دانلود تحقیق سیاست در اسلام
تحقیق سیاست در اسلام
مقدمه:
از نظر شواهد و مدارک مسلم تاریخی قبل از ظهور اسلام ، در حجاز
حکومت و دولتی وجود نداشت ، و نظم سیاسیِ خاصی بر زندگیِ اعراب بدوی حاکم
نبود.[۱] پس از ظهور اسلام در مکّه، و هجرت پیامبر اکرم (ص) به مدینه، آن
حضرت برای اولین بار ساکنان آن دیار را تحت فرمان یک دولت مرکزی در آورد و
نظام قبیلگی حاکم بر آنان را به نظم سیاسی و اجتماعی نوینی مبدل ساخت و
علاوه بر آموزش و تربیت، شخصاً سرپرستی و رهبریِ جامعه اسلامی را به عهده
گرفت و به اداره نظام اجتماعیِ مسلمین در بخش های مختلف قضایی، فرهنگی،
سیاسی، نظامی و اقتصادی پرداخت.[۲] این مسئله، از نظر آیات قرآن و شواهد
تاریخی، چندان واضح و آشکار است که حتی شرق شناسان غیرمسلمان نیز بدان
تصریح کرده اند. دانشمند ایتالیایی،’ فل لینو’ در این باره می گوید: «حضرت
محمد (ص ) در یک زمان، دین و دولت را پایه گذاری کرد و گستره این دو، در
دوران زندگی اش، هم سان بود. »[۳] و به عقیده ‘ستروتمان’: « اسلام پدیده ای
دینی و سیاسی است ؛ زیرا بنیان گذار آن، علاوه بر نبوت، حکومت را نیز
دردست داشت و به شیوه حکومت داری کاملاً آگاه بود.»[۴]
اما با وجود این
در سده اخیر برخی نویسندگان[۵] تحت تاثیر آموزه های سکولاریسم و جدایی دین
از سیاست ، الهی بودن حکومت پیامبر گرامی اسلام (ص) را مورد تشکیک قرار
داده و با بشری دانستن آن ، ادعا نمودند که پیامبر اکرم (ص) شان ولایت و
زعامت سیاسی را نداشته و از سوی خداوند مامور به تشکیل حکومت نبوده است.
بنابراین اگر آن حضرت در زمان خویش اقدام به تشکیل حکومت نمود، بنابر نیاز
جامعه بود، نه تکلیفی الهی و دینی؟!
در پاسخ به این شبهه لازم است تا منطق قرآن درباره نقش پیامبر اکرم(ص) در دولت اسلامی را مورد بررسی و تحلیل قرار بگیرد:
از نظر شواهد و مدارک مسلم تاریخی قبل از ظهور اسلام ، در حجاز
حکومت و دولتی وجود نداشت ، و نظم سیاسیِ خاصی بر زندگیِ اعراب بدوی حاکم
نبود.[۱] پس از ظهور اسلام در مکّه، و هجرت پیامبر اکرم (ص) به مدینه، آن
حضرت برای اولین بار ساکنان آن دیار را تحت فرمان یک دولت مرکزی در آورد و
نظام قبیلگی حاکم بر آنان را به نظم سیاسی و اجتماعی نوینی مبدل ساخت و
علاوه بر آموزش و تربیت، شخصاً سرپرستی و رهبریِ جامعه اسلامی را به عهده
گرفت و به اداره نظام اجتماعیِ مسلمین در بخش های مختلف قضایی، فرهنگی،
سیاسی، نظامی و اقتصادی پرداخت.[۲] این مسئله، از نظر آیات قرآن و شواهد
تاریخی، چندان واضح و آشکار است که حتی شرق شناسان غیرمسلمان نیز بدان
تصریح کرده اند. دانشمند ایتالیایی،’ فل لینو’ در این باره می گوید: «حضرت
محمد (ص ) در یک زمان، دین و دولت را پایه گذاری کرد و گستره این دو، در
دوران زندگی اش، هم سان بود. »[۳] و به عقیده ‘ستروتمان’: « اسلام پدیده ای
دینی و سیاسی است ؛ زیرا بنیان گذار آن، علاوه بر نبوت، حکومت را نیز
دردست داشت و به شیوه حکومت داری کاملاً آگاه بود.»[۴]
اما با وجود این
در سده اخیر برخی نویسندگان[۵] تحت تاثیر آموزه های سکولاریسم و جدایی دین
از سیاست ، الهی بودن حکومت پیامبر گرامی اسلام (ص) را مورد تشکیک قرار
داده و با بشری دانستن آن ، ادعا نمودند که پیامبر اکرم (ص) شان ولایت و
زعامت سیاسی را نداشته و از سوی خداوند مامور به تشکیل حکومت نبوده است.
بنابراین اگر آن حضرت در زمان خویش اقدام به تشکیل حکومت نمود، بنابر نیاز
جامعه بود، نه تکلیفی الهی و دینی؟!
در پاسخ به این شبهه لازم است تا منطق قرآن درباره نقش پیامبر اکرم(ص) در دولت اسلامی را مورد بررسی و تحلیل قرار بگیرد:
