دانلود تحقیق مدیتیشن
تحقیق مدیتیشن
مدیتیشن حالتی از توجه متمرکز روی بعضی از موضوع‌های فکری یا آگاهی را توضیح می‌دهد. آن معمولاً تغییر توجه درونی ذهن به خودش را در برمی‌گیرد. مدیتیشن اغلب به عنوان جزئی از مذاهب شرقی شناخته شده است. جایی که آن برای بیشتر از ۵۰۰۰ سال تمرین می‌شده. آن هم‌چنین مسیر اصلی برای فرهنگ غربی شده است. مدیتیشن یک تنوع وسیعی از تمرین‌های روحی را در بر می‌گیرد که تأکید به فعالیت‌های ذهنی یا بی‌حرکتی دارد. آن می‌تواند حتی برای پرورش فردی یا تمرکز ذهن روی خدا یا نشانه‌های خداوندی استفاده شود.
طبق عقیده Tort در (۱۹۶۹) فرآیند مدیتیشن یک فرآیند القاء از خود بی‌خود شدن است.
نگاه اجمالی
مدیتیشن Zen Buddhist یا ZaZen لغت مدیتیشن از لاتین meditation می‌آید که به طور کلی هر نوع تمرین فیزیکی یا عقلانی را نشان می‌دهد که بعدها به معنی بسیار جزئی‌تری به نام اندیشه توسعه یافت.
به طور کلی استفاده از کلمه مدیتیشن در سنت مسیحیان غربی به یک تمرین فعال از انعکاس روی بعضی موضوع‌های خاص مثل تفکر به عذاب مسیح اشاره دارد.
به طور مشابه در فلسفه‌ی غربی (برای مثال تفکرات Descarter روی اولین فلسفه) شخصی مجموعه‌ای از ۶ تمرین ذهنی را یافت که به طور منظم حقیقت اشیاء خارجی را تجزیه و تحلیل می‌کرد.
مدیتیشن در معنی مدرن و پیشرفته به مدیتیشن yogic اشاره دارد که اصل آن از هند است. در اواخر قرن ۱۹، عارفان لغت مدیتیشن را که اشاره دارد به تمرین‌های ممتد و مختلف روحی از Hinduism و Buddhism و دیگر مذاهب شرقی پذیرفتند.
بنابراین لغت انگلیسی مدیتیشن مختصراً با یک جمله یا مفهوم ترجمه نمی‌شود و می‌تواند به کلمات دیگری مانند Sonskrit، dhyana، Samadhi و bharana ترجمه شود. مدیتیشن معمولاً به عنوان یک یا چندین عبارت زیر تعریف می‌شود:
• حالتی از تمرکز همراه با آرامش روی واقعیت لحظه حاضر
• حالتی است که زمانی که ذهن مسئله‌ای را حل نمی‌کند و خالی از هر نوع افکار است تجربه می‌شود.
• تمرکز در حالتی که توجه رها شده از هرگونه بی‌قراری و روی خداوند متمرکز شده است.
• تمرکز ذهن روی یک موضوع (مانند شمشال مذهبی یا نفس کشیدن فردی یا یک mantra
• یک ذهن با سرچشمه خدایی و درخواست کردن راهنمایی از یک قدرت برتر
• استنتاج تجزیه و تحلیل از تعلیمات مذهبی (مانند ناپایداری برای Buddhists)
مدیتیشن ممکن است برای اهداف مذهبی باشد اما حتی تا قبل از اینکه به غرب آورده شود آن برای زمینه‌های دنیوی مانند هنرهای جسمانی و مادی استفاده می‌شده.
