دانلود مقاله در مورد ضرورت آموزش مربیان تربیت بدنی در زمینه طب ورزشی ۱۹۰ ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۱۹۰ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏۱
‏ضرورت آموزش مربیان‏ ‏تربیت بدنی در زمینه طب ورزشی
‏ از آنجا که‏ ‏مربی‏ ‏ورزش درتماس‏ ‏نزدیک با ورزشکار‏ ‏است و بیشترین‏ ‏تأثیر‏ ‏را روی او‏ ‏دارد ،‏ ‏توجه به کیفیت‏ ‏و‏ ‏کمیت آموزش مربیان‏ ‏از‏ ‏اهمیت خاصی برخوردار است .‏ ‏این آموزش‏‌‏ها ،‏ ‏چنانچه‏ ‏از ابتدا و‏ ‏در‏ ‏زمینه‏‌‏ های متنوع‏ ‏به اجرا در آیند ، بی‏‌‏شک می‏‌‏توانند‏ ‏پایه‏‌‏ریزی‏ ‏ورزشی صحیح‏ ‏وعلمی در رشته‏‌‏های گوناگون باشند .‏ ‏مربیان در درجات‏ ‏متفاوت تحصیلی‏ ‏، خصوصاً تحصیل کنندگان‏ ‏دانشکده‏‌‏های‏ ‏تربیت بدنی‏ ‏میتوانند در‏ ‏کنار‏ ‏درسهای‏ ‏عملی و تئوری مختلف‏ ‏،‏ ‏از زمینه‏‌‏های‏ ‏علمی‏ ‏مکمل‏ ‏ورزش‏ ‏نیز‏ ‏بهره جویند .
‏ در بخش طب ورزشی‏ ‏که جزء لاینفک‏ ‏علوم ورزشی‏ ‏می‏‌‏باشد‏ ‏،‏ ‏اهمیت موضوع بسیار بالاست .‏ ‏آموزش‏ ‏زمینه‏‌‏ های مختلف‏ ‏طب‏ ‏ورزشی شامل‏ ‏تغذیه‏ ‏ورزشی ،‏ ‏روانشناسی ورزشی‏ ‏،‏ ‏علم تمرین ،‏ ‏حرکات اصلاحی‏ ‏،‏ ‏بیماریها‏ ‏و ورزش ، دوپینگ‏ ‏، آسیب شناسی‏ ‏در رشته‏‌‏های ورزشی‏ ‏و نحوه برخورد با آسیب‏‌‏ها‏ ‏و نوع‏ ‏درمان آنها در صورت اجرای مناسب ، میتواند‏ ‏ورزش‏ ‏علمی‏ ‏و جذاب‏ ‏را که از نظر‏ ‏پزشکی هم ضامن‏ ‏سلامتی باشد ،‏ ‏رقم بزند .
‏اگر به تعریف‏ ‏ورزش ازدیدگاه‏ ‏پزشکی توجه کنیم که‏ ‏عبارت است‏ ‏از فعالیت با نشاط‏ ‏جهت زندگی سالم‏ ‏در‏ ‏می‏‌‏یابیم که‏ ‏زمینه‏‌‏های ایجاد این نوع‏ ‏حرکات را‏ ‏،‏ ‏در آ‏‌‏موزش‏ ‏صحیح‏ ‏ورزش با توجه‏ ‏به اصول علمی‏ ‏و طب ورزشی‏ ‏خواهیم یافت . متاسفانه در حال حاضر‏ ‏،‏ ‏یا به موضوعات‏ ‏ذکر شده‏ ‏توجه نمیشود‏ ‏یا در صورت‏ ‏وجود سرفصل‏‌‏های‏ ‏طب ورزش‏ ‏در‏ ‏آموزش مربیان‏ ‏، تدریس مباحث آن‏ ‏توسط افراد‏ ‏غیر‏ ‏متخصص‏ ‏صورت می‏‌‏گیرد .
