تحقیق اصول معماری ۳۷ ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۳۷ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏اصولی‏ ‏برای‏ ‏طراحی‏ (‏۲)
‏تذکر‏ ‏اول‏ : ‏توده
‏معماری‏ ‏بازی‏ ‏استادانه‏ ‏،‏ ‏صحیح‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏شکوه‏ ‏توده‏ ‏هایی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏روشنایی‏ ‏با‏ ‏یکدیگر‏ ‏جمع‏ ‏می‏ ‏شوند‏ ‏چشمان‏ ‏ما‏ ‏برای‏ ‏مشاهده‏ ‏ی‏ ‏صورت‏ ‏ها‏ (‏فرمها‏) ‏در‏ ‏روشنایی‏ ‏ساخته‏ ‏شده‏ ‏اند‏ ‏؛‏ ‏نور‏ ‏و‏ ‏سایه‏ ‏این‏ ‏صورت‏ ‏ها‏ ‏را‏ ‏آشکار‏ ‏می‏ ‏کنند‏ ‏؛‏ ‏مکعب‏ ‏ها،مخروط‏ ‏ها‏ ‏،‏ ‏کره‏ ‏ها‏ ‏،‏ ‏استوانه‏ ‏ها‏ ‏یا‏ ‏هرمها‏ ‏صورتهای‏ ‏بزرگ‏ ‏اولیه‏ ‏ای‏ ‏هستند‏ ‏که‏ ‏نور‏ ‏آن‏ ‏ها‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏گونه‏ ‏ای‏ ‏ممتاز‏ ‏آشکار‏ ‏می‏ ‏کند؛‏ ‏تصویر‏ ‏این‏ ‏صور‏ ‏در‏ ‏درون‏ ‏ما‏ ‏و‏ ‏بدون‏ ‏ابهام‏ ‏متمایز‏ ‏و‏ ‏ملموس‏ ‏است‏ . ‏به‏ ‏همین‏ ‏دلیل‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏این‏ ‏ها‏ ‏صور‏ ‏زیبا‏ ‏،‏ ‏زیباترین‏ ‏صورند‏ . ‏همه‏ ‏کس‏ ‏،‏ ‏از‏ ‏کودک‏ ‏گرفته‏ ‏تا‏ ‏وحشی‏ ‏و‏ ‏ما‏ ‏بعد‏ ‏الطبیعه‏ ‏دان‏ ‏با‏ ‏این‏ ‏مطلب‏ ‏موافق‏ ‏است‏ . ‏این‏ ‏امر‏ ‏به‏ ‏ماهیت‏ ‏هنر‏ ‏های‏ ‏تجسمی‏ ‏مربوط‏ ‏می‏ ‏شود .
‏معماری‏ ‏مصری‏ ‏،یونانی‏ ‏یا‏ ‏رومی‏ ‏معماری‏ ‏منشورها‏ ‏،‏ ‏مکعب‏ ‏ها‏ ‏و‏ ‏استوانه‏ ‏ها‏ ‏،‏ ‏هرم‏ ‏ها‏ ‏یا‏ ‏کره‏ ‏هاست‏ : ‏اهرام‏ ‏،‏ ‏معبد‏ ‏لوکسور‏ ‏،‏ ‏پارتنون‏ ‏،‏ ‏کولیزیوم‏ ‏،‏ ‏ویلای‏ ‏هادریان .
