تحقیق بازده، ریسک و تنوع بخشی
تحقیق بازده، ریسک و تنوع بخشی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۸۳ صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
۲
بازده، ریسک و تنوع بخشی
مقدمه
دو موضوع ریسک و بازده، موضوع های اساسی در نظریات سرمایه گذاری هستند و در این مورد دو دیدگاه بسیار مهم وجود دارد که بر اساس آن، نخست، سرمایه گذاران فقط زمانی ریسک را تحمل می کنند که بازده اضافی به دست آوردند و بعد ریسک با تنوع بخشی کاهش می یابد.
بازده
سرمایه گذاران د ربازارهای سهام در پی حداکثر بازده خود هستند. آنان در پی سهامی هستند که به نظر آن ها، بهترین سهام باشند و همواره تمایل دارند تنها این سهام نگه داری کنند. اما بیشتر سرمایه –گذاران قادر به این کار نیستند زیرا آنان نمی توانند با اطمینان بهترین سهام را بشناسند و در حقیقت، همواره این امکان نیز وجود دارد که سهام خوب انتخاب شده توسط سرمایه گذاران به سهام بد تبدیل شود.
ریسک
سرمایه گذاران با توجه به تأثیر شرایط عدم اطمینان روی پیامدها، علاوه بر در نظر گرفتن بازده، ریسک سرمایه گذاری را مورد توجه قرار می دهند. نگه داری تعدادی سهام مختلف، ریسک سرمایه گذاری را کاهش می دهد زیرا همۀ سهام در بازار دارای رفتار همسانی نیستند.
ریسک سیستماتیک و غیرسیستماتیک
ما می دانیم که با نوسان قیمت ها در بازار سهام، قیمت بیشتر سهام ها نیز مشابه با نوسان قیمت های بازار تغییر می کند. اما میزان تغییر قیمت سهام به طور دقیق با همان میزان اندازۀ تغییر قیمت ها در بازار یکسان نیست به و حتی در برخی مواقع در زمان نزول قیمت ها در بازار ما شاهد افزایش قیمت بعضی از سهام هستیم و برعکس. مشاهده این رفتار منجر به طرح این سؤال مهم می شود که چرا در بازار سهام، چنین رفتارهایی وجود دارد؟
در پاسخ باید گفت که، هر کس که در سهام سرمایه گذاری می کند دو نوع ریسک، ریسک سیستماتیک یا بازار، و ریسک غیرسیستماتیک یا خص را تحمل می کند. برای هر سهمی، هر دو نوع این ریسک ها وجود دارد وهر شرکتی دارای ریسک خاص خود است و سهام آن شرکت نیز تحت تأثیر این ریسک خام قرار می گیرند. شرکت ها در معرض ریسک محیط اقتصادی خود قرار می گیرند و از آن جا به سایر شرکت ها نیز این ریسک را تحمیل می کنند بنابراین
۲
همۀ شرکت ها دارای ریسک مشترک همسانی هستند.
تنوع بخشی
اگر در یک سبد سرمایه گذاری تشکیل شده، تعداد سهام افزایش یابد از میزان نوسان پذیری بازده سبد سرمایه گذاری کاسته می شود. برای مثال، گرم شدن آب و هوا، بازار چتر را خراب می کند ولی باعث رونق فروش بستنی می شود. بنابراین، اگر کسی مالک سهام شرکت هایی در هر دو این صنعت ها باشد می تواند خود را از تأثیرات آب و هوا حفظ کند اما اگر سهام یکی از این دو را داشته باشد گرمای هوا، او را تحت تأثیر قرار می دهد.
باید توجه داشت که تنوع بخشی سهام، تمام ریسک را از بین نمی برد و ریسک سیستماتیک یا بازار را نمی توان با تنوع بخشی از بین برد. در رابطه با تنوع بخشی سهام، این سؤال نیز مطرح است که این کار با چه سرعتی، ریسک سهام را کاهش می دهد؟
مطالعات متعدد نشان می دهد که برای کاهش ریسک سهام، به ضرورت لازم نیست که در سبد سرمایه گذاری، تعداد زیادی سهام وجود داشته باشد و با داشتن ۱۰ یا به طور تقریبی ۲۰ سهم هم می توان به میزان زیادی ریسک غیرسیستماتیک را حذف کرده و سبد سرمایه گذاری را به طور اساسی از ریسک سیستماتیک غیرقابل اجتناب دور کرد.
به همین دلیل در برخی از متون آموزشی گفته شده است که سرمایه گذاری برای به دست آوردن مزایای تنوع بخشی سهام تنها به داشتن ۱۰ الی ۲۰ سهم در سبد سرمایه گذاری خود نیاز دارند.
لازم به توضیح است که تجزیه و تحلیل های پیش گفته با این فرض صورت می گیرد که انتخاب اوراق بهادار در سبد سرمایه گذاری به صورت تصادفی انجام شود.
بنابراین اوراق بهاداری که بازدۀ آن ها همراه با سایر اوراق بهادار (مانند سهام شرکت های یک صنعت) تغییر می کند نسبت به اوراق بهاداری که بازدۀ آن ها کمتر به سایر اوراق بهاداری که بازدۀ آن ها کمتر به سایر اوراق بهادار وابسته است تأثیرپذیری کمتری از تنوع بخشی اوراق بهادار دارند.اهمیت تنوع بخشی در ساختار سبد سرمایه گذاری و اهمیت هم بستگی بازده های بین دارایی ها، برای اولین بار توسط هری مارکوتیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. او نشان داد که هر کس برای ساختن یک سبد سرمایه گذاری کارا دارای بالاترین ریسک برای یک بازدۀ خاص، نیاز دارد که بازدۀ مورد انتظار هر دارایی، انحراف معیار و هم بستگی بازدۀ دارایی ها را بشناسد.
