲۰۰۰ میلادی و چاپ کتاب ارتباطات در انقلاب اسلامی (۵۷ لغایت ۷۷) اشاره نمود .
‏۴
‏در سال ۷۹ آغاز عملیات طرح شماره گذاری نامبرینگ در سطح کل کشور که با اجرای این پروژه شبکه مخابرات کشور به ۹۲ منطقه تقسیم گردیده است که در هر منطقه‏‌‏ چندین شهر ، شهرستان و توابع آن را شامل می شود .
‏در همین سال واگذاری ۴۷۲ هزار شماره تلفن همراه ، فروش یک میلیون و ۲۵۰ هزار فقره فیش تلفن همراه ، دایری یک میلیون و ۱۰۰ هزار شماره تلفن ثابت ، تأمین ارتباط مخابراتی ۵ هزار روستا ، تغییر ساختار مبنی بر پروژه تجدید ساختار صورت گرفته در ITU‏ ‏و ادامه خصوصی سازی برخی خدمات و فعالیتهای مخابرات صورت گرفته است .
‏تحولات بخش مخابرات کشور در سال ۸۰ شامل ادامه اجرای طرح شماره گذاری نامبرینگ در سراسر کشور ، دایری یک میلیون و ۱۲۴ هزار شماره تلفن همراه ، افتتاح شبکه ی دیتا در تهران با ظرفیت ۱۰۰۰ پورت ( یک میلیون نفر کاربر و ۵۰ شبکه اختصاصی ) ، افتتاح سیستم بی سیم محلی (WLL)‏ ‏، طراحی پروتکل سیگنالینگ شماره ۷ در سوئیچ ۵K‏ ، استفاده از سیستم مخابراتیdebit card‏ ‏، اتصال ایران به شبکه تلفن همراه اروپا و ارائه سرویسهای نوین تلفن ثابت به مشترکین می باشد .
‏در سال ۸۱ نیز می توان به مواردی از جمله نخستین مرحله واگذاری تلفن همراه ماهواره ای ثریا در کشور ، راه اندازی اولین تلفن امداد جاده ای در کشور ، جایگزینی سوئیچ بین الملل ISC1‏ به منظور سهولت برقراری ارتباطات بین الملل و افزایش کارایی شبکه ، توسعه ارتباطات روستایی به طوریکه ۸۹ درصد روستاهای بالای ۲۰ خانوار دارای ارتباط مخابراتی گردیده اند و برخورداری از ضریب نفوذ تلفن ثابت معادل ۷۳/۱۹ درصد ذکر نمود .
‏از جمله اقدامات مخابرات در سال ۸۲ ، اجرای طرح نامبرینگ شماره تلفن های همراه در سراسر کشور ، تهیه طرح جامع شبکه ملی دیتا در برنامه ی سوم توسعه ، تغییر نام وزارت پست و تلگراف و تلفن به وزارت