‏معماری‏ ‏گوتیک،‏ ‏در‏ ‏اساس،‏ ‏بر‏ ‏کره‏ ‏ها،‏ ‏مخروط‏ ‏ها‏ ‏و‏ ‏استوانه‏ ‏ها‏ ‏استوار‏ ‏نیست‏ .‏فقط‏ ‏صحن‏ ‏اصلی‏ ‏کلیسا‏ ‏بیان‏ ‏صورتی‏ ‏ساده‏ ‏اما‏ ‏با‏ ‏هندسه‏ ‏پیچیده‏ ‏ای‏ ‏از‏ ‏مرتبه‏ ‏دوم‏ (‏قوس‏ ‏های‏ ‏متقاطع‏) ‏است‏ . ‏به‏ ‏همین‏ ‏دلیل‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏یک‏ ‏کلیسای‏ ‏جامع‏ ‏چندان‏ ‏زیبا‏ ‏نیست‏ ‏و‏ ‏ما‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏دنبال‏ ‏معوض‏ ‏هایی‏ ‏از‏ ‏نوع‏ ‏ذهنی‏ ‏خارج‏ ‏از‏ ‏هنر‏ ‏تجسمی‏ ‏می‏ ‏گردیم‏ ‏. ‏یک‏ ‏کلیسای‏ ‏جامع‏ ‏از‏ ‏نظر‏ ‏ما‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏راه‏ ‏حلی‏ ‏استادانه‏ ‏برای‏ ‏مسئله‏ ‏دشوار‏ ‏جالب‏ ‏است،‏ ‏اما‏ ‏مسئله‏ ‏ای‏ ‏که‏ ‏فرضهای‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏نادرست‏ ‏بیان‏ ‏شده‏ ‏اند،زیرا‏ ‏از‏ ‏صورت‏ ‏بزرگ‏ ‏اولیه‏ (‏اصلی‏) ‏ناشی‏ ‏نمی‏ ‏شوند‏.‏کلیسای‏ ‏جامع‏ ‏یک‏ ‏کار‏ ‏تجسمی‏ ‏نیست،‏ ‏بلکه‏ ‏یک‏ ‏درام‏ ‏است؛‏ ‏مبارزه‏ ‏ای‏ ‏است‏ ‏علیه‏ ‏نیروی‏ ‏ثقل‏ ‏،‏ ‏که‏ ‏احساس‏ ‏طبیعی‏ ‏احساساتی‏ ‏است .
‏معماران‏ ‏امروز‏ ‏،‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏باتلاق‏ ‏های‏ ‏عقیم‏ ‏نقشه‏ ‏هایشان‏ ‏،‏ ‏اوراقشان‏ ‏،‏ ‏ستونهایشان‏ ‏و‏ ‏سقف‏ ‏های‏ ‏سربی‏ ‏شان‏ ‏گم‏ ‏شده‏ ‏اند‏ ‏هرگز‏ ‏به‏ ‏درک‏ ‏توده‏ ‏های‏ ‏اولیه‏ ‏نائل‏ ‏شده‏ ‏اند‏ . ‏این‏ ‏را‏ ‏هرگز‏ ‏در‏ ‏مدرسه‏ ‏نیاموخته‏ ‏اند .
‏نه‏ ‏در‏ ‏تعقیب‏ ‏یک‏ ‏ایده‏ ‏معماری‏ ‏،‏ ‏بلکه‏ ‏صرفا‏ ‏تحت‏ ‏هدایت‏ ‏نتایج‏ ‏محاسبه‏ (‏مشتق‏ ‏از‏ ‏اصول‏ ‏حاکم‏ ‏برجهان‏ ‏ما‏) ‏و‏ ‏مفهوم‏ ‏یک‏ ‏ارگانیسم‏ ‏زنده‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏مهندسان‏ ‏امروز‏ ‏از‏ ‏عناصر‏ ‏اولیه‏ (‏اصلی‏) ‏استفاده‏ ‏می‏ ‏کنند‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏هماهنگ‏ ‏ساختن‏ ‏آنها‏ ‏موافق‏ ‏با‏ ‏قاعده‏ ‏در‏ ‏ما‏ ‏عواطف‏ ‏مربوط‏ ‏به‏ ‏معماری‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏می‏ ‏انگیزند‏ ‏و‏ ‏بدین‏ ‏وسیله‏ ‏کار‏ ‏انسان‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏وحدت‏ ‏با‏ ‏نظم‏ ‏جهانی‏ ‏طنین‏ ‏اندازمی‏ ‏کنند .
‏تذکر‏ ‏سوم‏ : ‏نقشه
‏نقشه‏ ‏زاینده‏ ‏است .
