دانلود مقاله بررسی مورچه های آتشین

مقاله بررسی مورچه های آتشین

مقاله بررسی مورچه های آتشین در ۲۱ صفحه ورد قابل ویرایش

تاریخچه:

مورچه‌های سیاه آتشین وارده، به طور اتفاقی از آمریکای جنوبی به صورت تغییرپذیر وراد آلباما شده‌اند. اوّلین گزارش در سال ۱۹۱۸ داده شد. توزیع آن تاکنون منحصر به قسمتهایی از می‌سی‌سی‌پی و آلیاما شده است.

مورچه های قرمز آتشین وارده از حدود سال ۱۹۳۰ وارد شده‌اند و بیشتر از ۲۶۰ میلیون جریب زمین در نه منطقه جنوب شرقی آمریکا آلوده شده‌اند که شامل بیشتر قسمتهای فلوریدا، جورحیا، جنوب کارولینا، تینیس، آلباما، می‌سی‌سی‌پی، آرکانزاس، و تگزاس و اوکلاهوما می‌باشد.

این‌گونه خیلی فراوان شده است. و وقتی زیاد شده‌اند خیلی از مورچه‌های بومی را بیرون کرده‌اند. توانایی انتشار در غرب و باقی ماندن در آریزونای جنوبی و در طول سواحل اقیانوس آرام تا واشنگتن وجود دارد.

مورچه‌ها سرتاسر جهان روی می‌دهند. مورچه‌های دروگر در غرب رود می‌سی‌سی‌پی و جنوب وجود دارد. که گونه‌های مشترک شامل مورچه‌ دروگر غربی
Polyygomyrmex occidentalis، مورچه‌های قرمز دروگر p barduts ، مورچه‌های دروگر کالیفرنیا p. californicus و مورچه دروگر فلوریدایی p. badius می باشد.

مورچه برنده برگ تگزاس در نیمه شرقی تگزاس غرب مرکزی لویسیانا رخ می‌دهد.

در شمال شرقی آمریکا مورچه‌های مزارع و مورچه پیاده رو و مورچه‌های قرمز، و Alleg heney mound و گونه‌های مشترکی در مناطق چمنزار هستند. خیلی از گونه‌های مورچه‌ها در چمنزارها در منطقه آمریکا بومی شده‌اند.

بیولوژی:

کلنی‌ مورچه‌های آتشین قرمز وارده شامل نوزادان و چندین نوع از بالغین هستند

۱- نرهای بالدار که قابل شناسایی از ماده‌ها هستند با سر کوچکتر

۲- ماده‌های قرمز متمایل به قهوه‌ای بالدار

۳- کارگرها

مورچه‌های کارگر ماده های عقیم بدون بال هستند. آنها با دفاع کردن ملکه از مزاحمها و باغذا دادن ملکه، تنها غذایی که کارگران ابتدا خورده‌اند و با رهاندن ملکه از خطر، از ملکه محافظت می‌کنند. آنها همیچنین به جستجوی غذا می‌پردازند و از نوزادان مراقبت می‌کنند. نوزادان در تخم کرمی رنگ ساخته می‌شوند و سپس لارو و پوپ ایجاد می‌شود.

شکل بالدار مورچه یا دارای قدرت تولید مثل در تپه‌های خاکی زندگی می‌کنند تا زمانی که برای جفت‌گیری به پرواز درمی‌آیند. جفت‌گیری اغلب در بعدازظهرها و بعد از یک دوره بارندگی رخ می‌دهد. پروازهای جفت‌گیری بیشتر در بهار و پاییز رخ می‌دهد. نرها بعد از جفت‌گیری می‌میرند. در حالیکه ملکه بارور شده به زمین می‌آید تا یک مکان جهت آشیانه پیدا کند. بالهای ملکه می‌افتد و او شروع به حفر یک حفره می کند که کلنی جدید را شروع کند. بعضی اوقات چندین ملکه با هم در یک آشیانه می‌توانند پیدا شوند.

