بررسی فراوانی آنتی بادیهای IgG وIgM بر علیه سیتومگالوویروس در کیسه های خون
بررسی فراوانی آنتی بادیهای IgG وIgM بر علیه سیتومگالوویروس در کیسه های خون
| دسته بندی | علوم آزمایشگاهی |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | ۵۰۰ کیلو بایت |
| تعداد صفحات | ۸۰ |
دریافت فایل
فهرست مطالب
عنوان صفحه
فهرست نمودارها ط
فهرست جداول ی
چکیده ک
فصل اوّل: کلیات تحقیق
۱-۱ بیان مسئله و مقدمه ۲
۱-۲ اهمیت و ضرورت انجام تحقیق ۴
۱-۳ اهداف تحقیق ۵
۱-۴ سؤالات تحقیق ۵
۱-۵ فرضیههای تحقیق ۵
۱-۶ تعاریف و اصطلاحات ۶
۱-۷ متغییرهای تحقیق ۷
فصل دوم: مبانی تحقیق و مروری بر تحقیقات انجام شده
۲-۱ تاریخچه ۹
۲-۲ خصوصیات سیتومگالوویروس (CMV) 10
۲-۲-۱ مورفولوژی ۱۰
۲-۲-۲ چرخه زندگی ۱۰
۲-۲-۳ اپیدمیولوژی ۱۱
۲-۲-۴ انتقال ۱۲
۲-۲-۵ بیماریزایی ۱۳
۲-۲-۶ تشخیص (سرولوژی) ۱۳
۲-۲-۷ پیشگیری ۱۵
۲-۳ بررسی پژوهشهای انجام شده ۱۶
۲-۳-۱ برخی پژوهش های انجام شده در ایران ۱۶
۲-۳-۲ برخی پژوهش های انجام شده در خارج از ایران ۲۰
فصل سوم: مواد و روشها
۳-۱ لیست مواد و تجهیزات مورد استفاده ۲۴
۳-۲ محل پژوهش ۲۴
۳-۳ جامعه مورد مطالعه ۲۴
۳-۴ نوع مطالعه ۲۵
۳-۵ روش نمونه گیری و حجم نمونه ۲۵
۳-۶ ابزار پژوهش ۲۵
۳-۷ مواد و آزمایش ها ۲۵
۳-۷-۱ تهیه نمونه سرم ۲۵
۳-۷-۲ روش آزمایش ۲۶
۳-۷-۳ مراحل الایزا ELISA 27
۳-۷-۴ فاز جامد ۲۷
۳-۷-۵ پوشش دهی ۲۷
۳-۸ روش تجزیه و تحلیل دادهها ۳۱
فصل چهارم: نتایج
۴-۱ نتایج توزیع فراوانی آنتی بادی IgG ضدسیتومگالوویروس بر حسب جنسیت اهداکنندگان خون شهرستان بم ۳۳
۴-۲ نتایج توزیع فراوانی آنتی بادی IgM ضدسیتومگالوویروس بر حسب جنسیت اهداکنندگان خون شهرستان بم ۳۵
۴-۳ نتایج فراوانی آنتی بادی IgG ضدسیتومگالوویروس بر حسب سن اهداکنندگان خون شهرستان بم ۳۸
۴-۴ نتایج توزیع فراوانی آنتی بادی IgM ضد سیتو مگالوویروس بر حسب سن اهداکنندگان خون شهرستان بم ۴۱
۴-۵ نتایج توزیع فراوانی آنتی بادی IgG ضد سیتومگالو ویروس بر حسب گروه خونی اهداکنندگان خون شهرستان بم ۴۴
۴-۶ نتایج توزیع فراوانی آنتی بادی IgM ضد سیتومگالوویروس بر حسب گروه خونی اهداکنندگان خون شهرستان بم ۴۶
فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری
۵-۱ بحث ۴۹
۵-۲ نتیجه گیری ۵۱
۵-۳ پیشنهادات ۵۲
منابع
فهرست منابع فارسی ۵۴
فهرست منابع انگلیسی ۵۵
فصل اوّل
کلیات تحقیق
۱-۱ بیان مسئله و مقدمه
ویروس سیتومگال انسانی (HCMV) یک ویروس است که در سراسر جهان مشاهده و تخمین زده میشود که ۵۰ -۱۰۰ درصد از جمعیت جهان با این ویروس آلوده شده اند (Mocarsk 2007; Ohlin et al. ۲۰۱۵). انتقال بیماری از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم صورت میگیرد. این عفونت بومی است و در تمام طول سال اتفاق افتاده و شیوع فصلی در مورد آن مطرح نیست. عفونت سیتومگالوویروس در اغلب کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه در سنین کودکی بهوجود میآید و تقریباً ۸۰ -۴۰ درصد افراد قبل از بلوغ با این عفونت مواجه میشوند (Almeid et al. ۲۰۰۱). ممکن است سیتومگالوویروس باعث بروز منونوکلئوز، تب هپاتیت و خستگی شود که این امر نادر است و عمدتا باعث عفونت دستگاه تنفسی فوقانی خفیف گردیده یا در بدن میزبان آلوده بدون علامت باقی میماند. پس از یک عفونت اولیه سیتومگالوویروس فعال میگردد (Ohlin and Naucler_soderberg 2015). این ویروس توسط سیستم ایمنی بدن میزبان حذف نمی شود. مانند دیگر اعضای خانواده هرپس ویروس، در سلولهای بدن باقی میماند و فعال بدون علامت در طول زندگی رخ میدهد (Sinclair and Sissons 2006).