‏لذا شاهد‏ ‏آن هستیم که‏ ‏جامعه ورزشی‏ ‏به شکل غیر‏ ‏علمی‏ ‏به‏ ‏ورزش می‏‌‏پردازد .‏ ‏یا مربیان‏ ‏ورزش ، بدون آگاهی لازم‏ ‏به‏ ‏افرادی که‏ ‏دارای سنین‏ ‏متفاوت و مشکلات‏ ‏جسمی مختلف‏ ‏هستند ،‏ ‏ورزش یکسانی‏ ‏را‏ ‏توصیه می‏‌‏کنند‏ ‏و‏ ‏آموزش می‏‌‏دهند‏ ‏که‏ ‏منجر به صدمات‏ ‏جسمی و حتی تهدید سلامت ورزشکار‏ ‏و در نهایت‏ ‏ترک ورزش‏ ‏مناسب می‏‌‏شود .
‏ مسئولان‏ ‏محترم‏ ‏تربیت بدنی‏ ‏، باید توجه‏ ‏خاصی نسبت‏ ‏به امر ‏‌‏آموزش‏ ‏طب ورزش‏ ‏،‏ ‏در حد پایه‏ ‏برای مربیان‏ ‏و دانشجویان‏ ‏این‏ ‏رشته‏‌‏ها در دانشگاه مبذول‏ ‏دارند ، بدیهی‏ ‏است‏ ‏نتایج مثبت‏ ‏و سازنده‏ ‏این حرکت علمی به نفع جامعه ورزشی‏ ‏خواهد بود‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏ایجاد زمینه‏‌‏های‏ ‏صحیح ورزش‏ ‏همگانی‏ ‏و تحقق‏ ‏جامعه سالم‏ ‏منجر خواهد شد .
‏۲
‏معاینات پزشکی‏ ‏کودکان و نوجوانان ورزشکار
‏ با گسترش و‏ ‏توسعه‏ ‏ورزش در جوامع‏ ‏بشری ، توجه به ورزش‏ ‏در‏ ‏دوران‏ ‏کودکی و سنین‏ ‏بلوغ ، جایگاه‏ ‏خاص خود را یافته است‏ ‏،‏ ‏اما‏ ‏علم ورزش‏ ‏و طب ورزشی‏ ‏نیز‏ ‏در راستای‏ ‏توسعه‏ ‏ورزش در این سنین‏ ‏همراه و همگام‏ ‏با ورزش در جهت‏ ‏معرفی‏ ‏اصول علمی‏ ‏و‏ ‏ارائه راهکارهای مناسب‏ ‏حرکت کرده است .‏ ‏معاینات پزشکی‏ ‏قبل‏ ‏از‏ ‏شرک‏ت در مسابقات‏ ‏و‏ ‏تمرینات ورزشی ‏ .PSE : Prepartioipation Sports Examination
‏( PSE‏) با گرفتن شرح‏ ‏حال‏ ‏و انجام معاینات بویژه‏ ‏سیستم‏ ‏عضلانی‏ ‏اسکلتی‏ ‏شروع می‏‌‏شود .‏ ‏این‏ ‏مرحله می‏‌‏تواند‏ ‏در‏ ‏۸-۱%‏ ‏کودکان ورزشکار‏ ‏مشکلات احتمالی‏ ‏را‏ ‏پیش‏‌‏بینی نموده‏ ‏و مانع از شرکت‏ ‏کمتر از یک‏ ‏درصد‏ ‏آنان در فعالیتهای‏ ‏ورزشی گردد.