‏چشم‏ ‏ناظر‏ ‏خودش‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏حال‏ ‏مشاهده‏ ‏ی‏ ‏مکانی‏ ‏مرکب‏ ‏از‏ ‏خیابانها‏ ‏و‏ ‏خانه‏ ‏ها‏ ‏می‏ ‏یابد‏ . ‏این‏ ‏چشم‏ ‏تاثیر‏ ‏توده‏ ‏هایی‏ ‏را‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏اطراف‏ ‏آن‏ ‏می‏ ‏لولند‏ ‏دریافت‏ ‏می‏ ‏کند‏ .‏اگر‏ ‏این‏ ‏توده‏ ‏ها‏ ‏منتظم‏ ‏بوده‏ ‏با‏ ‏تغییرات‏ ‏ناشایست‏ ‏تباه‏ ‏نشده‏ ‏باشند‏ ‏،‏ ‏اگر‏ ‏کیفیت‏ ‏تجمع‏ ‏آنها‏ ‏بیانگر‏ ‏ضرباهنگی‏ (‏ریتم‏) ‏روشن‏ ‏و‏ ‏نه‏ ‏کپه‏ ‏ای‏ ‏نامنسجم‏ ‏باشد‏ ‏،‏ ‏اگر‏ ‏رابطه‏ ‏ی‏ ‏توده‏ ‏با‏ ‏فضا‏ ‏در‏ ‏نسبت‏ ‏صحیح‏
‏آن‏ ‏باشد‏ . ‏چشم‏ ‏احساس‏ ‏هایی‏ ‏هماهنگ‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏مغز‏ ‏مخابره‏ ‏می‏ ‏کند‏ ‏و‏ ‏ذهن‏ ‏از‏ ‏این‏ ‏احساسها‏ ‏رضایتی‏ ‏از‏ ‏مرتبه‏ ‏عالی‏ ‏کسب‏ ‏می‏ ‏کند‏ : ‏این‏ ‏معماری‏ ‏است .
‏چشم‏ ‏در‏ ‏یک‏ ‏محوطه‏ ‏ی‏ ‏وسیع‏ ‏داخلی‏ ‏،‏ ‏سطوح‏ ‏متعدد‏ ‏دیوارها‏ ‏و‏ ‏طاقها‏ ‏را‏ ‏نظاره‏ ‏می‏ ‏کند‏ ‏؛‏ ‏گنبدها‏ ‏فضای‏ ‏وسیع‏ ‏را‏ ‏تعین‏ ‏می‏ ‏کنند‏ ‏؛‏ ‏طاقها‏ ‏سطوح‏ ‏خودشان‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏نمایش‏ ‏می‏ ‏گذارند‏ ‏؛‏ ‏ستونها‏ ‏و‏ ‏دیوارها‏ ‏موافق‏ ‏با‏ ‏دلایلی‏ ‏قابل‏ ‏درک‏ ‏خودشان‏ ‏را‏ ‏تنظیم‏ ‏می‏ ‏کنند‏ . ‏کل‏ ‏ساخت‏ ‏از‏ ‏پایه‏ ‏اش‏ ‏بر‏ ‏می‏ ‏خیزد‏ ‏و‏ ‏مطابق‏ ‏با‏ ‏قاعده‏ ‏ای‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏نقشه‏ ‏بر‏ ‏زمین‏ ‏نوشته‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏تکمیل‏ ‏می‏ ‏شود‏ : ‏صورتهای‏ (‏فرمها‏) ‏عالی‏ ‏تنوع‏ ‏صورت‏ ‏،‏ ‏وحدت‏ ‏اصل‏ ‏هندسی‏ .‏نمایش‏ ‏عمیق‏ ‏هارمونی‏ : ‏این‏ ‏است‏ ‏معماری .
‏نقشه‏ ‏اساس‏ ‏کار‏ ‏است‏ .‏بدون‏ ‏نقشه‏ ‏نه‏ ‏عظمت‏ ‏هدف‏ ‏و‏ ‏بیان‏ ‏وجود‏ ‏دارد‏ ‏نه‏ ‏ضرباهنگ‏ (‏ریتم‏) ‏،‏ ‏نه‏ ‏توده‏ ‏،‏ ‏نه‏ ‏انسجام‏ . ‏بدون‏ ‏نقشه‏ ‏ما‏ ‏با‏ ‏حسی‏ ‏بسیار‏ ‏تحمل‏ ‏ناپذیر‏ ‏برای‏ ‏انسان‏ ‏،‏ ‏یعنی‏ ‏حس‏ ‏بی‏ ‏شکلی‏ ‏،‏ ‏فقر‏ ‏،‏ ‏بی‏ ‏نظمی‏ ‏و‏ ‏خود‏ ‏سری‏ ‏روبروایم .
