معماری آینده ومعمار

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۲۳ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏معماری آینده ومعمار
‏معماری آینده ومعمار از آن روزی که معماران مصری ایده های اولیه ‏خود برای اهرام ثلاثه را احتمالا با چوبدستی در شنهای روان نقش کردند تا امروز بیش ‏از هزاران سال می گذرد.در این هراره ها، معماران همواره روشهای جدیدتر و کاملتری را ‏در تصویر نمودن، تجسم بخشیدن و معرفی کردن ایده های خلاقه خود برای خلق فضا های سه ‏بعدی آزموده اند.تجسم بخشیدنی که علاوه بر کمک به معمار برای معرفی تصورات مجازی ‏خود به دیگران، خود او را نیز در به دست آوردن درک درست تر از آنچه اندیشه یاری می ‏کرد. معماران نخست از هندسه و ابزار ترسیمی برای تفهیم ایده هایشان به دیگر گروه ‏های دست اندر کار نظیر کارفرمایان و پیمانکاران استفاده می کردند.پرسپکتیوها و ‏ترسیمات سه بعدی و سرانجام ماکت ها و مدلها ابزار بعدی برای تجسم بخشیدن به تصورات ‏ذهنی طراحان فضاهای معماری بوده اند. اما در عصر جدید با ورود کامپیوتر به عرصه ‏شبیه سازی فضای معماری، افقهای نوینی فراروی معماران گشوده شده است.چه این ابزار ‏جدید، علاوه بر اندازه ها و تناسبات،مصالح و رنگ و بافت را نیز به نمایش می ‏گذارند.نورها را باز آفرینی می کند و با جان بخشیدن به تصاویر و حرکت دادن به ‏آنها،پاره ای از وظایف مدل های حجمی نیز به دوش می کشد.کامپیوتر، ابزار قدرتمندی
‏است که می تواند نقش چند رسانه ای را در انتقال یک ایده از طراح به مخاطب ایفا کند. ‏سیر تجارب معماران در آزمودن روش های معرفی ایدهای فضاییشان در این هزارهها، سیر ‏تکاملی در دستیاب به روشهای چند رسانه ای برای بازآفرینی مجازی فضای معماری ‏است.سیری که هدف غایی ان بازآفرینی هر چه کاملتر و جامعتر و واقع نمایانه تر فضای ‏فضای معماری بر روی صورتی مجازی بوده است. مقوله “واقعیت مجازی” مدتهاست که ‏دلمشغولی اصلی طراحان سیساتم های مالتی مدیا در عرصه شبیه سازی است.تجربه ها و طاحی ‏هایی که در عرصه بازآفرینی واقعیت مجازی صورت گرفته اند،در تسخیر تمامی حواس انسان، ‏از بینایی و شنوایی گرفته تا لامسه . بویایی و حتی چشایی را در نظر دارند و می ‏کوشند قرارگیری تمام و کمال در یک محیط مجازی را همانند دیدن یک رویا، امکان پذیر ‏سازند. هم اینک، با کمک سنسورهایی که کلیه پیامهای محیطی را به نمامی حواس ما می ‏دهند و متقابلا دستورات حسی و حرکتی را از آنها دریافت می کنند، می توانیم در محیط ‏مجازی حضور یابیم.به هر سو که خواستیم حرکت کنیم.زوایای مختف محیط و اتفاقات جاری ‏در آن را به انتخاب خود ببینیم.صداهی موجود در محیط را بر حسب موقعیت خود و به
‏تناسبات جابجاییهایمان بشنویم.اشیا را لمس کنیم.بافت،نرمی و زبری،یا گرمی و سردی آن ‏ها را تجربه کنیم.بوهای پیرامون را استشمام کنیم و با رفتار و حرکت های خود بر ‏رویدادها تاثیر بگذاریم.در محیط واقعیت مجازی می توانیم صدای قدمهایمان را ‏بشنویم.می توانیم وزش نسیم را حس کنیم،می توانیم با دیگر افراد حقیقی (کاربران) یا ‏مجازی (سیستم) حاضر در محیط گقتگو و تعامل کنیم.و به تعبیری می توانیم زندگی کنیم. ‏اما اثرات این دستاورد تکنولوژیک، صرفا به معرفی و بیان معماری محدود نمی ‏شود.”واقعیت مجازی” در تلفیق با امکانات شبکه گسترده اینترنت،قابلیتها و بالتبع ‏تحولاتی را در عرصه های مختلف زندگی شهری نظیر تجارت، آموزش و … روی شبکه اینترنت ‏انجام می شوند.در شبکه می توان به مرکز تجاری مجازی قدم گذاشت.ویترین های هرکدام از ‏فروشگاه ها را دید.وارد فروشگاهی شد و اجناس را بررسی کرد . سپس با استفاده از کارت ‏اعتباری خرید کرد.می توان به یک اداره مجازی وارد شد.به قسمت مربوط به کار خود رفت ‏و سوالات مورد نظر را پرسید.یا فرمهای مورد نظر را دریافت وتکمیل کرد و کار خود را ‏به جریان انداخت.همچنین می توان در یک سالن مجازی موسیقی حضور یافت.صندلی مورد
‏علاقه را انتخاب کرد و اجرا را دید و شنید.و حتی می توان صندلی خود را ترک کرد و با ‏قرار گرفتن در کنار نوازنده، از نزدیک روش کار او را مشاهده کرد. اینترنت در شهرهای ‏آینده،بخش عمده ای از کاربری های شهری را در خود جای خواهد داد.تحول مفهوم شهر در ‏اثر این اتفاق تکنولوژیک،خود مقواه شهرسازانه ای است که از هم اکنون می توان جوانب ‏مختلف آن را دید و بدان پرداخت.اما در کنار این مسئله، نکته قابل توجه دیگری نیز ‏وجود دارد و آن شکل شمایل شهر مجازی جدیدی است که در شبکه به وجود آمده است.یقینا ‏این شهر مجازی نیازمند طراحی است.طراحی که جدا از ساختار ، هویت ادراکی-فضایی آن را ‏هم مورد توجه قرار دهد. طراحی این محیط ها بر مبنای تکنولوژی “واقعیت مجازی” را چه ‏کسانی انجام خواهند داد؟بی تردید معماران در شمار اصلیترین طراحان این محیط ها ‏خواهند بود.چه بسیاری از خصلت ها و قانونمندیهای حاکم در محیطهای واقعی و فیزیکی، ‏در محیط های مبتنی بر “واقعیت مجازی” نیز صدق می کند.اما قانونمندیهای فضایی حاکم ‏بر محیط “واقعیت مجازی” به قانونمندیهای محیط فیزیکی و واقعی محدود نیست.محیط “‏واقعیت مجازی” قانونمندیهای ویژه خود را دارد که شرایط و امکانات جدیدی را پیش روی