مخزن اصلی انتشار عفونت در بین بیماران بستری خون و فرآوردههای آن و پیوند ارگان میباشد. قبل از اینکه بررسی عفونت در کیسههای خون صورت بگیرد احتمال عفونت از طریق ترانسفور زیون ۲/۵% به ازای هر واحد خون کامل بود که اکثر این عفونتها از طریق لکوسیتهای آلوده موجود در خون صورت میگرفت در حال حاضر با بررسی وضعیت سرولوژیک دهنده و گیرنده عضو و کاهش لکوسیتهای آلوده موجود در خون و فرآوردههای خونی انسیدانس این عفونت از طریق ترانسفور زیون کاهش پیدا کرده است (شریفی مورد و همکاران، ۱۳۸۰).
با توجه به اینکه این ویروس میتواند از طریق خون و فرآوردههای آن پیوند مغز استخوان و بافتههای توپر منتقل شود (Bowden et al. ۱۹۹۵؛ امینی کافی آباد و همکاران، ۱۳۸۸). بنابراین استفاده از واحدهای خون Ab_CMV منفی یا واحدهایی که تعداد لکوسیت آن با استفاده از فیلتر کاهش یافته جهت جلوگیری از انتقال عفونت در گیرندگان خون به کار گرفته شده است (Dewitee et al. ۱۹۹۰؛ امینی کافی آباد و همکاران، ۱۳۸۸). درگیر شدن با سیتومگالوویروس در افراد دارای نقص سیستم ایمنی مادرزادی و اکتسابی مانند بیماران تحت شیمی درمانی، مصرف کنندگان داروهای مهارکننده ایمنی و دریافتکنندگان پیوندهای آلوگرافت چه بیماری اولیه و چه فعال شدن مجدد ویروس میتواند با پیامدهای کاملاً متفاوتی همچون: ترومبوسیتوپنی، آنمی همولیتیک، پنومونی، کولیت، هپاتیت، مننگوانسفالیت و حتی مرگ همراه باشد (Greer et al. ۲۰۰۴).
مطالعات زیادی در سالهای اخیر در مورد سیتومگالوویروس انتقال یافته از طریق خون انجام گرفته است. Kothari و همکاران (۲۰۰۷) خطر شیوع بالای سیتومگالوویروس ناشی از تعویض خون در کودکان کم وزن مشاهده و خاطر نشان کردند هر چند این عفونت بلافاصله علائم بالینی از خود بروز نمیدهد. Roback و همکارانش (۲۰۰۷) طی مطالعهای اعلام کردند که سیتومگالوویروس یکی از مشکلات شایع خون بوده و حتی ممکن است در کسانی که از لحاظ ایمنی ناقص یا نابالغ باشند منجر به مرگ و میر شود.
با توجه به اهمیت موضوع و مشکلات ناشی از ویروس سیتومگالوویروس در بیمارستانها، تحقیق حاضر بر آن است تا با استفاده از روش الایزا فراوانی آنتی بادیهای (IgM و IgG) بر علیه سیتومگالوویروس را در کیسههای خون مورد استفاده در بیمارستان را تعیین نماید و به این سؤال پاسخ دهد که میزان فراوانی آنتی بادی بر علیه سیتومگالوویروس کیسههای خون مورد استفاده در بیمارستان پاستور شهرستان بم چقدر است؟
۱-۲ اهمیت و ضرورت انجام تحقیق
تقاضا برای خون سالم عاری از سیتومگالوویروس برای اعمالی مانند پیوند به تازگی افزایش یافته است و در این زمان پزشکان سعی میکنند برای حفظ وضعیت سرم منفی بیماران بالقوه در خطر است. از این رو لازم است که اجزای خون منفی سیتومگالوویروس ساخته شده در دسترس برای این بیماران در معرض خطر به منظور جلوگیری از انتقال این ویروس به افراد مستعد قرار گیرد (Das et al. ۲۰۱۴). از طرفی آلودگی به این ویروس، به موضوعی نگرانکننده برای گیرندگان انتقال خون بهویژه در موارد انتقال به نوزادان و بیماران با ضعف ایمنی تبدیل شده است. انتقال این ویروس از راههای مختلفی چون تزریق، تماس مخاطی، بزاق، ادرار، شیر، ترشحات واژن و مایع منی صورت میگیرد. انتقال از طریق خون و فرآوردههای خونی یکی از مهمترین راههای آلودگی به ویروس به شمار میآید (Adjel et al. ۲۰۰۶)، که با مخفی شدن آن در لکوسیتها و آلودگیهای ناشی از سلولهای خون و اجزای پلاکتی در شرایط تحت بالینی و در افراد با ضعف ایمنی صورت میگیرد (غفاریان کبلو، ۱۳۹۳).
پیشگیری بر علیه سیتومگالوویروس در بیماران پیوند عضو خطر بیماری در حال پیشرفته حاد و مزمن را کاهش میدهد، افزایش بقای گرافت و دیگر عوارض عفونی و برخی از سرطانها را کاهش میدهد (Kalil et al. ۲۰۰۳; Valantine and Potens 2007). افزایش کنترل ایمنی از سیتومگالوویروس نیز با کاهش خطر رد در بیماران پیوند قلب همراه است (Tu et al. ۲۰۰۶). علاوه بر این اگرچه اعتقاد بر این است که سیتومگالوویروس در جمعیت سالم بیضرر میباشد، افزایش شواهد حاکی از آن است که به عواقب طولانی مدت کاهش سیستم ایمنی بدن و افزایش مرگ و میر کلی منجر میگردد (Aiello and simanek 2012).
…