‏نقشه‏ ‏فعالترین‏ ‏تخیل‏ ‏را‏ ‏می‏ ‏طلبد‏ ‏؛‏ ‏جدیترین‏ ‏انضباط‏ ‏را‏ ‏نیز‏ . ‏نقشه‏ ‏چیزی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏همه‏ ‏چیز‏ ‏را‏ ‏تعیین‏ ‏می‏ ‏کند‏ ‏؛‏ ‏دقیقه‏ ‏تعیین‏ ‏کننده‏ ‏است‏ .‏نقشه‏ ‏چیز‏ ‏زیبایی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏باید‏ ‏ترسیم‏ ‏شود‏ ‏،‏ ‏نظیر‏ ‏چهره‏ ‏مریم‏ ‏مقدس‏ ‏نیست‏ ‏،‏ ‏بلکه‏ ‏تجریدی‏ ‏ریاضت‏ ‏کشانه‏ ‏است‏ ‏؛‏ ‏چیزی‏ ‏بیش‏ ‏از‏ ‏جبری‏ ‏کردن‏ ‏و‏ ‏یک‏ ‏چیز‏ ‏خشک‏ ‏و‏ ‏خالی‏ ‏نیست‏. ‏با‏ ‏این‏ ‏حال‏ ‏کار‏ ‏ریاضی‏ ‏دان‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏عالی‏ ‏ترین‏ ‏فعالیتهای‏ ‏ذهن‏ ‏بشری‏ ‏باقی‏ ‏می‏ ‏ماند‏ .‏آرایش‏ ‏،‏ ‏ضرباهنگی‏ ‏قابل‏ ‏درک‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏بر‏ ‏هر‏ ‏انسان‏ ‏به‏ ‏شیوه‏ ‏ای‏ ‏واحد‏ ‏تاثیر‏ ‏می‏ ‏گذارد‏ . ‏نقشه‏ ‏در‏ ‏خودش‏ ‏حامل‏ ‏ضرباهنگی‏ ‏اولیه‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏قبل‏ ‏تعیین‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏؛‏ ‏کار‏ ‏در‏ ‏طول‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏ارتفاع‏ ‏به‏ ‏پیروی‏ ‏از‏ ‏دستورالعمل‏ ‏های‏ ‏نقشه‏ ‏تکامل‏ ‏می‏ ‏یابد،‏ ‏با‏ ‏طیفی‏ ‏لز‏ ‏نتایج‏ ‏بسیار‏ ‏ساده‏ ‏تا‏ ‏بسیار‏ ‏پیچیده‏ ‏که‏ ‏جملگی‏ ‏از‏ ‏قانونی‏ ‏واحد‏ ‏ناشی‏ ‏می‏ ‏شوند‏ .‏وحدتِ‏ ‏قانون‏ ‏،‏ ‏قانونِ‏ ‏یک‏ ‏نقشه‏ ‏خوب‏ ‏است‏ : ‏قانونی‏ ‏ساده‏ ‏که‏ ‏پذیرای‏ ‏تحریر‏ ‏های‏ ‏نامتناهی‏ ‏باشد .
‏ضرباهنگ‏ (‏ریتم‏) ‏حالت‏ ‏تعادلی‏ ‏که‏ ‏یا‏ ‏از‏ ‏تقارنهای‏ ‏ساده‏ ‏یا‏ ‏پیچیده‏ ‏،‏ ‏و‏ ‏یا‏ ‏از‏ ‏موازنه‏ ‏های‏ ‏ظریف‏ ‏و‏ ‏حساس‏ ‏ناشی‏ ‏می‏ ‏شود‏ .‏ریتم‏ ‏یک‏ ‏معادله‏ ‏است‏ ‏؛
‏برابر‏ ‏سازی‏ ( ‏تقارن،تکرار‏ / ‏مابد‏ ‏مصری‏ ‏و‏ ‏هندی‏ ) ‏؛
‏جبران‏ ‏سازی‏ ( ‏حرکت‏ ‏اجزای‏ ‏مخالف‏ / ‏آکروپولیس‏ ‏در‏ ‏آتن‏ ) ‏؛
‏تحریر‏ ( ‏گسترش‏ ‏یک‏ ‏ابداع‏ ‏تجسمی‏ ‏اولیه‏ / ‏ایاصوفیه‏ ) ‏؛
‏این‏ ‏همه‏ ‏واکنش‏ ‏که‏ ‏علیرغم‏ ‏وحدت‏ ‏هدفی‏ ‏که‏ ‏ریتم‏ ‏را‏ ‏ایجاد‏ ‏می‏ ‏کند‏ ‏عمدتا‏ ‏برای‏ ‏هر‏ ‏فرد‏ ‏تفاوت‏ ‏می‏ ‏کند‏ ‏،‏ ‏و‏ ‏جالت‏ ‏تعادل‏ . ‏بدین‏ ‏گونه‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏تنوع‏ ‏شگفت‏ ‏انگیز‏ ‏یافت‏ ‏شده‏ ‏در‏ ‏اعصار‏ ‏بزرگ‏ ‏می‏ ‏رسیم‏ ‏،‏ ‏تنوعی‏ ‏که‏ ‏محصول‏ ‏اصل‏ ‏معماری‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏بازی‏ ‏دکوراسیون .