۳
مقدمه ای بر صندوق های سرمایه گذاری مشاع
سایه موسوی
چکیده
بازارهای مالی در دهه های اخیر با تحولات چشم گیری مواجه شده اند. با پیدایش واسطه های مالی جدید و ابزارهای مالی جدید رفته رفته از نقش انحصاری واسطه های مالی خاص و به ویژه بانک ها تا حدودی کاسته شده است و جایگاهی خاص برای واسطه هایی چون صندوق های سرمایه گذاری مشاع (investment trust unit) و شرکت های سرمایه گذاری با سرمایۀ باز (Funds Mutual)، باز شده است. به عبارتی بسیاری از مشتریان بانکی با پذیرش ریسک بیشتر به جای آن که صرفاً سپرده گذاری بوده و به سود کم بانکی اکتفا نمایند، تمایل به سرمایه گذاری در بازار از طریق چنین واسطه هایی برای کسب سود بیشتر و یا ریسک بالاتر نموده اند.
در ایران نیز با رونق بیشتر بازار سهام شاهد چنین گرایشی هستیم. نقش شرکت های سرمایه ذاری از این جهت حایر اهمیت است که خود به عنوان یک مدیر سبد دارایی برای سرمایه گذاران در چنین شرکت هایی نیز عمل می کنند.
سرمایه گذار خود به دلیل عدم اطلاعات کامل، نبود دانش و وقت برای بررسی وضعیت شرکت ها جهت تصمیم گیری در خرید، با خرید سهام شرکت های سرمایه گذاری این کار را به مدیران شرکت واگذار می کند. مدیران شرکت نیز با تنوع بخشی به سبد از ریسک خرید تک سهمی و یا چند سهمی توسط سرمایه گذار جلوگیری کرده و در نتیجه زمینه را برای سرمایه گذاری مطمئن تر فراهم می کنند.
این مقاله با اقتباس از قانون آمریکا به بررسی این نوع واسطه ها و به ویژه صندوق های سرمایه گذاری مشاع می پردازد. در پایان نیز با توجه به گسترش شرکت های سرمایه گذاری و تمایل به ایجاد چنین صندوق هایی، به بررسی امکانات و محدودیت های قوانین در ایجاد این تشکل ها خواهیم پرداخت.
مقدمه
۵
صندوق های سرمایه گذاری مشاع یکی از سه اشکال عمومی شرکت های سرمایه گذاری هستندو در واقع قدیمی ترین و با سابقه ترین نوع این شرکت ها به شمار می آیند. تاریخچۀ پیدایش این صندوق ها به اسکاتلند و انگلستان بر می گردد و از جمله اولین صندوق سرمایه گذاری
And Colonial Trust The Foreign می باشد که در سال ۱۸۶۸ در لندن شکل گرفت. هم چنین اولین صندوقی که در سهام راه آهن آمریکا سرمایه گذاری کرد یک صندوق سرمایه گذاری اسکاتلندی- آمریکایی بود که در سال ۱۸۷۳ در اسکاتلند تأسیس شد.
این صندوق ها به دلیل استفاده از صرفه های مقیاس با صرفه جویی در هزینۀ معاملات سهام و اوراق بهادار و از طرفی به دلیل تنوع بخشیدن به سبد دارایی سرمایه گذاران خرد نقش قابل توجهی را در بازار مالی ایفا کردند که با گذشت زمان شاهد رشد قابل توجه این صندوق ها در اقتصاد کشورهایی چون انگلستان، ایرلند، لوگزامبورگ، آمریکا و … که دارای بازارهای مالی پیشرفته می باشند، بوده ایم. ایجاد شرکت های سرمایه گذاری جدید با سرمایۀ باز و ثابت از جمله دلایل شکوفایی و افزایش نقش این شرکت ها در بازار سرمایه می باشد.
امروزه در صنعت بانکداری نیز شاهد کاهش نقش سنتی بانک های تجاری به عنوان واسطۀ وجوه هستیم. وجود شرکت های سرمایه گذاری، صندوق های بازنشستگی، صندوق های مستمری و …همگی در حکم رقیبی برای بانک ها جهت جذب منابع می باشند و طبیعی است بانک ها نیز برای حفظ وضعیت خود به سوی خدمات مالی دیگر- از جمله ایجاد چنین صندوق هایی – و تنوع بخشیدن به خدمات موجود برای رقابت با دیگر مؤسسات مالی، روی آورده اند. به همین دلیل شاهد گرایش برخی بانک ها در راه اندازی چنین خدماتی از سوی خود و یا شرکت های وابسته و یا پذیرش کارگزاری این صندوق ها از طریق خرید و فروش اوراق و …هستیم. در این نوشتار تلاش بر این است که به بررسی مقدماتی در خصوص ماهیت این صندوق ها بپردازیم. در ابتدا تعریفی مختصر از شرکت های سرمایه گذاری و انواع آن خواهیم داشت در بخش دوم به تعریف و بررسی این صندوق ها از نظر ارکان و فرایند شکل گیری آن می پردازیم. بخش دیگر انواع این صندوق ها را بر می شمارد.
ویژگی های صندوق از نظر ساختار هزینه ها، سیستم قیمت گذاری، مزایا، معایب و …موضوعی است که در بخش چهارم به آن می پردازیم. بخش دیگر از مقاله به بررسی مقدماتی از امکان ایجاد این صندوق ها در ایران و بررسی موانع موجود در شکل گیری آن ها اختصاص خواهد داشت. نتیجه گیری از این نوشتار نیز بخش پایانی کار را تشکیل می دهد.
