اصول تفسیر عکس‌های هوایی ۳۴ ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۴۹ صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏اصول تفسیر عکس‏‌‏های هوایی
‏منظور از تفسیر عکس‏‌‏های هوایی‏،‏ شناسایی عوارض و تعیین حدود و استخراج ویژگی‏‌‏های آنها بر روی عکس‏‌‏های هوایی می‏‌‏باشد‏.
‏شناخت خود عارضه و استنباط بعضی ویژگی‏‌‏های آنها مانند رطوبت خاک‏،‏ ناخالصی‏‌‏های درون ‏آ‏ب‏،‏ جنس سنگ‏‌‏ها‏، نوع محصولات کشا‏ورزی‏‌‏، کیفیت ساختمان‏‌‏های شهری و صدها ویژگی دیگر‏،‏‌‏ ‏برای جغرافیدانان بسیا‏ر مهمتر از ابعاد هندسی عوارض می‏‌‏باشد‏.‏ مثلا‏ً‏ در ارزیابی توان کشاورزی یک منطقه دانستن بافت‏،‏‌‏ ‏رطوبت و حاصلخیزی خاک مزارع بسی‏ار مهمتر از اندازه خود مزارع می‏‌‏باشد‏.‏ یا در بررسی شهرها علاوه بر اندازه ساختمان‏‌‏ها و خیابان‏‌‏ها‏،‏ کیفیت آنها هم از نظر جنس مصالح به کار رفته شده‏،‏ آرایش مکانی و شکل هر کدام در نظام کلی شهر اهمیت خاصی دارد‏.‏ همچنین این میزان انعکاس ابراست که رط‏وبت و ظرفیت پارشی آن را مشخص می‏‌‏کند‏،‏ نه اندازه آن بیشتر اوقات‏،‏ ابرهای سیروس تمام آسمان را‏ می‏‌‏پوشاند بدون اینکه قطره‏‌‏ای باران تولید کند‏،‏ اما ممکن است یک ابر کومولونیموس محلی رگبار شدیدی به وجود بیاورد و‏ ‏سبب بروز خسارت و حوادث ناگواری گردد‏.‏ بنابراین متخصص عکس‏‌‏های هوایی بای‏ستی اطلاعات کافی درباره اندازه‏‌‏گیری ابعاد‏،‏ تشخیص نام و شناسایی ویژگی‏‌‏های عوارض روی عکس‏‌‏های هوایی کسب کند‏.‏
‏قبل از شروع به شناسایی عوارض روی عکس‏‌‏های هوای‏ی موارد زیر را بایستی در نظر گرفت‏:
‏۱- باند عکسبرداری عکس‏‌‏های هوایی معمو‏لی بر اساس میزان انعکاس تهیه می‏‌‏شوند‏.‏ میزان انعکاس باد‏،‏ یک عارضه معین در باندهای مختلف طیف‏ الکترومغناطیسی فرق می‏‌‏کند‏.‏ مثلا‏ً‏ در باند آبی گیاهان روشن ا‏ز خاک ولی در باند قرمز خاک روشن‏‌‏تر از گیاه دیده می‏‌‏شود‏.‏ بنابراین اگر باند عکسبرداری معلوم نباشد ممکن است که در شناخت عوارض دچار اشتباه گردیم‏،‏ بایستی متذکر شد که تمام عکس‏‌‏های هوایی موجود در باند مربی ‏تهیه می‏‌‏شوند‏،‏ تعداد بسیار کمی در باند نامرئی مادون ‏قرمز نزدیک گرفته می
‏‌‏شود‏.‏ پس ما می‏‌‏توانیم فرض کنیم که باند تمامی عکسهای موجود باند مرئی است‏.‏
‏۲- مقیاس عکس‏،‏‌‏ مقیاس عکس دراندازه عوارض اثر‏ می‏‌‏گذارد‏،‏ مثلا ممکن است یک مدرسه در عکس با مقیاس ‏ به صورت باد یک خانه معمولی دیده شود و برای تشخیص آن از منازل اطراف بایستی از عکسهای ‏ استفاده کنیم‏.‏ یا اینکه گله گاوها در عکسهای ‏ به گله گوسفند بیشتر شباهت دارند تا به گله گاو‏.‏ بنابراین مقیاس عکس بیشتر بر ر‏وی اندازه عوارض اثر می‏‌‏گذارد و برای شناسایی عارضه‏‌‏ها ‏بایستی به اندازه نسبی آنها در مقیاس عکس توجه شود‏.‏
‏۱-۲ (توضیح خیلی کوتاه درباره ابرهای سیروس و کو‏مولونیموس لازم است‏)
‏۳- زمان عکسبرداری‏؛ زمان عکسبرداری شامل فصل و ساخت عکسبرداری‏ می‏‌‏شود‏.‏ برای اجر‏ا‏ی اهدافی خاص بایستی فصل مناسب تعیین شود‏.‏ مثلا برای تشخیص انواع گیاهان در تابستان و برای تشخیص رطوبت خاک در بهار عکسبرداری‏ می‏‌‏کنیم‏.‏ اثر فصل عکسبرداری بر روی انعکاس عوارض مشهو تر است و در تفسیر رنگ عارضه بایستی فصل عکس برداری را در نظر بگیریم‏.
