تحقیق پیش بینی فناوری چیست؟ (قابل ویرایش)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۱۸ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏پیش‏‌‏بینی فناوری چیست؟
‏(با نگاه به تجربه اروپا)
‏نویسنده: آکسل زوئک[۱]‏. Axel Zweck (VDI-FTD)
[۱]
‏برگردان: اندیشگاه شریف
‏۱. مقدمه و تعریف
‏این فصل به بررسی یافته‏‌‏های پروژه‏‌‏ی رصد بلندمدت‏‌‏ (پیش‏‌‏بینی فناوری) اختصاص دارد. از این فصل، درمی‏‌‏یابیم که پیش‏‌‏بینی فناوری، رصد مستمر پیشرفت‏‌‏های فناورانه است و به شناسایی[۲]‏. Identification
[۲]‏ به‏‌‏موقع (زودتر) کاربردهای نویدبخش در آینده، و ارزیابی و اعتبارسنجی[۳]. Validation
[۳]‏ پتانسیل‏‌‏های آنان منتهی می‏‌‏شود. پیش‏‌‏بینی فناوری بر حوزه‏‌‏های خاصی از فناوری متمرکز است؛ و هدف آن، شناسایی زمینه‏‌‏هایی است که از پتانسیل بالایی بر‏‌‏خوردارند. از این رو، فرصت‏‌‏های تولید محصولات جدید در دنباله اکتشافات علمی همانند شرایط ظهور، توسعه، و اشاعه‏‌‏ی نوآوری‏‌‏های فناورانه اهمیتی کلیدی دارد.
‏در عمل می‏‌‏توان پیش‏‌‏بینی فناوری را فرآیندی دانست که به نحوی یک یا تمامی مراحل زیر را در بر می‏‌‏گیرد:
‏مرحله‏‌‏ی۱. شناسایی؛‏ در این مرحله، زمینه‏‌‏های جدید و اغلب بین‏‌‏رشته‏‌‏ای، به همراه زمینه‏‌‏های علمی و فناورانه‏‌‏ی موجود، که کاربردهای نوین و پیشرفت‏‌‏های مهیج فناورانه را نوید می‏‌‏دهند، از طریق پویش مستمر شناسایی می‏‌‏شوند.
‏مرحله‏‌‏ی ۲. اعتبارسنجی؛‏ این مرحله، به اعتبارسنجی بازه‏‌‌‏ی زمانی[۴] . Time Scale
[۴]‏ اختصاص دارد که طی آن امیدها به واقعیت و در واقع به محصولاتی قابل عرضه به بازار تبدیل می‏‌‏شوند؛ اینکه آیا این محصولات به حل نیازهای مهم اجتماعی و اقتصادی کمک می‏‌‏کنند و در نتیجه تقاضای قابل‏‌‏ملاحظه‏‌‏ای را برآورده خواهند ساخت؛ یا خیر؟ اعتبارسنجی، بر مجموعه معیارهای شفاف و قابل‏‌‏درک متکی است؛ و منابع اطلاعاتی آن عبارتند از: مطالعه‏‌‏ی نشریات و اختراع
‏‌‏نامه‏‌‏ها، مصاحبه‏‌‏ و گفت‏‌‏و گو با متخصصان، پرسش و پرسشنامه‏‌‏های رسمی، تحلیل برنامه‏‌‏های کارگاه‏‌‏ها و جلسه‏‌‏های علمی، شرکت در رویدادهای منتخب، تحلیل بانک‏‌‏های اطلاعاتی مرتبط، و سازماندهی جلسات ارائه[۵]. Hearings
[۵]‏ و کارگاه‏‌‏های آموزشی. البته منابع اطلاعاتی تنها به اینها محدود نمی‏‌‏شود.
‏مرحله‏‌‏ی ۳. انتقال و پیاده‏‌‏سازی اطلاعات؛‏ این دو مرحله در قالب تحلیلی ریزشده ـ که شامل مجموعه‏‌‏ای از توصیه‏‌‏های خاص درباره‏‌‏ی پیاده‏‌‏سازی معیارها است ـ انجام می‏‌‏شوند. سپس نتیجه‏‌‏ی تحلیل به اطلاع سیاستگذاران، نمایندگان کسب‏‌‏وکاری منتخب، دانشمندان در زمینه‏‌‏های مرتبط، و عموم می‏‌‏رسد. در نهایت اولین دور اجرای پروژه‏‌‏ها بر مبنای این توصیه‏‌‏ها آغاز می‏‌‏شود.
‏اگرچه بعضاً ممکن است این سه مرحله به‏‌‏طور کاملاً پیوسته و پی‏‌‏درپی رخ دهند، اما همیشه نمی‏‌‏توان آنها را کاملاً از یکدیگر تفکیک کرد و گاه فقط بخشی از آنها به‏‌‏طور کامل انجام می‏‌‏شود. بنابراین، حضور هر یک از این مراحل به تنهایی، شاخص فعالیت پیش‏‌‏بینی فناوری است.