‏نقشه‏ ‏جوهر‏ ‏احساس‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏خودش‏ ‏حمل‏ ‏می‏ ‏کند .
‏ما‏ ‏در‏ ‏دوره‏ ‏ای‏ ‏از‏ ‏بازسازی‏ ‏و‏ ‏تطبیق‏ ‏با‏ ‏شرایط‏ ‏اجتماعی‏ ‏و‏ ‏اقتصادی‏ ‏جدید‏ ‏زندگی‏ ‏می‏ ‏کنیم‏ .‏با‏ ‏عبور‏ ‏از‏ ‏این‏ ‏دماغه‏ ‏افق‏ ‏های‏ ‏جدید‏ ‏پیش‏ ‏روی‏ ‏ما‏ ‏خط‏ ‏بزرگ‏ ‏سنت‏ ‏را‏ ‏فقط‏ ‏از‏ ‏طریق‏ ‏تجدید‏ ‏نظر‏ ‏کامل‏ ‏در‏ ‏روشهای‏ ‏رایج‏ ‏و‏ ‏تثبیت‏ ‏شالوده‏ ‏ی‏ ‏جدید‏ ‏برای‏ ‏ساختمان‏ ‏که‏ ‏بر‏ ‏منطق‏ ‏استوار‏ ‏باشد‏ ‏باز‏ ‏خواهند‏ ‏یافت .
‏در‏ ‏معماری‏ ‏مبانی‏ ‏قدیمی‏ ‏ساختمان‏ ‏مرده‏ ‏اند‏ . ‏ما‏ ‏حقیقت‏ ‏معماری‏ ‏را‏ ‏دوباره‏ ‏کشف‏ ‏نخواهیم‏ ‏کرد‏ ‏مگر‏ ‏این‏ ‏که‏ ‏مبانی‏ ‏جدید‏ ‏شالوده‏ ‏ای‏ ‏منطقی‏ ‏را‏ ‏برای‏ ‏هرگونه‏ ‏ضهور‏ ‏معماری‏ ‏تثبیت‏ ‏کنند‏ . ‏دوره‏ ‏ای‏ ‏آغاز‏ ‏می‏ ‏شود‏ ‏که‏ ‏مشغله‏ ‏اش‏ ‏خلق‏ ‏این‏ ‏مبانی‏ ‏خواهد‏ ‏بود‏ .‏دوره‏ ‏ای‏ ‏از‏ ‏مسائل‏ ‏بزرگ‏ ‏،‏ ‏دوره‏ ‏ای‏ ‏از‏ ‏تحلیل‏ ‏،از‏ ‏تجربه‏ ‏،همچنین‏ ‏دوره‏ ‏ای‏ ‏از‏ ‏سردرگمی‏ ‏عظیم‏ ‏زیبایی‏ ‏شناسی‏ ‏جدید‏ ‏ساخته‏ ‏و‏ ‏پرداخته‏ ‏خواهد‏ ‏شد .
‏ما‏ ‏باید‏ ‏نقشه‏ ‏یعنی‏ ‏کلید‏ ‏این‏ ‏تحوا‏ ‏را‏ ‏مطالعه‏ ‏کنیم .
‏اصولی‏ ‏برای‏ ‏طراحی‏ (‏۱)
‏این‏ ‏دفعه‏ ‏با‏ ‏استفاده‏ ‏از‏ ‏نظریه‏ ‏های‏ ‏لوکوربوزیه‏ ‏و‏ ‏تذکراتی‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏معماران‏ ‏داده‏ ‏اصولی‏ ‏رو‏ ‏که‏ ‏برای‏ ‏طراحی‏ ‏لازمه‏ ‏بررسی‏ ‏می‏ ‏کنم .
