قانون برگزاری مناقصات

قانون برگزاری مناقصات

قانون برگزاری مناقصات

فصل اول – کلیات
فصل دوم–سازماندهی مناقصات

فصل سوم–برگزاری مناقصات

فصل چهارم- مقررات مناقصات

فصل اول–کلیات

ماده ۱–کارکرد

الف-این قانون به منظور تعیین روش و مراحل برگزاری مناقصات به تصویب می رسد و تنها در معاملاتی که با رعایت این قانون انجام می شود کاربرد دارد.

ب–قوای سه گانه جمهوری اسلامی ایران اعم از وزارتخانه ها سازمان ها و موسسات و شرکت های دولتی، موسسات انتفاعی وابسته و نهادهای عمومی غیر دولتی (در مواردی که آن بنیادها و نهادها از بودجه کل کشور استفاده می نمایند)، موسسات عمومی، بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی، شورای نگهبان قانون اساسی و همچنین دستگاه ها و واحدهایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر یا تصریح نام است، اعم از این که قانون خاص خود را داشته ویا از قوانین و مقررات عام تبعیت نمایند نظیر وزارت جهاد کشاورزی، شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی گاز ایران، شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران، سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و شرکت های تابعه آنها موظفند در برگزاری مناقصه مقررات این قانون را رعایت کنند.

تبصره–نیروهای مسلح، تابع مقررات و ضوابط خاص خود بوده و از شمول این قانون مستثنی هستند.

ماده ۲–تعاریف

واژگانی که در این قانون به کار برده شده به شرح زیر تعریف می شوند:

الف–مناقصه:فرایندی است رقابتی برای تامین کیفیت مورد نظر (طبق اسناد مناقصه) که در آن تعهدات موضوع معامله به مناقصه گری که کمترین قیمت مناسب را پیشنهاد کرده باشد واگذار می شود.

ب–مناقصه گزار:دستگاه موضوع بند (ب) ماده (۱) این قانون که مناقصه را برگزار می نماید.

ج–مناقصه گر:شخصی حقیقی یا حقوقی است که اسناد مناقصه را دریافت و در مناقصه شرکت می کند.

د–کمیته فنی بازرگانی:هیاتی است با حداقل سه عضو خبره فنی بازرگانی صلاحیتدار که از سوی مقام مجاز دستگاه مناقصه گزار انتخاب می شود و ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها و سایر وظایف مقرر در این قانون را برعهده می گیرد.

هـ- ارزیابی کیفی مناقصه گران:عبارت است از ارزیابی توان انجام تعهدات مناقصه گران که از سوی مناقصه گزار یا به تشخیص وی توسط کمیته فنی بازرگانی انجام می شود.

و–ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها:فرایندی است که در آن مشخصات، استانداردها، کارائی، دوام و سایر ویژگی های فنی و بازرگانی پیشنهادهای مناقصه گران بررسی، ارزیابی و پیشنهادهای قابل قبول برگزیده می شوند.

ز–ارزیابی مالی :فرایندی است که در آن مناسبترین قیمت به شرح مندرج در ماده (۲۰) این قانون از بین پیشنهادهایی که از نظر بازرگانی پذیرفته شده اند، برگزیده می شود.

ح–ارزیابی شکلی :عبارت است از بررسی کامل بودن اسناد و امضاء آنها، غیر مشروط و خوانا بودن پیشنهاد قیمت.

ط-انحصار : در معامله عبارت است از یگانه بودن متقاضی شرکت در معامله که به طرق زیر تعیین می شود:

۱–اعلان هیات وزیران برای کالاها و خدماتی که در انحصار دولت است.

۲-انتشار آگهی عمومی و ایجاب تنها یک متقاضی برای انجام معامله.

ی–برنامه زمانی مناقصه : سندی است که در آن زمان و مهلت برگزاری مراحل مختلف مناقصه، مدت اعتبار پیشنهادها و زمان انعقاد قرارداد مشخص می شود.

ماده ۳–طبقه بندی معاملات

معاملات از نظر نصاب (قیمت معامله) به سه دسته تقسیم می شوند:

۱- معاملات کوچک : معاملاتی که به قیمت ثابت سال ۱۳۸۲ کمتر از بیست میلیون (۰۰۰،۰۰۰، ۲۰‌) (*1) ریال باشد.