‏عبارت “پیش‏‌‏بینی فناوری” کمی مبهم است و ممکن است گمراه‏‌‏کننده هم باشد. در گزارش حاضر، این عبارت منحصراً به مفهومی که پیش از این گفتیم، دلالت می‏‌‏کند. همان‏‌‏طور که کوتز[۶]‏. Coates
[۶]‏ (۱۹۹۹) نشان داد، امروزه تمایز میان عبارت “پیش‏‌‏بینی فناوری” و عبارت “پیش‏‌‏بینی فناورانه”[۷]‏. Technological forecasting
[۷]‏ – که در نوشتارهای مرتبط با این موضوع، بسیار دیده می‏‌‏شود – کاملاً مشهود است. پیش‏‌‏بینی فناورانه، به‏‌‏طور، کلی بر پیش‏‌‏بینی کمٌی پارامتری که عملکرد یک فناوریِ داده‏‌‏شده را ارزیابی می‏‌‏کند، تمرکز دارد. مطابق رویکرد دیگری که توسط مارتینو[۸]‏. Martino
[۸]‏ (۱۹۸۳) نشان داده شد، پیش‏‌‏بینی فناورانه عبارت است از: “پیش‏‌‏بینی ویژگی‏‌‏های دستگاه‏‌‏ها، رویه‏‌‏ها و فنون مفید”. این رویکرد که ویژگی‏‌‏های فناوری را از دیدگاه “توانمندی کارکردی”[۹]‏. Functional capability
[۹]‏ مورد بررسی قرار می‏‌‏دهد، “سنجش کمی”[۱۰]‏. Quantitative measure
[۱۰]‏ نام دارد‏۷. در نوشتارهای موجود، دو نوع پیش‏‌‏بینی وجود دارد. بر خلاف فرآیند سه مرحله‏‌‏ای که در اینجا مورد استفاده قرار گرفته، نوع دیگری از پیش‏‌‏بینی وجود دارد که به پیش‏‌‏بینی کمی ویژگی‏‌‏های کلیدی می‏‌‏پردازد. در این فصل، پیش‏‌‏بینی فناوری در مفهوم اول مد نظر است.
[۱۱]‏.
‏به گفته‏‌‏ی برایت[۱۲]‏. Bright
[۱۲]‏ (۱۹۷۸)، پیش‏‌‏بینی فناوری با این مفهوم عملی نیست، مگر آنکه فناوری مورد نظر به مرحله‏‌‏ی “نمونه‏‌‏ی عملی”[۱۳]‏. Operating Prototype
[۱۳]‏ رسیده باشد؛ چرا که حمایت دولت از توسعه‏‌‏ی فناوری به‏‌‏طور کلی بر مراحل اولیه متمرکز است. مرحله‏‌‏ی اول را می‏‌‏توان با استفاده از عبارت “رصد فناوری”[۱۴]‏. Technology monitoring
[۱۴]‏ به‏‌‏خوبی تشریح کرد. این عبارتی بود که نخست پورتر[۱۵]‏. Porter
[۱۵]‏ (۱۹۹۱) از آن استفاده کرد و بدین ترتیب به عنوان روشی برای پیش‏‌‏بینی فناوری در میان روش‏‌‏های دیگر معرفی شد. از طرفی دامنه‏‌‏ی این نوع از رصد فناوری، فاقد فرآیند پیش‏‌‏بینی فناوریِ سه‏‌‌‏مرحله‏‌‏ای است.
‏بنابراین چنین تصور می‏‌‏شود که شاید عبارت “پیش‏‌‏بینی فناوری”، بهترین گزینه برای تعریف ذکرشده در بالا نباشد. اما با توجه به اینکه این عبارت در تمام طول پروژه یک عبارت‏ ‏متداول‏ بوده و تا کنون نیز در مورد عبارتی بهتر از این اتفاق‏‌‏نظری حاصل نشده است، در این فصل نیز از این عبارت ـ با مفهوم خاصی که در اینجا شرح داده شد ـ استفاده می‏‌‏شود.
‏اگرچه ابعاد اجتماعی ـ اقتصادی در اعتبارسنجی یک (زمینه) فناوری مشخص بسیار اهمیت دارند، اما پیش‏‌‏بینی فناوری بر بررسی این چنین پرسش‏‌‏های اجتماعی ـ اقتصادی متمرکز نیست (مرحله‏‌‏ی ۲). فعالیت‏‌‏های آینده‏‌‏گرا[۱۶]‏. Future-oriented
[۱۶]‏ ـ که روند اجتماعی ‏/‏ اقتصادی و توسعه‏‌‏ی نسبتاً عظیم فناورانه، هسته‏‌‏ی مرکزی آن را تشکیل می‏‌‏دهند ـ تحت عنوان فعالیت‏‌‏های آینده‏‌‏نگاری‏۳. به فعالیت‏‌‏های آینده‏‌‏نگاری در فصل ۴ مراجعه شود.