‏اصولی‏ ‏برای‏ ‏طراحی :
‏توده :
‏چشمان‏ ‏ما‏ ‏ساخته‏ ‏شده‏ ‏اند‏ ‏تا‏ ‏ما‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏دیدن‏ ‏صورتها‏ (‏فرمها‏) ‏در‏ ‏روشنایی‏ ‏قادر‏ ‏سازند‏ .‏صوراولیه‏(‏اصلی‏) ‏صوری‏ ‏زیبا‏ ‏هستند‏ ‏زیرا‏ ‏به‏ ‏روشنی‏ ‏درک‏ ‏می‏ ‏شوند‏ .‏معماران‏ ‏امروز‏ ‏دیگر‏ ‏به‏ ‏چنین‏ ‏صور‏ ‏ساده‏ ‏ای‏ ‏دست‏ ‏نمی‏ ‏یابند‏ .‏مهندسان‏ ‏با‏ ‏کار‏ ‏از‏ ‏طریق‏ ‏محاسبه‏ ‏صور‏ ‏هندسی‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏کار‏ ‏می‏ ‏گیرند‏ ‏و‏ ‏چشمان‏ ‏ما‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏هندسه‏ ‏شان‏ ‏و‏ ‏فهم‏ ‏ما‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏ریاضیاتشان‏ ‏ارضا‏ ‏می‏ ‏کنند‏ ‏؛‏ ‏کار‏ ‏آن‏ ‏ها‏ ‏در‏ ‏خط‏ ‏مستقیم‏ ‏هنر‏ ‏خوب‏ ‏است‏ .‏اما‏ ‏آنچه‏ ‏در‏ ‏طراحی‏ ‏توده‏ ‏مهم‏ ‏است‏ ‏فرم‏ ‏به‏ ‏مثابه‏ ‏عملکردی‏ ‏شاخص‏ ‏است.
“‏از‏ ‏زیر‏ ‏بار‏ ‏مسئولیت‏ ‏شانه‏ ‏خالی‏ ‏نکن‏ ‏،خودت‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏فرم‏ ‏درگیر‏ ‏کن‏.‏در‏ ‏فرم‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏تو‏ ‏انسان‏ ‏را‏ ‏باز‏ ‏خواهی‏ ‏یافت‏.” ‏لوئیجی‏ ‏اسنوزی
‏فرم‏ ‏تظاهر‏ ‏حسی‏ ‏و‏ ‏واضح‏ ‏یک‏ ‏شیئی‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏این‏ ‏بیانی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏معرض‏ ‏قضاوت‏ ‏قرار‏ ‏می‏ ‏دهد‏.‏وطراحی‏ ‏باید‏ ‏در‏ ‏راستای‏ ‏فرم‏ ‏که‏ ‏طبیعت‏ ‏موضوع‏ ‏است‏ ‏حرکت‏ ‏کند‏.‏وقتی‏ ‏که‏ ‏اولین‏ ‏بار‏ ‏یک‏ ‏طراح‏ ‏به‏ ‏یه‏ ‏موضوع‏ ‏برای‏ ‏طراحی‏ ‏بر‏ ‏می‏ ‏خورد،اثرات‏ ‏و‏ ‏احساساتی‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏مورد‏ ‏موضوع‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏می‏ ‏آید‏ ‏زمینه‏ ‏فکری‏ ‏اولین‏ ‏خطوطی‏ ‏که‏ ‏میکشد‏ ‏و‏ ‏ایده‏ ‏اصلی‏ ‏فرمهای‏‌‏ ‏معمار‏ ‏و‏ ‏طراح‏ ‏را‏ ‏تعیین‏ ‏می‏ ‏کند‏ .‏اما‏ ‏چه‏ ‏نکات‏ ‏دیگری‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏طراحی‏ ‏از‏ ‏لحاظ‏ ‏فرمی‏ ‏باید‏ ‏در‏ ‏نظر‏ ‏گرفت . . .
‏ابعاد‏ ‏،تشکیل‏ ‏شدند‏ ‏از‏ ‏نقطه‏ ‏،‏ ‏خط‏ ‏،‏ ‏صفحات‏ ‏و‏ ‏احجام‏ .‏اما‏ ‏متاسفانه‏ ‏در‏ ‏بیشتر‏ ‏طراحی‏ ‏هایی‏ ‏که‏ ‏من‏ ‏می‏ ‏بینم‏ ‏رابطه‏ ‏معقولی‏ ‏میان‏ ‏این‏ ‏عناصر‏ ‏بوجود‏ ‏نیامده .