یک ملکه جدید باردار شده حدود دو جین تخم می‌گذارد هنگامی که آنها باز می‌شود ۷ تا ۱۰ روز بعد لارو ایجاد می‌شود که به وسیله ملکه غذا می‌خورند. بعد از آن که ملکه توسط کاگرها تغذیه می‌شود می‌تواند تا حدود ۸۰۰تخم در روز بگذارد. لاروها در عرض ۶ تا ۱۰ روز تکامل می‌یابند و بعداً پوپ تبدیل می‌شود. بالغ ها ۱۵ـ ۹ روز ظاهر می‌شوند.

متوسط هر کلنی شامل ۰۰۰/۱۰۰ تا ۰۰۰/۵۰۰ کارگر و چندین صد شکل بالدار و ملکه‌ هستند ملکه می‌تواند ۷ سال یا بیشتر زندگی کند در حالیکه کارگرها عموماً حدود ۵ هفته زندگی می‌کنند. هرچند که آنها می‌توانند بیشتر زنده بماند.

دو نوع مورچه‌های آتشین وراده وجود دارد. شکل تک ملکه‌ای و شکل چندین ملکه‌ای.

کارگرها در کلنی‌های تک ملکه‌ای داخل زمین زندگی می‌کنند کارگران در کلنی‌های چندین ملکه‌ای آزادانه از یک تپه به تپه دیگر حرکت می کند که نتیجه‌اش یک افزایش برجسته‌ای در تعدد تپه‌ها در هر جریپ زمین بوده است.

مناطقی که به وسیله کلنی‌های تک ملکه‌ای آلوده شده‌اند حدود ۴۰ تا ۱۵۰ تپه در هر جریب زمین می‌باشد (تقریباً کمتر از ۷ میلیون مورچه در جریب) و در کلنی‌های که چندین ملکه وجود دارد بیشتر از ۲۰۰ تپه در هر جریپ زمین و ۴۰ میلیون مورچه در هر جریب رخ می‌دهد.

مورچه‌های آتشین وارده تقریباً در هر نوع خاکی تپه می‌سازند اما آنها ترجیح می‌دهند در مناطق آفتابی نظیر مراتع پارکها ـ چمنزارها ـ مرغزارها و مناطق کشاورزی لانه‌سازی کنند.

بلندی تپه ها به ۱۸ اینچ می‌رسد که بستگی به نوع خاک دارد. اغلب تپه‌ها در الوارهای فاسد شده و اطراف کنده‌های درخت و درختان کلنی‌سازی می‌کنند کلنی‌ها می‌توانند زیرساختمانها ایجاد شوند. ساکن کلنی‌ها به طور مکرر از یک مکان به مکان دیگر کوچ می‌کنند. ملکه فقط به نصف دو جین کارگر جهت شروع کلنی احتیاج دارد. آنها می‌توانند تپه‌های جدید را توسعه دهند به چندین صد تپه که بیشتر هنگام شب رخ می‌دهد.

سیل باعث می‌شود که آنها کلنی‌هایشان را ترک کنند و شناور باشند تا زمانی که آنها به زمین دسترسی یابند که بتوانند تپه جدید را درست کنند.

آنها همچنین می‌توانند به مکانهایی داخل خانه مهاجرت کنند. مورچه‌های آتشین می‌توانند مفید باشند آنها ابتدائاً روی حشرات و بندپایان آفت غذا می‌خورند ما می‌توانیم، به این وسیله نیازمان را به حشره‌کشها در زمینه کشاورزی کاهش دهیم. در مناطق شهری مورچه‌های آتشین روی لارومسگها، ساسها و تخم سوسک حمام و کنه‌ها و دیگر آفتها تغذیه می‌کند.

محل زندگی:

تاریخچه زندگی و عادتها:

سیکل زندگی: در طول پرواز نکاحی مورچه‌ها، هنگامی که نرها و ماده‌های بالدار جفت می‌شوند و جفت‌گیری می‌کنند، بعداً اسپرم به ماده‌ها منتقل می‌شوند و نرها به سرعت می‌میرند. ماده‌ها به زمین می‌آیند و یک جای مناسب برای لانه‌گزینی انتخاب می‌کنند بالهایشان از دست داده و شروع به تخم‌گذاری می‌کنند. اولین نسل لاروها به وسیله ملکه غذادهی و مراقبت می‌شوند. و کارگرهای عقیم مورچه‌ها پیشرفت می‌کنند. بعداً تنها نقش آن تخم‌گذاری است.