‏ هدف از معاینات پزشکی‏ ‏کاهش میزان آسیب‏‌‏های ورزشی‏ ‏یا مرگ ناگهانی‏ ‏ناشی از ورزش‏ ‏در کودکان دارای بیماریهای جسمی زمینه‏‌‏ ای‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏قبلاً تشخیص‏ ‏داده‏ ‏نشده‏‌‏اند . لذا‏ ‏این موضوع‏ ‏از ورزش در کودکان‏ ‏دارای بیماریهای جسمی‏ ‏زمینه‏‌‏ای است‏ ‏که‏ ‏قبلاً تشخیص‏ ‏داده نشده‏‌‏اند .‏ ‏لذا‏ ‏این موضوع از لحاظ مسائل قانونی و بیمه ورزشی‏ ‏نیز مهم می‏‌‏باشد .‏ ‏لازم به ذکر‏ ‏است‏ ‏انجام بیمه ورزشی‏ ‏جهت حضور در کلیه‏ ‏تمرینات‏ ‏و‏ ‏مسابقات برای کودکان‏ ‏ورزشکار‏ ‏الزامی‏ ‏است‏ ‏.در صورت امکان‏ ‏باید معاینات پزشکی (PSE)‏ با‏ ‏ویزیت‏‌‏ های‏ ‏سالیانه کودکان‏ ‏با تأکید بر‏ ‏مراقبت‏‌‏های‏ ‏پیشگیری همراه‏ ‏باشد .بهترین زمان‏ ‏برای‏ ‏انجام معاینات پزشکی‏ ‏۶-۳‏ ‏هفته‏ ‏قبل از شروع مسابقات‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏طی این مدت در صورت‏ ‏وجود آسیبهای‏ ‏قبلی‏ ‏زمان کافی‏ ‏جهت‏ ‏بهبودی‏ ‏و شناسائی موارد جدید آسیب دیدگی‏ ‏وجود داشته باشد . در صورت عدم وجود‏ ‏علامت بالینی‏ ‏در‏ ‏معاینات نیاز‏ ‏به‏ ‏انجام آ‏‌‏زمایش‏ ‏نیست .‏ ‏۷۵ درصد یافته‏‌‏های مهم براساس‏ ‏شرح‏ ‏حال کودک‏ ‏مشخص می‏‌‏ گردد که‏ ‏در این مرحله‏ ‏پرسیدن سوالاتی‏ ‏راجع‏ ‏به گذشته‏ ‏کودک ورزشکار‏ ‏از‏ ‏والدین نقش‏ ‏اساسی دارد .
‏این سئوالات‏ ‏بیشتر در ارتباط‏ ‏با سابقه پزشکی قبلی‏ ‏،‏ ‏جراحی ،‏ ‏اختلالات قلبی‏ ‏عروق‏ ‏،‏ ‏ریوی ،‏ ‏پوستی ،‏ ‏بینائی ،‏ ‏عضلانی اسکلتی‏ ‏، سلامت روحی‏ ‏و روانی‏ ‏-‏ ‏عصبی و اختلالات
‏۳
‏ ‏قاعدگی در دختران‏ ‏ورزشکار می‏‌‏باشند .‏ ‏همچنین وضعیت‏ ‏واکسیناسیون‏ ‏، آلرژی‏ ‏و تغذیه نیز‏ ‏اهمیت دارد .
‏شایعترین مشکلی‏ ‏که در معاینات پزشکی‏ ‏دیده می شود آسیبهای‏ ‏ورزشی قبلی است که‏ ‏مورد بررسی‏ ‏و درمان قرار نگرفته‏‌‏ اند . بنابراین‏ ‏ارزیابی وضعیت عملکرد سیستم‏ ‏عضلانی اسکلتی‏ ‏بویژه‏ ‏زانو‏ ‏و‏ ‏مچ‏ ‏پا مهم‏ ‏است .
‏ مرگ ناگهانی‏ ‏در‏ ‏کودک ورزشکار‏ ‏بیشتر ناشی‏ ‏از‏ ‏مشکلات شناخته‏ ‏نشده‏ ‏قلبی شامل بزرگی قلب‏ ‏،‏ ‏ناهنجاری عروق‏ ‏کرونری‏ ‏یا‏ ‏پارگی‏ ‏آئورت‏ ‏است .در بسیاری‏ ‏موارد بیماری‏ ‏قلبی زمینه‏‌‏ ای بدون‏ ‏علامت‏ ‏فقط با مرگ‏ ‏ناگهانی حین‏ ‏ورزش بروز می‏‌‏ کند .
