تحقیق بررسی نظر مشورتی دیوان بین المللی دادگستری درباره سلاح های هسته ای سال ۱۹۹۶
تحقیق بررسی نظر مشورتی دیوان بین المللی دادگستری درباره سلاح های هسته ای سال ۱۹۹۶
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۲۵ صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
۱۸
عنوان:
بررسی نظر مشورتی دیوان بین المللی دادگستری درباره سلاح های هسته ای سال ۱۹۹۶
۱
فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه ۲
فصل اول – نکات مقدماتی درباره قضیه سلاح های هسته ای ۳
الف: درخواست نظر مشورتی ازدیوان ۳
ب: گزیده نظر دیوان ۵
ج: آثار مهلک و منحصر بفرد سلاح های هسته ای ۷
فصل دوم – استنادات دیوان در اعلام رأی ۹
الف: نکات مورد تأکید دیوان ۹
ب: قواعد حقوقی مورد استناد دیوان ۱۲
ج: علل ناتوانی دیوا در اعلام عدم مشروعیت کامل سلاح های هسته ای ۱۵
فصل سوم – تأثیرات رأی دیوان در حقوق بین الملل ۱۸
الف: شناسایی قاعده بنیادین مشابه با اصل ۲۱ اعلامیه استکهلم ۱۸
ب: تهدید استفاده از سلاح های هسته ای در پرتو ملاحظات محیط زیستی ۱۹
ج: الزام کشورها برای مذاکره در جهت خلع سلاح هسته ای ۲۰
اختتام بحث و نتیجه گیری ۲۳
فهرست منابع ۲۵
۲
مقدمه:
درخواست نظر مشورتی از دیوان بین المللی دادگستری راجع به مشروعیت یا عدم مشروعیت تهدید یا توسل به سلاح های هسته ای توسط برخی سازمان های غیر دولتی، فعالان صلح و نیز دولت های غیر هسته ای صورت گرفت که طرح موضوع را در دیوان از طریق مجمع سازمان بهداشت جهانی و مجمع عمومی سازمان ملل متحد تعقیب می نمودند. ناگفته پیداست که طرح این موضوع نزد دیوان از اهمیت فراوانی در جامعه بین المللی امروز برخوردار است. از زمانی که شهرهای هیروشیما و ناکازاکی در جریان جنگ جهانی دوم هدف بمب های اتمی آمریکا قرار گرفتند افکار عمومی جهان نگران آن بوده است که دارندگان این نوع سلاح ها بار دیگر از آن استفاده کنند. به این ترتیب تلاش های متعددی برای محدود کردن و در نهایت محو سلاح های هسته ای آغاز شد که نتیجه آن انعقاد معاهدات متعدد درباره منع آزمایش های هسته ای در جو، فضای ماورای جو و زیر آب، عدم استقرار سلاح های هسته ای در بستر و زیر بستر دریاها و عدم اشاعه سلاح های هسته ای است ولی ممنوعیت کامل استفاده از سلاح های هسته ای در غیاب معاهده ای جامع و جهان مشمول همچنان محل تردید است.
۴
فصل اول- نکات مقدماتی درباره قضیه سلاح های هسته ای
الف) درخواست نظر مشورتی از دیوان:
مجمع سازمان بهداشت جهانی در ۱۴ می ۱۹۹۳ پاسخ این سوال را از دیوان درخواست:
با توجه به آثار بهداشتی و زیست محیطی سلاح های هسته ای، آیا بکارگیری این سلاح ها توسط یک دولت در جنگ یا مخاصمه مسلحانه دیگر نقض تعهدات آن دولت بر طبق حقوق بین الملل، از جمله اساسنامه سازمان بهداشت جهانی، خواهد بود؟ و حدود یک سال و نیم بعد، یعنی در ۱۵ دسامبر ۱۹۹۴ مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه K۷۵/۴۹ تقاضا کرد تا نظر مشورتی خود را درباره این مسأله سریعا اعلام نماید:
«آیا تهدید یا بکارگیری سلاح های هسته ای در هیچ وضعیتی بر طبق حقوق بین الملل مجاز است؟»
در زمینه این سوالات دو دسته استدلال وجود داشت:
دولتهای طرفدار قانونی بودن توسل به سلاح های هسته ای، صلاحیت دیوان را در اجابت هر یک از تقاضا ها مورد مناقشه قرار دادند و اصولا سازمان بهداشت جهانی را فاقد صلاحیت طرح و ارائه چنین درخواستی دانستند و سوال مجمع عمومی را هم مبهم و انتزاعی اعلام کردند.
اما در مقابل، دولت های مخالف مشروعیت سلاح های هسته ای بر این موضع پافشاری می کردند که دیوان باید به هر دو سوال پاسخ دهد زیرا مسئله سلاح های هسته ای از سال ۱۹۸۳ در دستور کار و مورد بررسی سازمان بهداشت جهانی بوده است و درخواست مطروحه نیز دقیقا در حوزه فعالیت این سازمان قرار می گیرد و بعلاوه چون هر دو تقاضا در چارچوب مفاد ماده ۹۶ منشور می باشند که طبق آن حق دارند در مورد مسائل حقوقی از دیوان بین المللی دادگستری درخواست نظر مشورتی بنمایند، پس دیوان باید به آنها پاسخ دهد. دیوان با سیزده رأی در مقابل یک رأی، ضمن رد ایرادات راجع به عدم صلاحیت و غیر قابل رسیدگی بودن تقاضای مجمع عمومی، پیشنهادهای مطروحه مبنی بر عدم پاسخ به درخواست مجمع عمومی را مردود دانست و با یازده رأی در مقابل سه رأی، مقرر داشت که نمی تواند به سوال مشابه سازمان بهداشت جهانی