مورچه‌های کارگر از ملکه و نوزادان (تخم‌ها، لارو، پوپ) مراقبت می‌کنند. لانه را به وجود می‌آورند و از آن نگهداری می‌کنند. از کلنی دفاع می‌کنند و برای غذا به جستجو می‌پردازند.

شکل کلنی مورچه‌های آتشین وارده: شکل بالدار که دارای قدرت تولید مثل هستند در تپه‌ها زندگی می‌کنند تا زمانی که آنها به پرواز جفت‌گیری مباردت ورزند اغلب در بعد از ظهر زود و بعد از بارندگی اتفاق می‌افتد. نرها بعد از جفت‌گیری می‌میرند در حالیکه ملکه‌های باردار شده پایین می‌آیند که یک مکان مناسب جهت کلنی جدید پیدا کنند. بعضی اوقات چندین ملکه یک حفره‌ای حفر می کنند که یک کلنی جدید را شروع کنند.

مشکلات پزشکی در ارتباط با مورچه‌های آتشین وارده:

مسئله مهم در مورد مورچه‌های آتشین واردهSolenopsis invicta Buren، که مورچه‌های کارگر نیش می‌زنند و یک زهری را تزریق می‌کنند که ایجاد تاول یا آلرژی در مردم می‌کنند.

هرچند که انسان مورچه‌های آتشین را به عنوان شکارچی دیگر آفتها مفید در نظر می‌گیرد و یا اینکه عموماً به محیط زیست آسیب می‌رسانند. و اینها (توجهات) برروی تأثیرات پزشکی روی انسان سایه افکنده است.

انسانها به علتهای متفاوتی با مورچه‌های آتشین مواجه می‌شوند.

اولاً آنها دفاع می‌کنند از تپه‌هایش از متجاوزان. تپه‌های بزرگ یک فوت یا بیشتر طول دارند و این ارتفاع به وسیله مردم اجتناب می‌شوند هرچند که قدم زدن روی یک تپه اغلب ممکن است غیر اجتناب ناپذیر در بعضی مناطق باشد جایی که حدود ۵۰ تا ۲۰۰ تا در هر جریب تپه وجود دارد. که وابسته به منطقه و رفتار مورچه در منطقه دارد (یک کلنی یک ملکه‌ای و یا چندین ملکه‌ای)

به علاوه بعضی از تپه‌های مورچه‌ها به سختی دیده می‌شود و یا پنهانی هستند طوری که یک شخص ممکن است قدم بزند و یا برروی یک شی که ممکن است از چندین فوت تا چندین یارد از تپه فاصله داشته باشد. همراه با سوراخهایی در طول تونل که مورچه‌ها از هر قسمت از تپه‌هایشان دفاع می‌کنند.

بنابراین آسان است برای افرادی که سهواً روی یکی از این تونلها می‌ایستند و یا به یک پرحین تکیه می‌زنند که صدها مورچه هجوم می‌برند و از روی آنها در عرض ۱۰ تا ۲۰ ثانیه بالا می‌روند قبل از اینکه آنها بالفعل عمل کنند زیرا که هر مورچه می‌تواند چندین بار نیش بزند و یک شخص ممکن است قبل از اینکه مورچه‌ها را حذف کند چندین دفعه نیش زده شود. هنگام نیش زدن، یک کارگر با ماندیبول به شکارش متصل می‌شود که باعث احساس سوزش تیزی یک سوزن می‌شود و بعد زیر بدنشان دو برابر می‌شود و نیششان را داخل بافت وارد می‌کنند. نیش برای چند دقیقه اذیت می‌کندو بعد منطقه قرمز شده به اندازه یک برآمدگی ورم کرده و یکروزه به شکل کورک درمی‌آید.