‏رادیوگرافی‏ ‏قفسه سینه‏ ‏، نوار قلب‏ ‏(ECG‏) و اکوکاردیوگرافی‏
( Echocardiography)‏ ‏بصورت روتین‏ ‏توصیه نمی شود ولی در صورت‏ ‏شک‏ ‏به وجود اختلال‏ ‏زمینه‏‌‏ای قلبی در کودک‏ ‏ورزشکار براساس شرح‏ ‏حال ومعاینات‏ ‏با مشاوره‏ ‏متخصص قلب‏ ‏و‏ ‏عروق‏ ‏یا‏ ‏فوق تخصص بیماری‏‌‏های‏ ‏قلبی کودکان‏ ‏انجام موارد‏ ‏فوق الزامی است که‏ ‏اهمیت موضوع‏ ‏بویژه در صورت‏ ‏وجود سابقه‏‌‏ای‏ ‏از‏ ‏سنکوپ ،‏ ‏طپش‏ ‏قلب ، تنگی نفس‏ ‏حین ورزش‏ ‏،‏ ‏بیماری قلبی‏ ‏در‏ ‏بستگان درجه یک‏ ‏، سندرم Q-T‏ طولانی‏ ‏. سندرم Q-T‏ طولانی : یک شکل اختلال ریتم قلبی است که عامل سنکوپ و مرگ ناگهانی کودکان در ورزش می‏‌‏باشد . حدود ۵۰ درصد موارد فامیلی است .
‏ ،‏ ‏کاردیومیوپاتی‏ ‏هیپرتروفیک‏ ‏. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک : یک اختلال عملکرد عضلات قلب است که در آن گنجایش قلب کاهش می‏‌‏یابد و از علل مرگ ناگهانی کودکان بلافاصله پس از قطع ورزش می‏‌‏باشد .
‏ ‏و‏ ‏سندرم مارفان‏ ‏. سندرم مارفان : یک اختلال عملکرد چند عضوی است که در آن کوداکان قد بلند ، دست و پای دراز ، مشکلات بینائی (‏‌‏در رفتگی عدسی چشم ) و مسایل قلبی همراه دارند واز علل مرگ ناگهانی در کودکان ورزشکار است .
‏ ‏چند برابر خواهد بود .
‏جدول۱-۰۱ معاینات پزشکی کودکان قبل از شرکت‏ ‏در مسابقات‏ ‏و‏ ‏تمرینات ورزشی (PSE)
‏توصیه‏‌‏های فدراسیون‏ ‏جهانی طب‏ ‏ورزشی
‏۱)‏‌‏ باید قبل‏ ‏از شروع ورزش‏ ‏هر شرکت کننده‏ ‏مورد معاینات پزشکی‏ ‏وسیعی قرار گیرد تا‏ ‏اطمینان حاصل‏ ‏شود که فقط کودکان‏ ‏بدون‏ ‏عوامل‏ ‏خطر برای سلامتی به ورزش‏ ‏رقابتی
‏۴
‏ ‏پذیرفته شوند . برای جلوگیری‏ ‏از صدمات ناشی از فشار‏ ‏و تمرین بیش از حد که در نوجوانان شایعتر است‏ ‏، نظارت طبی کامل‏ ‏و منظم‏ ‏لازم است .