۲- معاملات متوسط : معاملاتی که مبلغ مورد معامله بیش از سقف مبلغ معاملات کوچک بوده و از ده برابر سقف ارزش معاملات کوچک تجاوز نکند (۰۰۰،۰۰۰، ۲۰۰ ریال ) (*۲)

۳- معاملات عمده بزرگ : معاملاتی که مبلغ برآورد اولیه آنها بیش از ده برابر سقف ارزش مبلغ معاملات کوچک باشد (۰۰۰،۰۰۰، ۲۰۰ ریال به بالا) (*۳)

—— پاورقی ———————————————————————————

(*۱ ) براساس تصویب نامه شماره ۵۱۵۵۷/ت۳۷۵۳۷هـ مورخ ۶/۴/۱۳۸۶ هیات محترم وزیران مبلغ به بیست و نه میلیون و سیصد و چهل هزار ریال (۰۰۰، ۳۴۰، ۲۹ ریال) اصلاح گردید .

(۲ *) براساس تصویب نامه شماره ۵۱۵۵۷/ت۳۷۵۳۷هـ مورخ ۶/۴/۱۳۸۶ هیات محترم وزیران مبلغ به دویست ونود وسه میلیون و چهارصد ریال (۰۰۰، ۴۰۰، ۲۹۳ ) اصلاح گردید.

(۳ * ) براساس تصویب نامه شماره ۵۱۵۵۷/ت۳۷۵۳۷هـ مورخ ۶/۴/۱۳۸۶ هیات محترم وزیران مبلغ به دویست و نودو سه میلیون و میلیون و چهارصد ریال (۰۰۰۰، ۴۰۰، ۲۹۳ ریال) اصلاح گردید.

تبصره ۱–وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف است در ابتدای هر سال نصاب معاملات را براساس شاخص بهای کالاها و خدمات اعلام شده توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران جهت تصویب به هیات وزیران پیشنهاد نماید.

تبصره ۲-مبلغ نصاب برای معاملات کوچک و متوسط مبلغ مورد معامله و در معاملاتعمده مبلغبرآوردی واحد متقاضیمعامله می باشد.

تبصره ۳-مبلغ یا برآورد معاملات مشمول هریک از نصاب های فوق نباید با تفکیک اقلامی که به طور متعارف یک مجموعه واحد تلقی می شوند به نصاب پایین تر برده شود.

ماده ۴–طبقه بندی انواع مناقصات

الف–مناقصات از نظر مراحل بررسی به انواع زیر طبقه بندی می شوند:

۱-مناقصه یک مرحله ای:مناقصه ای است که در آن نیازی به ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها نباشد در این مناقصه پاکت های پیشنهاد مناقصه گران در یک جلسه گشوده و در همان جلسه برنده مناقصه تعیین می شود.

۲- مناقصه دو مرحله ای:مناقصه های است که به تشخیص مناقصه گزار بررسی فنی بازرگانی پیشنهادها لازم باشد در این مناقصه، کمیته فنی بازرگانی تشکیل می شود و نتایج ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها را به کمیسیون مناقصه گزارش می کند و براساس مفاد ماده (۱۹) این قانون برنده مناقصه تعیین می شود.

ب -مناقصات از نظر روش دعوت مناقصه گران به انواع زیر طبقه بندی می شوند:

۱-مناقصه عمومی:مناقصه ای است که در آن فراخوان مناقصه از طریق آگهی عمومی به اطلاع مناقصه گران می رسد.

۲- مناقصه محدود:مناقصه ای است که در آن به تشخیص و مسئولیت بالاترین مقام دستگاه مناقصه گزار، محدودیت برگزاری مناقصه عمومی با ذکر ادله تائید شود.

فراخوان مناقصه از طریق ارسال دعوتنامه برای مناقصه گران صلاحیتدار براساس ضوابط موضوع مواد (۱۳) و (۲۷) این قانون به اطلاع مناقصه گران می رسد.

همکاری در فروش فایل