‏برای شناسایی عارضه ای معین‏،‏ بایستی از نشانه‏‌‏ها ‏و یا معیارهایی استفاده کرد‏.‏ به عبارت دیگر هر عارضه ای با توجه به ویژگیهای خاص از دیگران شناخته‏ می‏‌‏شود. مثلا‏،‏ مسجد از کلیسا از روی شکل آنها‏،‏ باغ از روی جنگل از روی آرایش مکانی آنها و یا قسمت قدیمی شهر از قسمت جدید آن از روی آرایش خیابانها و پوشش گیاهی و‏.‏. شناخته‏ می‏‌‏شود‏.‏برف روی کوهستان را بر اساس آرایش ظاهری آنها‏ می‏‌‏توان از ابر جدا کرد‏،‏ در صورتی که از نظر رنگ زمینه هر دو سفید به نظر‏ می‏‌‏رسند‏.‏ یا برف از زمینهای شوره زار بر اساس موقعیت آنها تشخیص داده‏ می‏‌‏شود‏.‏ زمینهای شوره زار در منطقه پست و هموار وپوشش برف بر بالای کوهستانها دیده میشود‏،‏ کلیه عواملی که در شناسایی عوارض استفاده‏ می‏‌‏شوند معیارهای شناسایی عوارض نامیده‏ می‏‌‏شوند‏.‏
‏معیارهای شناسایی عوارض
‏برای شناسایی عوارض در طبیعت‏،‏ معمولا از ویژگیهای منحصر به فرد آنها استفاده‏ می‏‌‏شود.مثلا درخت تبریزی از نظر قد و اندازه و شکل با درخت کبودی تفاوت ندارد و فقط شکل برگهای آنهاست که از همدیگر متمایز است‏.‏ تشخیص این دو عارضه بر اساس برگ آنها در روی عکسهای هوایی امکان ندارد‏.‏ خیلی از معیارها هستند که در عالم طبعیت معیاری خوب برای شناسایی هستند ولی بر روی عکسهای هوایی کابردی ندارند‏.‏ معیارهای کارآمد در روی عکسهای هوایی محدود هستند و عبارتند از :
‏شکل‏،‏ اندازه‏،‏ سایه‏،‏ بافت‏،‏آرایش مکانی‏،‏ رنگ زمینه‏،‏ موقعیت نسبی‏.