[۱۷]‏ مورد بحث قرار خواهند گرفت[۱۸]‏. EIRMA (2000)
[۱۸]‏، که شامل این فصل نمی‏‌‏باشد.
‏پیش‏‌‏بینی فناوری، ابزاری برای کمک به تصمیم‏‌‏گیرندگان در مواجهه با مشکلات ملموس در یک چارچوب فناورانه به
‏‌‏شمار می‏‌‏رود؛ که نه تنها در بخش دولتی، که در بخش خصوصی نیز به‏‌‏کار گرفته می‏‌‏شود، و چه بسا کاربرد آن در بخش خصوصی بیشتر باشد[۱۹]‏. Client
[۱۹]‏. شروع کار پیش‏‌‏بینی فناوری، مستلزم دستور مشتری ‏ است که معیار اعتبارسنجی را مشخص می‏‌‏کند. یکی از مزایای پیش‏‌‏بینی فناوری، امکان فروپاشی ساختارهای تثبیت شده و صلب است؛ به‏‌‏ویژه اگر روش‏‌‏های تعاملی و میان‏‌‏رشته‏‌‏ای برای این منظور به‏‌‏کار گرفته شوند. مزیت دیگر پیش‏‌‏بینی فناوری این است که به عنوان یک سکوی ارتباطی نیز کاربرد دارد.
‏به علاوه، پیش‏‌‏بینی فناوری این پتانسیل را دارد که ابزاری استراتژیک در سطح اروپا باشد. به‏‌‏واسطه همکاری‏‌‏های دوجانبه و چندجانبه‏‌‏ی مؤسسات می‏‌‏توان میزان کارهای تکراری را کاهش داده، و در نتیجه شایستگی‏‌‏های ناکامل موجود در کشورهای گوناگون را با یکدیگر ادغام کرد. بدین ترتیب، دستیابی به شایستگی کامل و فراملی در زمینه‏‌‏ی فناوریِ موردنظر میسر می‏‌‏شود و موقعیت اروپا در رقابت جهانی ارتقا می‏‌‏یابد.
‏تصور عموم این است که پیش‏‌‏بینی فناوری، فرآیندی اجتماعی است که در آن انواع گوناگون دانش، در قالب پیامی معنی‏‌‏دار در مورد پیشرفت‏‌‏های آینده‏‌‏ی فناوری‏‌‏های خاص، با یکدیگر ادغام شده‏‌‏اند. اما این دیدگاه، مشارکت بخش عمومی را شامل نمی‏‌‏شود. در این فرآیند، روش‏‌‏های مختلف تبدیل دانش[۲۰]‏. Knowledge-conversion
[۲۰]‏ نقش مهمی ایفا می‏‌‏کنند؛ به‏‌‏خصوص آنکه آشکارسازی دانش ضمنیِ متخصصان و ادغام اطلاعات آشکار و ضمنی موجود، به عهده پیش‏‌‏بینی‏‌‏کننده[۲۱]‏. Forecaster
[۲۱]‏ است.
‏پرسش اصلی که در زمینه پیش‏‌‏بینی فناوری مطرح می‏‌‏شود، چگونگی مواجهه با پیشرفت‏‌‏های خط‏‌‏شکنانه (مرزشکنانه) است. موفق‏‌‏ترین پیش‏‌‏بینی‏‌‏ها در زمینه‏‌‏ی تغییرات تصاعدی و تدریجی است؛ چرا که در این نوع تغییرات می‏‌‏توان با ملاک قراردادن گذشته، آینده را به درستی پیش‏‌‏بینی کرد. پیشرفت‏‌‏های مرزشکنانه علمی و فناورانه کاملاً غیرقابل‏‌‏پیش‏‌‏بینی به نظر می‏‌‏رسند. متخصصانی که در این پروژه همکاری دارند، معتقدند که استفاده از روش‏‌‏های خلاقانه، بهترین راه برای پی بردن به پیشرفت‏‌‏های مرزشکنانه است. تمامی مراحل پیش‏‌‏بینی فناوری، دربردارنده‏‌‏ی ابعادی از ‏پردازش اطلاعات‏ محض از اطلاعات ذخیره‏‌‏شده همانند ابعاد اجتماعی و ارتباطی (که به تعامل با ‏گروه‏‌‏های درگیر‏ اشاره می‏‌‏کنند) است. هر چه ارتباط بین ابعاد اجتماعی نزدیک‏‌‏تر باشد، ایجاد نتایجی با کیفت بالاتر بیشتر مدنظر قرار می‏‌‏گیرد. این مساله، به