دانلود تحقیق انقلاب کبیر فرانسه
تحقیق انقلاب کبیر فرانسه
دانلود تحقیق با موضوع انقلاب کبیر فرانسه،
در قالب word و در ۲۱ صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
در سال ۱۷۸۹ میلادی، در فرانسه، انقلابی روی داد که معروف به “انقلاب کبیر
فرانسه” شده است. این انقلاب را فراماسونرها و طرفداران ایده‌های بورژوازی
رهبری کردند و در متن “پروتکل‌های صهیونیزم جهانی” آمده است که: «ما این
انقلاب را “انقلاب کبیر” نامیدیم».
فرانسه” شده است. این انقلاب را فراماسونرها و طرفداران ایده‌های بورژوازی
رهبری کردند و در متن “پروتکل‌های صهیونیزم جهانی” آمده است که: «ما این
انقلاب را “انقلاب کبیر” نامیدیم».
انقلاب فرانسه یک انقلاب لیبرال –
بورژوایی بود. قبل از وقوع انقلاب و در زمان سلطنت لویی شانزدهم، فرانسه
دارای یک مجلس طبقاتی بود و اشرافیت فئودال از مزایای ویژه‌ای برخوردار
بودند که نمایندگان بازرگانان و سرمایه‌داران و صاحبان صنایع فاقد آن
امتیازها بودند. در جریان انقلاب فرانسه، رهبری با سرمایه‌داران و
بازرگانانی بود که ایده‌های بورژوایی و عصر روشن‌گری را در سر داشتند و تحت
شعار “برابری” خواهان حقوق برابر با اشراف و لغو امتیازات ویژه فئودالی
بودند.
بورژوازی، ذیل شعار “آزادی”، محدود شدنِ قدرت سلطنت و گسترش نفوذ
زرسالارانِ صاحب سرمایه (بازرگانان، رباخواران، صاحبان صنایع) را طلب
می‌کرد و توده‌های مردم که اکثراً از دهقانان فقیر و پیشه‌ورزان خرده‌پا و
گروه کم‌جمعیت کارگران صنایع تشکیل می‌شد، در آرزوی لغو مالیات‌های فئودالی
و عشریه‌های اجباری به کلیسا بودند. توده‌ها تحت هدایت افرادی مثل
“میرابو”، “مارا”، “دانتون”، “ربسپیر” و تأثیرپذیری از ایده‌های فیلسوفان
عصر روشن‌گری به ویژه افرادی مثل “ولتر” و “روسو” علیه سلطنت مطلقه لویی
شانزدهم طغیان کردند و در ۱۴ فوریه ۱۷۸۹ “زندان باستیل” را که نماد استبداد
خاندان “بوربون” بود، ویران ساختند.
بورژوایی بود. قبل از وقوع انقلاب و در زمان سلطنت لویی شانزدهم، فرانسه
دارای یک مجلس طبقاتی بود و اشرافیت فئودال از مزایای ویژه‌ای برخوردار
بودند که نمایندگان بازرگانان و سرمایه‌داران و صاحبان صنایع فاقد آن
امتیازها بودند. در جریان انقلاب فرانسه، رهبری با سرمایه‌داران و
بازرگانانی بود که ایده‌های بورژوایی و عصر روشن‌گری را در سر داشتند و تحت
شعار “برابری” خواهان حقوق برابر با اشراف و لغو امتیازات ویژه فئودالی
بودند.
بورژوازی، ذیل شعار “آزادی”، محدود شدنِ قدرت سلطنت و گسترش نفوذ
زرسالارانِ صاحب سرمایه (بازرگانان، رباخواران، صاحبان صنایع) را طلب
می‌کرد و توده‌های مردم که اکثراً از دهقانان فقیر و پیشه‌ورزان خرده‌پا و
گروه کم‌جمعیت کارگران صنایع تشکیل می‌شد، در آرزوی لغو مالیات‌های فئودالی
و عشریه‌های اجباری به کلیسا بودند. توده‌ها تحت هدایت افرادی مثل
“میرابو”، “مارا”، “دانتون”، “ربسپیر” و تأثیرپذیری از ایده‌های فیلسوفان
عصر روشن‌گری به ویژه افرادی مثل “ولتر” و “روسو” علیه سلطنت مطلقه لویی
شانزدهم طغیان کردند و در ۱۴ فوریه ۱۷۸۹ “زندان باستیل” را که نماد استبداد
خاندان “بوربون” بود، ویران ساختند.