‏۲)‏ ‏مربی‏ ‏علاوه بر مربیگری ،‏ ‏مسئولیت تربیت‏ ‏و آموزش کودکانی که‏ ‏به او‏ ‏اعتماد‏ ‏کرده‏‌‏اند‏ ‏را‏ ‏نیز بر‏ ‏عهده‏ ‏دارد مربی‏ ‏باید‏ ‏در مورد مسایل‏ ‏بیولوژیکی‏ ‏،‏ ‏جسمی و اجتماعی‏ ‏خاص رشد کودکان‏ ‏اطلاعاتی داشته‏ ‏باشد‏ ‏و بتواند از آنها‏ ‏در حرفه‏‌‏اش استفاده نماید .
‏۳) مربی‏ ‏باید‏ ‏خصوصیات‏ ‏فردی‏ ‏و فرصتهای بیشتر رشد کودکان‏ ‏را شناسائی نماید‏ ‏و آنها را‏ ‏به عنوان‏ ‏معیار اصلی‏ ‏در طراحی برنامه‏‌‏های ورزشی مورد نظر‏ ‏قرار دهد . احساس مسئولیت‏ ‏نسبت به رشد‏ ‏همه‏ ‏جانبه کودکان‏ ‏باید بر نیازهای‏ ‏تمرینی‏ ‏و مسابقات‏ ‏ارجحیت‏ ‏یابد .
‏۴) اگر مربیگری‏ ‏کودکان تحت نظارت‏ ‏طبی و ‏‌‏آموزشی‏ ‏انجام شود ، فرصتهای رشد‏ ‏ارزشمندی‏ ‏را‏ ‏برای کودکان شرکت کننده‏ ‏ایجاد خواهد نمود ولی‏ ‏اگر این مساله بصورت انجام‏ ‏تمرین برای رسیدن به حداکثر‏ ‏کارایی ورزشی به‏ ‏هر قیمتی تبدیل‏ ‏شود ،‏ ‏از لحاظ قانونی‏ ‏و پزشکی محکوم است . البته این مورد تا حد زیادی برای‏ ‏نوجوانان‏ ‏صدق می‏‌‏ کند .
‏۵) تنوع‏ ‏فعالیتهای ورزشی‏ ‏سبب افزایش‏ ‏موفقیت و احساس لذت‏ ‏از ورزش در کودکان‏ ‏خواهد شد . باید‏ ‏از‏ ‏اختصاصی‏ ‏شدن‏ ‏زودرس‏ ‏و‏ ‏پیش از موقع فعالیت‏ ‏ورزشی جلوگیری شود .
‏۶) باید کودکان‏ ‏شرکت کننده‏ ‏در ورزشهای‏ ‏دارای برخورد را براساس‏ ‏بلوغ ، مهارت‏ ‏وقدرت‏ ‏بدنی‏ ‏تقسیم بندی کرد‏ ‏نه براساس‏ ‏سن تقویمی ‏‌‏آنها .
‏۷) جهت‏ ‏کاهش‏ ‏خطر‏ ‏آسیب دیدگی‏ ‏کودکان‏ ‏باید مدت زمان‏ ‏و قوانین بازی‏ ‏را‏ ‏متناسب‏ ‏با‏ ‏سن شرکت کنندگان‏ ‏تغییر داد‏ ‏و‏ ‏جلسات تمرین‏ ‏را‏ ‏به خوبی‏ ‏طراحی و برنامه‏‌‏ریزی نمود .
‏۸) نباید‏ ‏کودکان را قبل‏ ‏از‏ ‏کامل شدن بلوغ‏ ‏به مسابقات‏ ‏وزنه برداری تشویق‏ ‏نمود .
‏۹) انجام‏ ‏مسابقات دوی‏ ‏خیلی‏ ‏طولانی‏ ‏از نظر‏ ‏مسافت‏ ‏برای کودکان‏ ‏قبل از سن بلوغ‏ ‏توصیه نمی‏‌‏شود .
‏جمع بندی‏ ‏جهت‏ ‏یک‏ ‏کیف‏ ‏پزشکی‏ ‏و وسائل
‏راه‏ ‏هوائی‏ ‏ووسائل تهویه‏