‏سطح :
‏توده‏ ‏در‏ ‏سطح‏ ‏خاص‏ ‏خودمحصور‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏،‏ ‏سطحی‏ ‏که‏ ‏مطابق‏ ‏با‏ ‏خطوط‏ ‏هدایت‏ ‏کننده‏ ‏و‏ ‏زاینده‏ ‏ی‏ ‏توده‏ ‏تقسیم‏ ‏می‏ ‏شود‏ ‏؛
‏معماران‏ ‏امروز‏ ‏از‏ ‏عناصر‏ ‏هندسی‏ ‏تشکیل‏ ‏دهنده‏ ‏ی‏ ‏سطوح‏ ‏می‏ ‏ترسند‏ .‏مسایل‏ ‏بزرگ‏ ‏ساختمان‏ ‏سازی‏ ‏باید‏ ‏رها‏ ‏حلی‏ ‏هندسی‏ ‏داشته‏ ‏باشند‏ .‏مهندسان‏ ‏در‏ ‏اجبار‏ ‏به‏ ‏کار‏ ‏در‏ ‏هماهنگی‏ ‏با‏ ‏نیازهای‏ ‏اکیدِ‏ ‏شرایطِ‏ ‏دقیقا‏ ‏معین‏ ‏از‏ ‏خطوط‏ ‏زاینده‏ ‏و‏ ‏آشکار‏ ‏برای‏ ‏صورت‏ ‏ها‏ (‏فرمها‏) ‏استفاده‏ ‏می‏ ‏کنند‏ .‏آن‏ ‏واقعیت‏ ‏های‏ ‏تجسمی‏ (‏پلاستیک‏)‏شفاف‏ ‏و‏ ‏متحرکی‏ ‏خلق‏ ‏می‏ ‏کنند.
‏نقشه :
‏نقشه‏ ‏زاینده‏ ‏است .
‏بدون‏ ‏یک‏ ‏نقشه‏ ‏شما‏ ‏گرفتار‏ ‏بی‏ ‏نظمی‏ ‏و‏ ‏خودسری‏ ‏هستید‏ .‏مسائل‏ ‏بزرگ‏ ‏فردا‏ ‏،‏ ‏که‏ ‏ضرورت‏ ‏های‏ ‏جمعی‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏تحمیل‏ ‏می‏ ‏کند،مسئله‏ “‏نقشه‏” ‏را‏ ‏در‏ ‏شکل‏ ‏جدیدی‏ ‏مطرح‏ ‏می‏ ‏کند‏ .‏زندگی‏ ‏مدرن‏ ‏خواستار‏ ‏و‏ ‏منتظر‏ ‏نوع‏ ‏جدیدی‏ ‏از‏ ‏نقشه‏ ‏،‏ ‏هم‏ ‏برای‏ ‏خانه‏ ‏و‏ ‏هم‏ ‏برای‏ ‏شهر‏ ‏است .
‏خطوط‏ ‏تنظیم‏ ‏کننده :
‏عنصری‏ ‏اجتناب‏ ‏ناپذیر‏ ‏در‏ ‏معماری .
‏ضرورتی‏ ‏برای‏ ‏نظم‏ ‏،‏ ‏خط‏ ‏تنظیم‏ ‏کننده‏ ‏تضمینی‏ ‏است‏ ‏دز‏ ‏مقابل‏ ‏خودسری‏ . ‏این‏ ‏موجب‏ ‏رضایت‏ ‏فهم‏ ‏می‏ ‏شود‏ .‏خط‏ ‏تنظیم‏ ‏کننده‏ ‏،‏ ‏وسیله‏ ‏ای‏ ‏است‏ ‏برای‏ ‏هدفی‏ ‏؛‏ ‏یک‏ ‏نسخه‏ ‏و‏ ‏دستورالعمل‏ ‏نیست‏ .‏انتخاب‏ ‏آن‏ ‏و‏ ‏نحوه‏ ‏های‏ ‏بیان‏ ‏آن‏ ‏جزو‏ ‏تجزیه‏ ‏ناپذیری‏ ‏از‏ ‏آفرینش‏ ‏معماری‏ ‏به‏ ‏شمار‏ ‏می‏ ‏روند
‏ریشه‏ ‏های‏ ‏معماری‏ ‏مدرن‏ (‏۳)
‏مکان‏ ‏جدید