احساس سوزش شدید هنگامی رخ می‌دهد که زهر تزریق می‌شود که علت آن برای عموم به عنوان مورچه‌های آتشین ذکر شده است. این کورک ممکن است عفونی شود و احتیاج به مراقبت پزشکی داشته باشد. برای بیشتر مردم کورک ممکن است در یک هفته یا بیشتر خوب شود. اما در بیشتر مردم کورک ممکن است بعداً به صورت جای زخم قهوه‌ای دربیاید.

سم در یک غده‌ای که به نیش متصل می شود تولید می‌شود و شامل ۲ ماده مهم است. آلکالوئید و پروتئین.

آلکالوئید روغنی برای سلولها سمی هستند و باعث یک کورک می‌شوند که با کشتن سلولها در همان نقطه تزریق ایجاد می‌شود. این سلولهای مرده، سلولهای سفید دفاعی بدن را جلب می‌کنند که در محل سم جمع می‌شوند و به صورت چرک درمی‌آیند. اگر پوست به وسیله خارندن پاره شود باکتری ممکن است وارد شود و باعث یک عفونت شود.

سم همچنین شامل مقداری پروتئین است (کمتر از۱۰%) که آن کم و یا اصلاً روی مردم تأثیر ندارد.

کسانی هم به این پروتئینها حساس هستند و نیش ممکن است ایجاد شوک آنافیلاتوکسیک کند.

علائم شوک شامل گیجی، استفراغ، تعرق، ورم ناحیه تأثیر سردرد و کوتاه شدن تنفس است که اگر هریک از این علائم رخ بدهد شخص احتیاج به مراقبتهای پزشکی فوری دارد. شوک آنافیلاتوکسی می‌تواند ایجاد مرگ کند.

افرادی که شوک آنافیلاتوکسی نشان می‌دهند قبل از اینکه وارد منطقه‌ای شوند که به عنوان منطقه آلوده به مورچه‌های آتشین شناخته شده است باید از یک آلرژیست نظرخواهی کند.

برای آنهایی که از همان درد و پیشرفت زخم رنج می‌برند یک مایع ساده که شامل نصف شستشودهنده و نصف آب می‌باشد بلافاصله در همان قسمت به کار برده می‌شود که می‌تواند درد خارش و شکل کورک را کاهش دهد. و این ضرورت دارد که ما آن را بلافاصله به کار بریم.

کشتن مورچه‌های آتشین:

مورچه‌های آتشین یک مزاحم و یک آفت دردناک برای هر شخصی که شانس خوبی نداشته باشد و در همان جایی زندگی کند که محل استقرار آنها (مورچه‌های آتشین) است، می باشد.

احتمالاً ما این آفتها را بزودی ریشه‌کنی خواهیم کرد اما می توانیم این مسئله را با پیوستن به آنها به وسیله یک مدیریت جمع کردن آفت از بین ببریم، این مستلزم آن است که ما جمعیت آنها را به یک مقدار نسبتاً قابل تحمل با استفاده از متدهای کنترل امن و مؤثر کاهش دهیم.

این مقاله ۳ متد حذف را مورد بحث قرار خواهد داد (طعمه، پاشیدن سم روی تپه، انشار دادن تماس با سموم) در خیلی از موارد این متدها می‌تواند با هم در یک سال در برنامه گنجانده شود.

بهترین برنامه برای حذف مورچه‌ها و کنترل آنها در طول سال

پاشیدن سموم روی همه تپه‌های موجود با Demon EC یا Talstar Concentrate.

دست کم یک گالن از محلول برای تپه‌های مورچه‌های آتشین لازم است برای تپه‌های کوچکتر نیم گالن لازم است یک قانون مناسب برای نفوذ استفاده می‌شود یعنی یک گالن محلول برای هر فوت از طول تپه استفاده می‌شود. برای مثال یک تپه بزرگ که ۳ فوت عمق دارد به ۳ گالن محلول احتیاج دارد. این اطمینان وجود دارد که شما مورچه‌ها را در عمیق‌ترین ساختمان کلنی هم می‌کشید.

همکاری در فروش فایل  بهترین سایت فروش پاورپوینت