‏شکل عارضه:
‏بارزترین ویژگی عوارض که در نگاه اول بر روی عکسهای هوایی برداشت‏ می‏‌‏شود شکل آنهاست‏.‏ شکل عوارض مستقل از مقیاس و فصل عکسبرداری‏ می‏‌‏باشد‏.‏ و فقط زاویه عکسبرداری در آن تغییر به وجود‏ می‏‌‏آورد‏.‏ بر روی طبیعت ما معمولا عوارض از بالای سر عوارض نگاه‏ می‏‌‏شود. با توجه به اینکه عکسهای هوایی مایل کاربرد کمتری دارند و بیشتر عکسهای هوایی موجود به طور عمودی تهیه شده اند مفسر عکسهای هوایی عمودی هم به استثنای قسمت مرکزی عکس‏،‏‌‏ عوارض به صورت مایل دیده‏ می‏‌‏شوند‏.‏ در هر صورت شکل نشانه بسیار خوبی است و برای تشخیص عوارض از همدیگر‏،‏ بعضی از موارد کاربرد شکل عارضه و شناسایی آن در زیر آورده‏ می‏‌‏شود‏.‏
‏ا‏ندازه عارضه‏:
‏بعد از شکل‏،‏ دومین ویژگی عارضه که به آسانی چشم بیننده را به خود جلب‏ می‏‌‏کند‏،‏ اندازه آن است‏.‏ در شناسایی عارضه‏،‏ باید هر دو اندازه مطلق و اندازه نسبی آن مو.ردتوجه قرار گیرد‏.‏ اندازه مطلق عوارض تحت تاثیر مقیاس عکس و فاصله آسانی آن‏ می‏‌‏باشد‏.‏ مثلا در عکسهای ‏ به اندازه گوسفند و یا یک درخت تبریزی بلند‏،‏ به صورت بوته ای کوچک درنظر‏ می‏‌‏آید در عکسهای ‏ می‏‌‏توان درختان یک تاکستان را از هم جدا دیده و آنها را شناسایی کرد
‏.‏ در صورتی که در عکس با مقیاس ‏ ممکن است آنها را نتوان از هم تشخیص داد و چه بسا که تاکستان را با مزرعه ذرت یا گندم رسیده اشتباه کرد‏.‏ بااین که بر اساس تنها اندازه عارضه‏،‏ یک کشتی بزرگ در عکس ‏ به صورت یک قایق کوچک جلوه‏ می‏‌‏کند و از طرف دیگر قایقی مجهز و آراسته در عکس ‏ به صورت یک کشتی بزرگ به نظر‏ می‏‌‏رسد‏.‏ البته مفسر ورزیده و کاردان براثر تمرین زیاد‏ می‏‌‏تواند اندازه عوارض را در مقیاسهای مختلف حدس بزند و آنها را شناسایی کند‏.‏
‏عامل دیگرکه در اندازه عوارض،‏‌‏بویژه بلندی آنها اثر‏ می‏‌‏گذارد فاصله اساس عکس یا فاصله اساس هوایی است‏.‏ همانطور که در آخر فصل چهارم اشاره شد‏.‏ میزان درشت نمایی ارتفاع عوارض با فاصله مرکز عکسهای متوالی رابطه مستقیم دارد‏.‏ بنابراین هر قدرفاصله اساس عکس بیشتر شود مقدار درشت نمایی این عوارض هم بیشتر‏ می‏‌‏گردد‏.‏ به عبارت دیگر ما عوارض را در طبیعت با چشمان خود‏ می‏‌‏بینیم که فاصله بین دو مردمک آنها ثابت و نسبتا کمتر است‏.‏ اما موقعی که هواپیما از آنها عکسبرداری‏ می‏‌‏کند‏.‏ فاصله بین دو مرکز عکسهای متوالی چندین برابر فاصله بین دو مردمک چشم انسان است‏.‏ درنتیجه‏،‏ هنگام دید استریوسکوپی حد ارتفاع عوارض بزرگتر به نظر‏ می‏‌‏رسد‏.‏ مثلا ممکن است ما در زیر استریسکوپ دامنه ای بسیار تند بینم و فکر نکنیم که بتوان با اتومبیل از آن عبور کرد‏.‏ اما موقعی که به طبیعت مراجعه میکنیم‏.‏ مشاهده‏ می‏‌‏کنیم که شیب دامنه بسیار کمتر از آن است که در زیراستریوسکوپ دیده ‏ می‏‌‏شود‏.‏ البته این ویژگی در مشاهده استریوسکوپی دیده‏ می‏‌‏شود‏.‏ روشهای اندازه گیری ارتفاع عوارض‏،‏ ارتفاع طبیعی آنها را تعیین‏ می‏‌‏کند‏.‏ اگر ما از یک منطقه طبقات خانه‏‌‏ها ‏بسیار بلند است و یا این که چگونه توانسته اند جاده‏‌‏های ‏اتومیبل رو را در دامنه‏‌‏های ‏بسیار تند احداث کنند. اگردرزیر استریوسکوپ به عکسی از دره چالوس نگاه کنید‏،‏ دامنه‏‌‏ها ‏چندین برابر تندتر و ترسناک تر از طبیعت دیده می‏‌‏شوند.