‏تأمین‏ ‏سکونتگاه‏ ‏جدید‏ ‏برای‏ ‏بشر،‏ ‏چیزی‏ ‏فراتر‏ ‏از‏ ‏برپایی‏ ‏خانه‏‌‏های‏ ‏مدرن‏ ‏است‏. ‏انسان‏ ‏تنها‏ ‏در‏ ‏خانه‏‌‏اش‏ «‏سکنی‏ ‏نمی‏ ‏گزیند‏»‏؛‏ ‏او‏ ‏در‏ ‏کنار‏ ‏همشهری‏‌‏هایش‏ ‏در‏ ‏مؤسسات‏ ‏عمومی‏ ‏و‏ ‏فضاهای‏ ‏شهری‏ ‏نیز‏ ‏زندگی‏ ‏می‏‌‏کند‏. ‏از‏ ‏این‏ ‏رو‏ ‏برای‏ ‏تجربه‏ ‏تعلق‏ ‏و‏ ‏مشارکت،‏ ‏شناسایی‏ ‏وسیع‏ ‏و‏ ‏گسترده‏ ‏امری‏ ‏ضروری‏ ‏است‏. ‏هدف‏ ‏از‏ ‏این‏ ‏شناسایی‏ ‏ویژگی‏ ‏مکان‏ ‏است،‏ ‏که‏ ‏با‏ ‏ساختارهای‏ ‏طبیعی‏ ‏و‏ ‏همچنین‏ ‏مصنوعی‏ ‏تعیین‏ ‏می‏‌‏شود‏. ‏بنابراین‏ ‏هدف‏ ‏غایی‏ ‏معماری،‏ ‏خلق‏ ‏و‏ ‏محافظت‏ ‏از‏ ‏مکان‏ ‏است‏. ‏بگذارید‏ ‏تکرار‏ ‏کنم‏ ‏که‏ ‏مکان‏ ‏می‏‌‏تواند‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏سنتز‏ ‏سازماندی‏ ‏فضایی‏ ‏درک‏ ‏شود‏ ‏و‏ ‏فرم‏ ‏ساخته‏ ‏شده‏ (‏به‏ ‏طور‏ ‏قیاسی،‏ ‏سکونتگاه،‏ ‏سنتز‏ ‏تشخیص‏ ‏موقعیت‏ ‏و‏ ‏شناسایی‏ ‏است‏)‏،‏ ‏و‏ ‏معنای‏ ‏آن‏ ‏با‏ ‏زبان‏ ‏معماری‏ ‏یا‏ ‏سنت‏ ‏نشان‏ ‏داده‏ ‏می‏‌‏شود‏. ‏همچنین‏ ‏می‏‌‏توان‏ ‏اضافه‏ ‏کرد‏ ‏که‏ ‏معماری‏ ‏تنها‏ ‏مسئله‏ ‏چگونه‏ ‏و‏ ‏چه‏ ‏نیست،‏ ‏بلکه‏ ‏مسئله‏ ‏کجا‏ ‏نیز‏ ‏هست.
‏بنابراین،‏ ‏مسئله‏ ‏نهایی‏ ‏ما‏ ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏معماری‏ ‏در‏ ‏خلق‏ ‏مکان‏‌‏های‏ ‏رضایت‏‌‏بخش‏ ‏برای‏ ‏شیوه‏ ‏جدید‏ ‏زندگی‏ ‏موفق‏ ‏بوده‏ ‏است‏. ‏با‏ ‏وجود‏ ‏این‏ ‏،‏ ‏مکان‏ ‏مدرن‏ ‏مکانی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏هویت‏ ‏خاص‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏دارد‏. ‏البته‏ ‏در‏ ‏عین‏ ‏حال،‏ ‏مکان‏ ‏باید‏ ‏دارای‏ ‏نوعی‏ ‏آشکارگی‏ ‏یا‏ ‏فراخی‏ ‏واقعی‏ ‏باشد‏ ‏که‏ ‏حضور‏ ‏همزمان‏ «‏مکانهای‏ ‏بیشمار‏»‏ ‏را‏ ‏نشان‏ ‏دهد‏. ‏گفتیم‏ ‏که‏ ‏برخی‏ ‏از‏ ‏ابزارهای‏ ‏لازم‏ ‏برای‏ ‏حل‏ ‏این‏ ‏مسئله‏ ‏،‏ ‏یعنی‏ ‏تصور‏ ‏جدید‏ ‏از‏ ‏فضا‏ ‏و‏ ‏فرم،‏ ‏قوام‏ ‏گرفته‏ ‏بودند‏. ‏همچنین‏ ‏خاطر‏ ‏نشان‏ ‏کردیم‏ ‏که‏ ‏این‏ ‏ابزارها‏ ‏برای‏ ‏حل‏ ‏آن‏ ‏وظایف‏ ‏ساختمان‏ ‏که‏ ‏مکان‏ ‏مصنوعی‏ ‏تعیین‏ ‏می‏‌‏کرد،‏ ‏مورد‏ ‏استفاده‏ ‏قرار‏ ‏گرفتند‏. ‏دست‏ ‏آخر‏ ‏این